Πολλά ερωτηματικά προκύπτουν από τη χθεσινή (12.11.25) ανακοίνωση Μητσοτάκη – Χριστοδουλίδη σχετικά με το χειρισμό του καλωδίου Ελλάδας – Κύπρου, το λεγόμενο Great Sea Interconnector (GSI). Δεδομένου του τέλματος στο οποίο είχε περιέλθει το έργο, άγνωστο είναι προς το παρόν αν οι κινήσεις των δύο ηγετών έχουν στόχο να ξεκλειδώσει στο εξής ή να μπει στον πάγο με εύσχημο τρόπο.
Το πρώτο, θετικό, σενάριο που διαγράφεται θέλει τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου να έχουν κάνει συνομιλίες με επενδυτές που να έχουν την πρόθεση να μπουν στο μετοχικό σχήμα του καλωδίου GSI. Η πλέον ελπιδοφόρος λύση θα ήταν η είσοδος αμερικανικής εταιρείας με τις ευχές του Λευκού Οίκου, καθώς θα αποτελούσε εχέγγυο γεωπολιτικά για να καμφθούν οι αντιδράσεις της Τουρκίας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Καθώς η ελληνική πλευρά είχε εκτενείς επαφές την περασμένη εβδομάδα με τις ΗΠΑ στα πλαίσια της Διατλαντικής συνόδου, ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί, αν και δεν υπάρχει κάτι “στερεό” που να το υποδεικνύει στην παρούσα φάση.
Πάντως, ανεξαρτήτως του ποιος θα μπορούσε να είναι ο νέος επενδυτής, η επικαιροποίηση των τεχνικών και οικονομικών παραμέτρων του έργου έχει στόχο να το καταστήσει πιο ελκυστικό, με πιθανές θυσίες από την πλευρά της Ελλάδας και της Κύπρου, ίσως και από τον ίδιο τον φορέα υλοποίησης ΑΔΜΗΕ. Εν ολίγοις, οι δύο χώρες θα θυσίαζαν χρήματα για να διασφαλίσουν το γεωπολιτικό κομμάτι.
Έπειτα, υπάρχει το αρνητικό σενάριο που λέει ότι Αθήνα και Λευκωσία κάνουν “κατενάτσιο” και προσπαθούν να διαχειριστούν επικοινωνιακά μια μεγάλη ενεργειακή και γεωπολιτική ήττα. Στην περίπτωση αυτή, η νέα μελέτη που ανακοινώθηκε για τις παραμέτρους του έργου αποτελεί απλά ένα πρόσχημα και μια δικαιολογία απέναντι στις πιέσεις από την κοινή γνώμη και τις Βρυξέλλες.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι το πολιτικό κόστος είναι μεγάλο και οι κυβερνήσεις δεν θα μπορούσαν να αφήσουν τα πράγματα ως είχαν μέχρι πρότινος. Έτσι, τα περί εισόδου επενδυτών μελλοντικά χαρακτηρίζεται από δημιουργική ασάφεια και δίνει την εικόνα ότι Ελλάδα και Κύπρος τα έχουν βρει μεταξύ τους.
Το ποιο από τα δύο παραπάνω σενάρια ισχύει τελικά, θα δείξουν οι εξελίξεις στο εξής και κυρίως η ταχύτητα με την οποία θα λάβουν χώρα. Πάντως, αν κρίνουμε και από τις ισραηλινές πιέσεις να γίνει πρώτα το κομμάτι του καλωδίου στα ανατολικά της Κύπρου, μάλλον πιθανότερο θα πρέπει να θεωρείται το δεύτερο ενδεχόμενο.
