Βασικό σημείο της «νέας πρότασης» για παροχή μεγάλου δανείου σε κάποια χώρα από το ΔΝΤ φαίνεται να είναι η αναγκαιότητα για εξασφάλιση βιωσιμότητας του χρέους.
Στην πρόταση μελετώνται οι μέθοδοι με τις οποίες θα αντιμετωπίζονται οι ιδιώτες ομολογιούχοι όταν τίθενται σε εφαρμογή προγράμματα διάσωσης.
Επίσης, επισημαίνεται ότι έχει γίνει σαφές ότι η συστηματική απαλλαγή που προβλεπόταν για το 2010 δεν παρέχει μια «συνεκτική μακροπρόθεσμη λύση» στο πρόβλημα και οι προτεινόμενες αλλαγές θα βοηθήσουν τη δανειζόμενη χώρα να βελτιώσει την ικανότητά της να εξυπηρετήσει το χρέος της.
Όπως σημειώνεται, πρόκειται για μια προσπάθεια «να μειωθεί το κόστος της επίλυσης κρίσεων για τους πιστωτές και τους οφειλέτες».
Σε περίπτωση που απαιτείται αναδιάρθρωση του χρέους, σύμφωνα με τη μελέτη, η προσέγγιση αυτή επιδεινώνει απλώς τα προβλήματα για το μέλος (δανειζόμενο) και τοποθετεί τους πόρους του ΔΝΤ σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Μεταξύ άλλων μελετήθηκαν και οι περιπτώσεις που μια χώρα-μέλος του ΔΝΤ έχει απολέσει την πρόσβαση στην αγορά και το χρέος της εκτιμάται να είναι βιώσιμο, αλλά όχι με μεγάλη πιθανότητα.
Κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ τονίσθηκε ότι έγινε προκαταρκτική συζήτηση και ότι θα ακολουθήσουν περαιτέρω διαβουλεύσεις με τους βασικούς ενδιαφερόμενους φορείς, συμπεριλαμβανομένων των συμμετεχόντων στην αγορά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΔΝΤ: Όχι άλλα οριζόντια μέτρα αλλά δεν απολογείται για τα λάθη του
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Alpha Bank: Ξεπερασμένη από τις εξελίξεις η έκθεση του ΔΝΤ
