Ο Αλ. Τσίπρας ρισκάρει να οδηγήσει την Ελλάδα στην καταστροφή, και έχει ημέρες μόνο για να τραβήξει τη χώρα από το χείλος του γκρεμού.
Έχουν περάσει έξι εβδομάδες από όταν ο Αλ. Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός. Σε αυτό το διάστημα η ελληνική οικονομία δεν πάει καλά. Η εκκολαπτόμενη ανάκαμψη έχει σταματήσει: τα φορολογικά έσοδα υποχώρησαν περισσότερο από 1 δισ. ευρώ εκτός στόχου τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο , από τις τράπεζες έχουν φύγει περισσότερα από 20 δισ. ευρώ σε καταθέσεις, έχουν αυξηθεί τα επισφαλή δάνεια και οι επενδύσεις έχουν τεθεί σε αναμονή.
Κανείς δεν ξέρει πότε ακριβώς, διότι η Αθήνα έχει αρνηθεί να επιτρέψει στους αξιωματούχους της ευρωζώνης να επιθεωρήσουν τα βιβλία της. Ορισμένοι αξιωματούχοι υποπτεύονται ότι ακόμη και ο Γ. Βαρουφάκης, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, δεν γνωρίζει την ακριβή εικόνα. Εκτός αυτού, η αξιοπιστία του έχει πληγεί τόσο πολύ, που τα λόγια του μετά βίας γίνονται πιστευτά στους κύκλους της ευρωζώνης.
Η δυσαρέσκεια που αισθάνεται όλη η ευρωζώνη, φάνηκε αυτή την εβδομάδα από τον Jeron Dijsselbloem, τον Ολλανδό επικεφαλής του Eurogroup. Στις 20 Φεβρουαρίου, η Ελλάδα σύναψε μια συμφωνία με την ευρωζώνη που θα επέτρεπε την παράταση της τρέχουσας συμφωνίας για τέσσερις μήνες. Έκτοτε, αξιωματούχοι διαφωνούν για το ποιος θα συναντηθεί με ποιον, που και με τι όρους. Οι τεχνικές εργασίες δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει. «Ήταν ένα πλήρες χάσιμο χρόνου», δήλωσε ο Dijsselbloem.
Η λίστα με τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινε ο Γ. Βαρουφάκης, υποδηλώνει μια κυβέρνηση που έχει ήδη ξεμείνει από ιδέες. Στην πραγματικότητα, η Αθήνα εμφανίζεται να έχει μόνο μια επιτακτική ιδέα: να αναγκάσει την ευρωζώνη να παράσχει στην Ελλάδα ρευστό χωρίς όρους.
Πρώτον, ήλπιζε ότι τα χρήματα θα ερχόταν άμεσα ή έμμεσα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μέχρι που η ΕΚΤ επισήμανε πως απαγορεύεται από τις ευρωπαϊκές συνθήκες η χρηματοδότηση κυβερνήσεων.
Στη συνέχεια προσπάθησε να πείσει τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης να αποσύρουν την επιμονή τους για μεταρρυθμίσεις με αντάλλαγμα τα δάνεια. Τώρα κάνει συμφωνίες και αμέσως προσπαθεί να τις αναιρέσει, στηριζόμενη στην ανάλυση των κειμένων για στοιχεία «δημιουργικής ασάφειας».
