“Στις 20 Μαϊου 2013, λίγο μετά το χτύπημα του τυφώνα στην Οκλαχόμα ήμουν στη Νέα Υόρκη για μια συνέντευξη Τύπου από την επικεφαλής της Yahoo. Ένας συνάδελφος μου έστειλε μήνυμα να με ρωτήσει αν θα πάω να καλύψω τις καταστροφές. Δεν έδωσα σημασία. Έβαλα το κινητό στο αθόρυβο και συνέχισα να παρακολουθώ την συνέντευξη. Τριάντα λεπτά αργότερα κοίταξα το κινητό μου και είχα πάνω από 10 μηνύματα. Παράτησα την συνέντευξη Τύπου και άρχισα να σκέφτομαι πως θα πάω στο Μουρ της Οκλαχόμα. Έφτασα με πολλές δυσκολίες το μεσημέρι της 21ης Μαΐου. Όλοι οι δρόμοι ήταν κλειστοί. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να προσπαθήσω να τραβήξω τις πρώτες φωτογραφίες. Έφτασα σε μια γειτονιά που είχε ισοπεδωθεί. Η αστυνομία δεν άφηνε κανέναν να περάσει. Τα κατάφερα περνώντας μεσα από συντρίμμια. Τότε κατάλαβα το μέγεθος της καταστροφής. Ένα ζευγάρι έφτασε εκεί που ήταν Κάποτε το σπίτι τους. Δεν μπορούσαν να Κάνουν τίποτε άλλο από το ν’ αγκαλιαστούν.
“Στις 20 Μαϊου 2013, λίγο μετά το χτύπημα του τυφώνα στην Οκλαχόμα ήμουν στη Νέα Υόρκη για μια συνέντευξη Τύπου από την επικεφαλής της Yahoo.
Ένας συνάδελφος μου έστειλε μήνυμα να με ρωτήσει αν θα πάω να καλύψω τις καταστροφές. Δεν έδωσα σημασία. Έβαλα το κινητό στο αθόρυβο και συνέχισα να παρακολουθώ την συνέντευξη. Τριάντα λεπτά αργότερα κοίταξα το κινητό μου και είχα πάνω από 10 μηνύματα. Παράτησα την συνέντευξη Τύπου και άρχισα να σκέφτομαι πως θα πάω στο Μουρ της Οκλαχόμα. Έφτασα με πολλές δυσκολίες το μεσημέρι της 21ης Μαΐου.
Όλοι οι δρόμοι ήταν κλειστοί. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να προσπαθήσω να τραβήξω τις πρώτες φωτογραφίες. Έφτασα σε μια γειτονιά που είχε ισοπεδωθεί. Η αστυνομία δεν άφηνε κανέναν να περάσει. Τα κατάφερα περνώντας μεσα από συντρίμμια. Τότε κατάλαβα το μέγεθος της καταστροφής. Ένα ζευγάρι έφτασε εκεί που ήταν Κάποτε το σπίτι τους. Δεν μπορούσαν να Κάνουν τίποτε άλλο από το ν’ αγκαλιαστούν.