Εκείνο το πρωινό ξύπνησα από αστραπές και βροντές. Έβρεχε καταρρακτωδώς. Κοίταξα έξω από το παράθυρο και αναρωτήθηκα πως θα έφτανα στο γραφείο χωρίς να γίνω μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο. Μετά από λίγα λεπτά όταν ξανακοίταξα έξω από το παράθυρο η κατάσταση είχε γίνει δραματική. Είδα τα νερά να παρασύρουν ένα αυτοκίνητο. Πήρα τις φωτογραφικές μηχανές μου και βγήκα στον δρόμο. Προσπάθησα να φτάσω κοντά στο αυτοκίνητο. Μπήκα σε ένα παρκάκι αλλά έπεσα πάνω σε συρματοπλέγματα. Είδα μια γυναίκα να προσπαθεί να κρατηθεί από την πόρτα του αυτοκινήτου της ενώ τα νερά της είχαν φτάσει μέχρι τη μέση! Το πόδι της είχε εγκλωβιστεί μέσα σε κλαδιά και ήταν ζήτημα χρόνου να την πάρουν τα νερά. Ήταν πανικόβλητη. Τότε εμφανίστηκε ένας άντρας. Ανέβηκε στην σκεπή του αυτοκινήτου της και προσπάθησε να την βοηθήσει. Την έσωσε . Μέχρι να συμβεί αυτό εγώ προσπαθούσα να φτάσω κοντά τους και το αίμα μου είχε παγώσει. Αισθάνθηκα άβολα την ώρα που απαθανάτιζα την σκηνή…
Εκείνο το πρωινό ξύπνησα από αστραπές και βροντές. Έβρεχε καταρρακτωδώς. Κοίταξα έξω από το παράθυρο και αναρωτήθηκα πως θα έφτανα στο γραφείο χωρίς να γίνω μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο. Μετά από λίγα λεπτά όταν ξανακοίταξα έξω από το παράθυρο η κατάσταση είχε γίνει δραματική. Είδα τα νερά να παρασύρουν ένα αυτοκίνητο. Πήρα τις φωτογραφικές μηχανές μου και βγήκα στον δρόμο. Προσπάθησα να φτάσω κοντά στο αυτοκίνητο. Μπήκα σε ένα παρκάκι αλλά έπεσα πάνω σε συρματοπλέγματα. Είδα μια γυναίκα να προσπαθεί να κρατηθεί από την πόρτα του αυτοκινήτου της ενώ τα νερά της είχαν φτάσει μέχρι τη μέση! Το πόδι της είχε εγκλωβιστεί μέσα σε κλαδιά και ήταν ζήτημα χρόνου να την πάρουν τα νερά. Ήταν πανικόβλητη. Τότε εμφανίστηκε ένας άντρας. Ανέβηκε στην σκεπή του αυτοκινήτου της και προσπάθησε να την βοηθήσει. Την έσωσε . Μέχρι να συμβεί αυτό εγώ προσπαθούσα να φτάσω κοντά τους και το αίμα μου είχε παγώσει. Αισθάνθηκα άβολα την ώρα που απαθανάτιζα την σκηνή…