Γίνονται οι εκλογές, οι μέρες έχουν περάσει, εγώ έχω ξεχάσει την υποψηφιότητα της φίλης, ώσπου συναντώ ένα κοινό γνωστό μας και μου λέει «Τα μαθες;», «Δηλαδή;» του λέω, «Να, η φίλη μας βγήκε πρώτη σε σταυρούς!».
Μένω έκπληκτος. Πως τα κατάφερε έτσι; Την επόμενη μέρα την παίρνω στο τηλέφωνο κι αφού συνεχάρη την ρωτώ πιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας.
«Το πρωί στην Εκκλησία και το βράδυ στα μπουζούκια και τα κλάμπ με τη νεολαία» μου απαντά με αφοπλιστική ειλικρίνεια, και είμαι έτοιμος να «σκίσω» τα πτυχία των επικοινωνιολόγων και των image makers, γιατί εγώ δεν το πήρα, για να το «σκίσω» και γω μαζί.
Θυμήθηκα την ιστορία με αφορμή τον Αλέξη Τσίπρα και το θέμα που άνοιξε λες και δεν υπάρχουν άλλα σοβαρότερα, με τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ της ΝΔ για το αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι άθεος ή όχι.
Σίγουρα τον κ. Τσίπρα δεν θα τον δει κανείς στην εκκλησία το Πάσχα ή το Δεκαπενταύγουστο, άλλωστε ο ίδιος έχει δηλώσει στην εφημερίδα «Κυκλαδίτικη» τον Ιούλιο του 2011:
«Είμαι άθεος και δεν πιστεύω, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σέβομαι τη θρησκεία και κυρίως τους κληρικούς που δίνουν μάχη καθημερινά, ειδικά στην επαρχία διατελώντας ένα πολύ δύσκολο έργο. Σέβομαι τους παπάδες και το κοινωνικό τους έργο. Σε κάθε περιοχή, χωριό, που πηγαίνω συνομιλώ μαζί τους και ανταλλάσουμε απόψεις. Με τον αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο οι σχέσεις μου είναι πολύ καλές και έχουμε σε πολύ υψηλό επίπεδο συζητήσεις για όλα τα θέματα. Εκτιμώ και σέβομαι τα πιστεύω τους αλλά έχω την δική μου κοσμοθεωρία και δεν μου αρέσει να κρυβόμαστε».
Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας ούτε στην εκκλησία θα πάει το πρωί, αλλά ούτε και στα κλάμπ το βράδυ, απ’ ότι φαίνεται, και η όποια δυναμική αναπτύσσει ο ίδιος και το κόμμα του πηγάζει από τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες πολίτες, αλλά και οι κάτοικοι αυτής της χώρας ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος και θρησκείας.
Είναι σχεδόν αξίωμα πως όταν αρχίζει να δραστηριοποιείται η «Δεξιά»…του Κυρίου από πολιτικού ή εκκλησιαστικού άμβωνος «μυρίζουν» εκλογές και ο κ. Τσίπρας καλείται να πείσει τον χριστεπώνυμο πλήρωμα πόσο χριστιανός είναι, πόσο ευρωπαίος, πόσο δημοκράτης και αν αποκηρύσσει την τρομοκρατία και την βία απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Ίσως τελικά να μην είναι τυχαίο ότι οι πολίτες… «σταυρώνουν» τους πολιτικούς και όχι μόνο!