Και ξαφνικά το πολιτικό τοπίο της χώρας λόγω και των ημερών του Πάσχα σείεται από αναφορές και δηλώσεις υπέρ και κατά του Αγίου Φωτός ως αρχηγού κράτους, αναδεικνύοντας τη θρησκόληπτη προσέγγιση των πολιτικών ενόψει εκλογών πρωτίστως.
Είναι γεγονός ότι ο Νίκος Δήμου κάθε Πάσχα έρχεται με δηλώσεις και άρθρα να «ερεθίσει» το χριστεπώνυμο πλήρωμα με τις αιρετικές απόψεις του περί Χριστιανισμού και ιδίως για τον τρόπο με τον οποίο η Εκκλησία και η Πολιτεία σε αγαστή σύμπνοια δημιουργούν εικόνα…«θαυμάτων».
Προφανώς οι θέσεις του συγγραφέως αποτελούν προσωπικές απόψεις καθώς τα θρησκευτικά πιστεύω του καθενός είναι αυστηρώς προσωπικά δεδομένα- κατ΄ εμέ- και παράλληλα υπάρχει η ελευθερία της έκφρασης και της λατρείας.
Η προσπάθεια όμως του πολιτικού κόσμου από την άκρα Δεξιά μέχρι το ΚΚΕ να πέσει πάνω στον κ. Δήμου όπως οι Ταλιμπάν κατά των απίστων παραπέμπει ευθέως σε διακομματικό θεοκρατικό καθεστώς με σκοπό την προσχηματική διάσωση των ιερών και οσίων της φυλής και κυρίως την παντοιοτρόπως εύνοια της Εκκλησίας.
Μέχρι και ο «νεωτεριστής» πολιτικός με το σακίδιο στην πλάτη Σταύρος Θεοδωράκης του νεοπαγούς κόμματος «Το Ποτάμι» αναγκάστηκε να μην καλύψει τις απόψεις του συνιδρυτικού στελέχους κ. Δήμου δίνοντας έτσι τα διαπιστευτήρια του στο χριστεπώνυμο εκλογικό σώμα, κάτω και από τις «πιέσεις» σύσσωμης της ελληνορθόδοξης πολιτικής τάξης.
Σ όσους είχαν απορία αν Σταύρος κάνει το σταυρό του λοιπόν, προφανώς και τον κάνει και είναι έτοιμος να ορκιστεί….«έλλην πολιτικός» εν έτει 2014 ενώπιον Θεού και Συντάγματος σύμφωνα με τα πολιτικά ήθη και έθιμα. Το ερώτημα όμως παραμένει και απαιτείται μια ξεκάθαρη απάντηση: Έως πότε Εκκλησία και Πολιτεία θα «διαπλέκονται» προς άγραν «ευεργετών» και «ψηφοφόρων» εκμεταλλευόμενοι ακόμη και τις υπαρξιακές-μεταφυσικές αναζητήσεις του ποιμνίου-εκλογικού σώματος.
Διαβάστε επίσης: