Γεννήθηκε στην Τανζανία το 1954 και σπούδασε Ιστορία στην Οξφόρδη. Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στην Αφρική και ξεκίνησε ως δημοσιογράφος. Άρχισε να ασχολείται με τις ΜΚΟ, δούλεψε, μεταξύ άλλων, στην Αιθιοπία, στην Αίγυπτο, στο Μαρόκο και στον Λίβανο, αλλά και ως σύμβουλος στην Παγκόσμια Τράπεζα.
Το 1992 βρέθηκε στην Αμερική, στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου, ο οποίος τον έχρισε επικεφαλής της πρώτης ανθρωπιστικής ΜΚΟ της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Ιnternational Οrthodox Christian Charity (ΙΟCC).
Το 1998 συνόδευσε στην Αθήνα τον τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνικού, Άντριου Άνθενς για να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει οικονομικά τους Έλληνες ομογενείς της Μαύρης Θάλασσας. Τότε ήταν η στιγμή που γνωρίστηκε και “κέρδισε” τον Γιώργο Παπανδρέου, που εκείνη την περίοδο ήταν αναπληρωτής του Θεόδωρου Πάγκαλου στο υπουργείο Εξωτερικών.
Όταν, σχεδόν ένα χρόνο αργότερα και μετά την υπόθεση Οτσαλάν, ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών, ο Άλεξ Ρόντος βρέθηκε στο πλευρό του. Ανέλαβε την Υπηρεσία Αναπτυξιακής Συνεργασίας και ήταν από τους πιο στενούς συνεργάτες του τότε υπουργού. 
Όπως έγραψε πριν μερικά χρόνια Το Βήμα, η ΥΔΑΣ «ήταν πανίσχυρη και είχε στη διάθεσή της πολλά χρήματα, ακόμη και από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου».
Ο Άλεξ Ρόντος ήταν φυσικό να δημιουργήσει εκτός από φίλους και πολλούς εχθρούς. Βρέθηκε στο στόχαστρο πολλών, στελεχών του ΠΑΣΟΚ, υπουργών, ανάμεσα στους οποίους και ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Ο τελευταίος μάλιστα είχε εκφράσει δημόσια την… συμπάθειά του, λέγοντας ότι «μερικοί στους διαδρόμους του υπουργείου μιλούν αγγλικά»…
Γύρω από το όνομά του «χτίστηκε» ένας μύθος, κυρίως γιατί σιγά σιγά άρχισε να αναλαμβάνει ειδικές αποστολές.
Έγραφε στο Βήμα στις 26/09/2010 ο Άγγελος Αθανασόπουλος:
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της περιόδου, το «στρατηγείο» του βρισκόταν στο ξενοδοχείο Ηyatt της σερβικής πρωτεύουσας. Και παρά τις αντιρρήσεις που είχαν αρχίσει να διατυπώνονται από Έλληνες διπλωμάτες, καθώς ο κ. Ρόντος είχε απευθείας δίαυλο επικοινωνίας με τον κ. Παπανδρέου, αποφασίστηκε η προσεκτική αναθεώρηση της ελληνικής πολιτικής με το βλέμμα στη «μετά Μιλόσεβιτς εποχή». Ήταν σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε που το 2000 διοργανώθηκε στο Καβούρι συνάντηση των ηγετών της σερβικής αντιπολίτευσης.
Ο κ. Ρόντος έμεινε στο υπουργείο Εξωτερικών ως και τις εκλογές του 2004. Μετά την ήττα του κ. Παπανδρέου παραιτήθηκε, αλλά οι σχέσεις τους παρέμειναν στενές. Ο κ. Ρόντος συνέχισε να εμφανίζεται στα Συμπόσια της Σύμης, ενώ εργάζεται ακόμη και σήμερα ως σύμβουλος κυβερνήσεων και άλλων φορέων. Βρέθηκε μάλιστα στο πλευρό του προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, υπογράφοντας «προφητικό» άρθρο τον Μάιο του 2008 στην «Ιnternational Ηerald Τribune», λίγο πριν από τον πόλεμο Τιφλίδας- Μόσχας.
Και σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν ο κ. Ρόντος που διεδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στη νέα σχέση Αθηνών- Ιερουσαλήμ, η οποία κορυφώθηκε με την ανταλλαγή επισκέψεων του κ. Παπανδρέου και του Βενιαμίν Νετανιάχου, πραγματοποιώντας ταξίδι-«αστραπή» στο Ισραήλ για συνομιλίες με την ισραηλινή ηγεσία μετά την κρίση στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις τον περασμένο Ιούνιο. Και οι γνωρίζοντες επισημαίνουν ότι ούτε η ενεργοποίηση του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Μεσανατολικό ούτε η πρόσφατη συνάντηση-έκπληξη στη Νέα Υόρκη με τον πρόεδρο του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ πρέπει να θεωρούνται κεραυνός εν αιθρία.
Ο Άλεξ Ρόντος τοποθετήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο ειδικός σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Νότιο Σουδάν με στόχο να βοηθήσει στην επίλυση της κρίσης. Μάλιστα, την τοποθέτησή του ανακοίνωσε μέσω Twitter η ίδια η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διπλωματίας, η επίτροπος για την Εξωτερική Πολιτική, Κάθριν Άστον.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΙΡΗ ΚΑΛΟΥΤΣΑΚΗ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Βίος και πολιτεία του… ναρκαλιευτή – Μεζονέτες, εξοχικά και πολυκατοικίες έγιναν οι… νάρκες