Τι θα γινόταν, όμως, αν περπατούσε στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας; Αυτό το ερώτημα θέτει η Φραντσέσκα Μπονατσόλι, συντάκτρια του άρθρου “Αγαπητή Μέρκελ πήγαινε στην Ελλάδα για να θαυμάσεις την τέχνη και την ομορφιά” της ιταλικής εφημερίδας “Corriere della Serra”.
Το άρθρο “στέλνει” την Άνγκελα Μέρκελ στην Ελλάδα ώστε να δει από κοντά κάποια από τα σπουδαιότερα καλλιτεχνικά κομμάτια του πλανήτη, που κοσμούν τις αίθουσες των ελληνικών μουσείων, παίρνοντας έτσι τροφή για να υπερασπιστεί την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, στους νόμιμους δικαιούχους τους.
Η Μπονατσόλι κατηγορεί τη Γερμανίδα καγκελάριο πως: “Όταν έρχεται στην Αθήνα, η Φράου Μέρκελ, δεν περπατά στους δρόμους της πόλης”, επισημαίνοντας πως αν το έκανε, θα την εξέπληττε το γεγονός πως παρά την κρίση, τα καφενεία και οι ταβέρνες, έχουν πάντα κόσμο, καθώς οι Έλληνες, δεν μπορούν να αντέξουν χωρίς την αγορά (κοινωνική συναναστροφή) και τη συζήτηση. Επίσης τονίζει πως η Μέρκελ θα ανακάλυπτε πως και η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα, άνοιξαν τις αίθουσες των μουσείων τους σε ιδιωτικές συλλογές μεταξύ άλλων και του Κωστάκη.
Η Μπονατσόλι βάζει στο στόχαστρο και τους Άγγλους “που τείνουν να πιστεύουν πως οι Έλληνες, δεν είναι άξιοι να πάρουν πίσω τα μάρμαρα του Παρθενώνα που εκλάπησαν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, γιατί δεν θα μπορούσαν να τα κρατήσουν. Σύμφωνα με τους δύσπιστους τα εν λόγω μάρμαρα φυλάσσονται καλύτερα στο Βρετανικό Μουσείο, παρά στο νέο θεαματικό μουσείο της Ακρόπολης”.
Με το άρθρο της στην ιταλική εφημερίδα η δημοσιογράφος γνωστοποιεί και την παγκόσμια καμπάνια με τίτλο “Bring them back” που έχει ως στόχο την επιστροφή των μαρμάρων στους Έλληνες και στο μνημείο του Παρθενώνα που αποτελεί ταυτότητα και της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης.
Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το βιβλίο του Μπρους Τσάτουιν, “Τι κάνω εγώ εδώ” (What Am I Doing Here), η Μπονατσόλι, προχωρά στον εκθειασμό του Γιώργου Κωστάκη, Έλληνα ομογενή της Ρωσίας, συλλέκτη, με καταγωγή από τη Ζάκυνθο. Σε μια προσπάθεια να τονίσει τα θετικά των Ελλήνων συλλεκτών η Ιταλίδα δημοσιογράφος υιοθετεί τον χαρακτηρισμό του Τσάτουιν για τον Κωστάκη ως τον “μεγαλύτερο συλλέκτη της Σοβιετικής Ένωσης” ενώ κάνει ένα ακόμα βήμα δηλώνοντας πως ο Έλληνας ομογενής “ήταν ευρηματικός και αφελούς κατασκευής σε σημείο παντελούς έλλειψης ενδιαφέροντος για τα κοσμικά πράγματα”.
Στη συνέχεια, το άρθρο στην Corriere della Serra, κάνει ειδική μνεία στους δωρητές του μουσείου Γουλανδρή στις Κυκλάδες, όπως και στον Αντώνη Μπενάκη και τους ανώνυμους δωρητές που γέμισαν με εκθέματα το μουσείο Μπενάκη, που διαθέτει “την πέμπτη μεγαλύτερη νομισματική συλλογή του κόσμου”. Ακολουθεί το όνομα του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, που ίδρυσε το “Νέον”, έναν οργανισμό, που δημιουργεί μοντέρνα τέχνη σε δημόσιους χώρους.
Η Μπονατσόλι καταπιάνεται, επίσης, με το δισεκατομμυριούχο Δάκη Ιωάννου, δημιουργό της οργάνωσης ΔΕΣΤΕ, που ως στόχο έχει τη στήριξη νέων καλλιτεχνών και καλεί στην Ελλάδα διάσημους καλλιτέχνες.
Την τιμητική του έχει βέβαια και το ίδρυμα Ωνάση, με τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών η οποία σύμφωνα με το άρθρο παρέχει καθημερινό πρόγραμμα θεάτρων, χορού, μουσικής, εικαστικών τεχνών και συνεδρίων.
