Η Ιωάννα Παππά , που ετοιμάζεται να υποδυθεί μια σαιξπηρική ηρωίδα εμπνευσμένη από την αρχαία Ελλάδα, πιστεύει ότι τη μελαγχολία τη νικάς βάζοντας δυνατά μουσική και χορεύοντας, μόνη. Για το πώς μπορεί να ξεπεράσει κανείς τη μελαγχολία η ηθοποιός μιλά στο BHMAdonna.
Mετά τη συμμτοχή της σε μια από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές επιτυχίες του φετινού θεατρικού χειμώνα – τον “κόκκινο βράχο” της Ρούλας Πατεράκη – η Ιωάννα Παππά έχε πέσει ξανά με τα μούτρα στις πρόβες.
Aυτή τη φορά χρειάζεται και βοήθεια μεταφραστή, αφού είναι ο Λιθουανός Οσκάρας Κορσουνόβας που έχει ανλάβαει να σκηνοθετήσει το σχετικά άγνωστο στο στο ελληνικό κοινό έργο του του Σαίξπηρ “Τρωίλος και Χρυσηίδα” και να μεταφέρει στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου τα μίση και τα πάθη του Τρωικού Πολέμου.
Η Ιωάννα μίλησε για την πορεία της, τη μελαγχολία και τη σχέση της με το πρωινό ξύπνημα.
“Μόνο στη δουλειά μου αισθάνομαι δυνατή και καθαρή. Επιλέγω, διεκδικώ, εξελίσσομαι και δεν μπορώ να πω ότι το έχω
καταφέρει σε άλλο τομέα της ζωής μου αυτό. Πάντα, είχα, βέβαια, την ανάγκη να ζω σε έναν παράλληλο κόσμο, γι’αυτό κι έγινα ηθοποιός. Δεν ξέω όμως πως, να ορίσω την πραγματικότητα, εκεί που είναι η ψυχή μου, είναι ο πραγματικός κόσμος.”