Για τον θάνατο του πατέρα της
Κλείσαμε δύο χρόνια από τότε που τον χάσαμε, χτυπημένο από την επάρατο. Είναι αυτό που πιστεύω πως δεν θα ξεπεράσω ποτέ στη ζωή μου! Όταν έχασα τον μπαμπά μου, σκέφτηκα “κι εγώ τώρα τι θα κάνω στη ζωή μου”; Παρέλυσα… Μέσα στο δωμάτιο που νοσηλευόταν γελούσα, έξω από εκεί έκλαιγα …ήμουν σαν ένα φως που μετακινιόταν γύρω από το σώμα του.
Διαβάστε για την δική της περιπέτεια με την υγεία της και γιατί δεν απέκτησε παιδί