Συμπέρασμα; Εχουμε αρχίσει να εισερχόμαστε σε μία ιστορική περίοδο ανατροπών, σε μία περίοδο που το στάτους κβο όπως το γνωρίσαμε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο αρχίζει να αλλάζει.
Το αποτέλεσμα είναι υψηλή αβεβαιότητα, αστάθεια και ανασφάλεια η οποία μπορεί να πάρει τεκτονικές διαστάσεις αν πολιτικοί με τις απόψεις Σόιμπλε ή οι λαϊκιστές και ξενοφοβικοί στην Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία, ενισχυθούν σε βαθμό που θα προκαλέσουν ανατροπές στις σημερινές ισορροπίες εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Τυχόν νέο δόγμα Τραμπ, το οποίο θα ανατρέπει συμμαχίες και γεωστρατηγικές ισορροπίες που δημιουργήθηκαν μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, καθιστά, όπως γίνεται πλέον αντιληπτό, την αποτροπή των οποιονδήποτε τριγμών στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Καθιστά απαραίτητη τη συνοχή, την εμβάθυνση της ένωσης, την ανάληψη πρωτοβουλιών και μεγαλύτερης δράσης στην εξωτερική πολιτική και την άμυνα.
Όμως, για να συμβεί αυτό, για να συναινέσουν οι λαοί και οι κυβερνήσεις της Ευρώπης, θα πρέπει η ευρωζώνη και κατ’ επέκταση η Ευρωπαϊκή Ένωση να πάψει να είναι ένα δημιούργημα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Γερμανίας σε βάρος των άλλων χωρών.
Το ζήτημα είναι αν η γερμανική αλαζονεία επιτρέπει στη σημερινή της ηγεσία να αντιληφθεί ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα για να επιβιώσει χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, παραχωρήσεις από τους πλέον ισχυρούς και αναδιοργάνωση που θα επιτρέπει και στις υπόλοιπες χώρες, εκτός από τη Γερμανία και ορισμένους δορυφόρους, να επωφεληθούν από την Ενωση.
Που σημαίνει ότι το μεγάλο ερώτημα είναι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση από μία ατελής Ένωση, που στηρίχτηκε σε υπέρμετρο βαθμό στο στοιχείο της αλληλεγγύης, μπορεί να αποκτήσει εκείνες τις δομές και λειτουργίες που θα την καταστήσουν ολοκληρωμένη Ένωση, όπως είναι για παράδειγμα οι ΗΠΑ ή ακόμα και η ίδια η Γερμανία, στην οποία επιτρέπεται η μεταφορά πόρων ανάμεσα στα κρατίδια, πράγμα απαγορεύεται μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.
Θα συναινέσει η Γερμανία; Θα δεχτεί να αναλάβει το ιστορικό βάρος που της αναλογεί; Αν ναι, υπάρχουν ελπίδες του Ευρωπαϊκό οικοδόμημα να αντέξει την πρόκληση της ιστορίας.
Θα αντιδράσει η Γερμανία και θα επιδιώξει μία Ευρωπαϊκή Ένωση με γερμανική ηγεμονία και τις άλλες χώρες υποταγμένες στα γερμανικά συμφέροντα; Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη με ότι αυτό συνεπάγεται για μία ήπειρο που το παρελθόν της βρίθει από αιματοβαμμένους και πολύνεκρους πολέμους.
Για άλλη μία φορά το μέλλον της Ευρώπης το κρατούν οι Γερμανοί στα χέρια τους και ελπίζουμε να μην επιβεβαιωθεί ο Ουίνστον Τσώρτσιλ που είπε πως “η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε πενήντα χρόνια. Δεν έχει σημασία να ξέρεις το λόγο. Τον ξέρουν αυτοί”.
Και πολιτικοί τύπου Σόιμπλε κάνουν ότι μπορούν να επιβεβαιώσουν τον Τσώρτσιλ.