που επικρατεί σχετική ειδησεογραφική “άπνοια”. Ήξερε ότι έτσι θα γινόταν πρώτο θέμα στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Το θέλησε, το πέτυχε.
Μας είπε ότι απαιτείται “κυβέρνηση εθνικής ανάγκης” για να πάρει τα “απαραίτητα” μέτρα ώστε να βγει η χώρα από την κρίση και να εμπιστευθούν και πάλι οι αγορές. Ας προσπεράσουμε το μέγα πολιτικό θέμα που η πρόταση του κ. Μητσοτάκη δημιουργεί στην Νέα Δημοκρατία και το νέο αρχηγό της κ. Σαμαρά.
Μόνο αφελείς πιστεύουν ότι δεν ήταν στις προθέσεις του επίτιμου προέδρου να δημιουργήσει ένα σοβαρό πρόβλημα στον άνθρωπο που στέρησε από την κόρη του την αρχηγία της ΝΔ.
Ωστόσο αυτή είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Στην άλλη θα πρέπει να δούμε ποιο ακριβώς είναι το περιεχόμενο της πρότασης του κ. Μητσοτάκη. Τι “αναπροσαρμογές”, “μεταρρυθμίσεις” και “μέτρα” θα πρέπει να πάρει αυτή η κυβέρνηση. Ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει κάτι να κρύψει παρά το ότι στη δήλωση του δεν υπήρξε ιδιαιτέρως αναλυτικός.
Οι προτάσεις του περιλαμβάνουν:
μειώσεις και “πάγωμα” των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
Ιδιωτικοποιήσεις κάθε δημόσιου τομέα (ό,τι έχει απομείνει) αρχίζοντας από ενέργεια, μεταφορές και συνεχίζοντας σε παιδεία
Κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος και εξαφάνιση της συμμετοχής του δημοσίου
Άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων
Έχει το δίκιο με το μέρος του, ο κ. Μητσοτάκης. Τέτοια μέτρα χρειάζονται “κυβέρνηση εθνικής ανάγκης” για να περάσουν.
Ωστόσο οι προτάσεις του δεν είναι πρωτότυπες. Τις είχε εφαρμόσει ο ίδιος ως πρωθυπουργός με τον κ. Στέφανο Μάνο ως υπουργό Εθνικής Οικονομίας, την τριετία 1990-1993. Ήταν τότε που διπλασιάστηκε το δημόσιο χρέςος και φούντωσε η ανεργία.
Ο επίτιμος επανέρχεται τώρα με την ίδια ακριβώς συνταγή και με την διαπίστωση ότι οι προτάσεις του δεν κινούνται μακριά από τον δρόμο που δείχνουν οι Ευρωπαίοι εταίροι και φαίνεται διατεθειμένη να πάρει η ελληνική κυβέρνηση. Η διαφορά βρίσκεται στη ….δοσολογία. Ο κ. Μητσοτάκης, έμπειρος καθώς είναι, βλέπει ότι σ’ αυτό το μείγμα πολιτικής συγκλίνουν τα δύο μεγάλα κόμματα κι είπε να βάλει ένα λιθαράκι ο ίδιος, προκαλώντας ταυτόχρονα μια σεισμική δόνηση στον δηλωμένο εχθρό τον κ. Σαμαρά.
Υπάρχει και κάτι άλλο πιο σημαντικό. Ο κ. Μητσοτάκης ξέρει καλύτερα από τον καθένα ότι αυτή η πολιτική θα ξεσηκώσει τον κόσμο προκαλώντας έντονες λαϊκές αντιδράσεις.
Το ίδιο ξέρουν και οι κ.κ. Δασκαλόπουλος και Μίχαλος γι’ αυτό δεν βγήκαν να τον χειροκροτήσουν….