Το Μέγαρο Μαξίμου εδώ και μερικές ημέρες προσπαθεί να “ξυπνήσει” από την θερινή ραστώνη ώστε το “καραβάνι” να ξαναρχίσει την πορεία του, ωστόσο αυτό που είναι εμφανές τοις πάσι είναι η απουσία οράματος για τη χώρα.
Η Σύνοδος των Ηγετών του Νότου της ΕΕ στις 9 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα για μια νέα Ευρώπη, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου στην οποία ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να ζωντανέψει ξανά την ελπίδα, η προώθηση της Αναθεώρησης του Συντάγματος προκαι το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα Οκτωβρίου που θα καθορίσει το νέο ιδεολογικό και πολιτικό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ και το μέλλον του κόμματος ως κόμματος εξουσίας πλέον, είναι οι σταθμοί το Φθινοπώρου στους οποίους ποντάρει η κυβέρνηση για το σκοπό αυτό.
Από κει και πέρα το χάος, καθώς η δημοπρασία για τις νέες τηλεοπτικές άδειες πανελλαδικής εμβέλειας, η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς στις 12 Σεπτεμβρίου, η έναρξη της δεύτερης αξιολόγησης που θα έχει στο επίκεντρό της την εργασιακή μεταρρύθμιση, η φθινοπωρινή φοροκαταιγίδα, η διαχείριση του προσφυγικού με βάση τα νέα δεδομένα στην Τουρκία, η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων σε συνδυασμό με την αναμενόμενη σκληρή στάση της αντιπολίτευσης προσγειώνουν το Μαξίμου και την Κουμουνδούρου στην σκληρή πραγματικότητα.
“Άσοι” στο μανίκι της κυβέρνησης μπορεί να θεωρηθούν αφενός το ζήτημα του χρέους, αφού αναμένει σημαντικές αποφάσεις για την απομείωσή του, αναλόγως βέβαια και της πορείας των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και αφετέρου η ανάδειξη όπως λένε του “ηθικού πλεονεκτήματος” της αριστεράς σε σχέση με θέματα διαφθοράς και διαπλοκής με αφορμή τις τηλεοπτικές άδειες, την εξεταστική επιτροπή για τα δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ και το έλεγχο των “λιστών” φοροδιαφυγής.
Πρόθεση του Μεγάρου Μαξίμου αυτή τη στιγμή, είναι να μην αιφνιδιάσει εκλογικά, ωστόσο η εφαρμογή της απλής αναλογικής από τις μεθεπόμενες εκλογές κρατά ζωντανό το σενάριο της “δεξιάς παρένθεσης”, σχέδιο το οποίο μπορεί να ενεργοποιηθεί είτε οι εξελίξεις έχουν θετικό πρόσημο είτε αρνητικό πρόσημο για τη κυβέρνηση.