8 Ιουνίου του 1989. Ακριβώς 27 χρόνια πριν. Η χώρα βρισκόταν σε οξυμένο και παρατετεμένο προεκλογικό κλίμα με τα σκάνδαλα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Εκείνο το βράδυ έμελλε να σημειωθεί η πιο αιματηρή απόδραση στα χρονικά της Κρήτης. Η απόδραση έμεινε γνωστή ως «επιχείρηση: ασπιρίνη», αφού ξεκίνησε όταν ένας από τους δραπέτες, Ελληνας, πριν τον νυχτερινό εγκλεισμό, έφυγε από το προαύλιο και πήγε στο γραφείο των φρουρών προφασιζόμενος ότι θέλει ασπιρίνη. Οταν ο φρουρός βγήκε από το γραφείο, οι υπόλοιποι όρμηξαν μέσα σε αυτό. Εδεσαν δυο φρουρούς πισθάγκωνα, τους φίμωσαν, πήραν τα κλειδιά της εξώπορτας και αφού έκοψαν τα τηλέφωνα της φυλακής βγήκαν έξω. Εκείνος που ζήτησε την ασπιρίνη ήταν ο Ηρακλειώτης επιχειρηματίας Νίκος Βασιλακάκης, που βρισκόταν στις φυλακές για ληστεία στο Βενιζέλειο και πολλοί είπαν ότι ήταν ο εγκέφαλος της απόδρασης. Τη ζήτησε από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους Μανόλη Τσιχλή και Μανόλη Τσαγκουρνή. Μόλις βγήκε, έσπρωξε δυνατά την πόρτα πίσω, χτυπώντας τους δύο φύλακες και με τη βοήθεια του Κώστα Μπατζακάκη, επίσης κρατούμενου για την ίδια ληστεία στο Βενιζέλειο, τους έδεσαν, τους φίμωσαν και τους πήραν τα κλειδιά.
Μαζί τους ήταν ακόμη δύο Έλληνες, δύο Κούρδοι, ένας Αγγλος και ένας Ιρακινός -καταδικασμένοι με μεγάλες ποινές φυλάκισης. Οι αστυφύλακες, οι οποίοι βρίσκονταν στην ταράτσα, δεν είχαν αντιληφθεί το παραμικρό. Προχωρώντας χαμηλά στον εξωτερικό τοίχο των φυλακών, οι κρατούμενοι ανέβηκαν την εξωτερική σκάλα που οδηγεί στην ταράτσα. Οι δυο Κούρδοι παρέμειναν κολλημένοι στον τοίχο. Οι υπόλοιποι άνοιξαν την «κερκόπορτα» που οδηγούσε στην περιστρεφόμενη σκάλα. Η πόρτα ήταν ξεκλείδωτη. Ανέβηκαν ένας ένας. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ακούστηκαν τέσσερις πυροβολισμοί. Προέρχονταν από δύο όπλα: το ένα ήταν κρυμμένο έξω από τις φυλακές και το δεύτερο φαίνεται πως είχε περάσει μέσα σε αυτές την προηγούμενη ημέρα.
Οι δύο αστυνομικοί, Σαράντος Σακκάς 42(καταγόταν από την Αθήνα) και Νίκος Κοκολάκης 35 χρονών(από τα Πραιτώρια) έπεσαν νεκροί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από τα πυρά των δραπετών οι οποίοι τους απέσπασαν τα όπλα τους (σήμερα θα τους τιμήσουν οι συνάδελφοί τους με αναμνηστική στήλη στη Νεάπολη).
Για πολλά χρόνια δεν ήταν βέβαιο για το ποιοι πυροβόλησαν τους αστυνομικούς. Στη δίκη που έγινε αργότερα, οι Μπατζακάκης και Κερεμίδης, καταδικάστηκαν σε δις ισόβια για τους φόνους των δύο αστυνομικών ενω στη διάρκεια της προανάκρισης οι δραπέτες απέδωσαν τους φόνους στο νεκρό Βασιλακάκη. Ήταν η…εύκολη λύση.
Οι Ελληνες , ο Άγγλος και ένας ακόμη, απομακρύνθηκαν από τη φυλακή, με το αυτοκίνητο του υπαλλήλου Μ. Τσαγκουρνή, ένα πράσινο «καντέτ», το οποίο βρέθηκε δύο μέρες μετά ,στην περιοχή του Σκαφιδαρά. Οι Κούρδοι διέφυγαν με τα πόδια, κάνοντας οτοστόπ. Ενας ταξιτζής ειδοποίησε την αστυνομία και συνελήφθησαν λίγο αργότερα.
Ακολούθησε μια μεγάλη και πρωτοφανής για την Κρήτη επιχειρηση- εφάμιλλη εκείνης που στήθηκε μερικά χρόνια αργότερα για τον Ρωχάμη (ο οποίος έφυγε σαν…κύριος από την Αλικαρνασό). Με εκατοντάδες αστυνομικούς να χτενίζουν την περιοχή κυρίως του Ηρακλείου, χωρίς αποτέλεσμα. Ελικόπτερα πετούσαν συνεχώς σε δασικές περιοχές αλλά και περιμετρικά της πόλης του Ηρακλείου, καθώς η Αστυνομία δεχόταν πολλές πληροφορίες για δήθεν «ύποπτους». Σε μια από αυτές τις επιχειρήσεις, οι αστυνομικοί τραυμάτισαν δύο Kούρδους μετανάστες που κρυβόταν στον Ξηροπόταμο και τους πέρασαν για τους καταζητούμενους κακοποιούς…
Πηγή: cretalive.gr