Η πολιτική του μνημονίου ήταν κατά πολλούς απαραίτητη για να μην οδηγηθούμε σε στάση πληρωμών.
Εφαρμόζεται ήδη εδώ και ένα χρόνο. Όντως απέτρεψε την άμεση χρεοκοπία.
Όμως εδώ και τουλάχιστον τρεις μήνες είναι σαφές ότι ο κύκλος αυτού του μνημονίου έκλεισε. Και όσο περνούν οι μέρες φαίνεται ότι η εμμονή σε αυτό γίνεται βρόγχος και μπορεί να προκαλέσει αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε. Τη χρεοκοπία.
Η ύφεση που πλακώνει την ελληνική οικονομία επιδεινώνεται συνεχώς. Η κυβέρνηση ζαλισμένη και πανικόβλητη από το κυνήγι των στόχων της τρόικας που δεν μπορεί να επιτύχει αδυνατεί να σχεδιάσει κάτι δικό της. Αδυνατεί να παράξει πολιτική.
Και ψάχνει τις λύσεις εκεί που τις έψαχνε και ένα χρόνο πριν. Στους φόρους και στις περικοπές. Σε ότι δηλαδή θα κάνει την ύφεση μεγαλύτερη.
Μοιάζει να είμαστε παραδομένοι στους τεχνοκράτες. Κανένα όραμα, καμιά ιδέα. Καμία πολιτική. Μόνο λογαριασμοί…
Ποιός άραγε θα μας σώσει από τους σωτήρες;
