Πριν από μερικούς μήνες, ο Ζωολογικός Κήπος του Τορόντο υποδέχθηκε δύο αρσενικούς Αφρικανικούς πιγκουίνους, με την ελπίδα να προσελκύσουν περισσότερους επισκέπτες, αλλά κυρίως να χρησιμοποιηθούν για αναπαραγωγικούς σκοπούς με στόχο την ενίσχυση του απειλούμενου είδους.
Η αγάπη δεν άργησε να τους χτυπήσει την πόρτα, όχι όμως με τον τρόπο που ήλπιζαν οι ειδικοί: αντί να επιλέξουν κάποια από τις πρόθυμες θηλυκές που φιλοξενούνται στο ζωολογικό κήπο, ο Πέδρο και ο Μπάντι… επέλεξαν ο ένας τον άλλο, συνάπτοντας μια στενή φιλία. Ο δεσμός -που παρότι έλαβε μεγάλη δημοσιότητα δεν θεωρείται ιδιαίτερα σπάνιος για το είδος ή στο ζωικό βασίλειο γενικότερα- θα λάβει σύντομα τέλος, αφού οι ειδικοί σκοπεύουν να τους χωρίσουν για να τους ζευγαρώσουν με θηλυκούς πιγκουίνους.
Το ζεύγος έφθασε στο Τορόντο τον περασμένο Μάιο, μαζί με άλλους 10 Αφρικανικούς πιγκουίνους που μεγάλωσαν μαζί, σε ζωολογικό κήπο του Οχάιο. Σχεδόν από την πρώτη στιγμή, οι φύλακες διαπίστωσαν με έκπληξη ότι τα δύο πτηνά προτιμούσαν το ένα τη συντροφιά του άλλου. «Πρόκειται για ένα περίπλοκο θέμα, όμως δείχνουν να έχουν αναπτύξει κάποιου είδους σχέση αγάπης», λέει ο διευθυντής του κήπου Τζο Τόρζοκ.
Σύμφωνα με τους φύλακες, και οι 12 πιγκουίνοι που ήρθαν μαζί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, παίζουν στον περιφραγμένο χώρο τους και κολυμπούν στην πισίνα τους, όπου και τους απολαμβάνουν οι επισκέπτες. Ο Πέδρο και ο Μπάντι όμως, που είναι 10 και 20 ετών αντίστοιχα, περνούν μαζί κάθε βράδυ. «Ερωτοτροπούν και επιδεικνύουν συμπεριφορές ζευγαρώματος, οι οποίες απαντώνται μεταξύ αρσενικών και θηλυκών», εξηγεί ένας από τους φύλακες. Ενδεικτικό του ότι δεν πρόκειται για μια απλή φιλία είναι και το γεγονός ότι αναπαράγουν το χαρακτηριστικό ήχο-ερωτικό κάλεσμα των πιγκουίνων.
Οι Αφρικανικοί πιγκουίνοι συμπεριελήφθησαν σχετικά πρόσφατα στον κατάλογο των απειλούμενων ειδών. Οι πληθυσμοί τους στην άγρια φύση έχουν συρρικνωθεί κατά περίπου 95% μέσα σε έναν αιώνα. Το πρόβλημα έχουν επιτείνει τα τελευταία χρόνια η ρύπανση, η αλιεία που έχει επηρεάσει τα αποθέματα τροφίμων των πιγκουίνων και άλλοι παράγοντες, που στην πλειονότητά τους οφείλονται στον άνθρωπο.
Πιστεύεται πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο λιγότεροι από 225.000 πιγκουίνοι και, οι ειδικοί που παρακολουθούν τον Πέδρο και τον Μπάντι, επιθυμούν διακαώς να αξιοποιήσουν τα «καλά», όπως τα χαρακτηρίζουν, γονίδιά τους.
