Δεν λείπουν οι αιχμές προς την Ευρωλίγκα στην επιστολή τους, καθώς αναφέρουν ότι το πρόβλημα έχει προκληθεί ως συνέπεια της συμμετοχής ενός μικρού αριθμού ομάδων στο πρωτάθλημα που διοργανώνεται από μία εταιρεία, ο τρόπος λειτουργίας της οποίας προκαλεί ερωτηματικά.
Οι ευρωβουλευτές εστιάζουν σε τέσσερα παιχνίδια, δύο τον Νοέμβριο και δύο τον Φεβρουάριο και υπερτονίζουν: «Η ECA χρησιμοποιεί το καλεντάρι της Ευρωλίγκας κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εμποδίσει τους παίκτες να αγωνιστούν στις Εθνικές ομάδες τους στα Προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019, που είναι προγραμματισμένα να γίνουν σε δύο εβδομάδες από σήμερα και τον Φεβρουάριο του 2018».
Το… έμμεσο μποϊκοτάζ
Κατηγορούν την Ευρωλίγκα ανοιχτά για μποϊκοτάζ στα παιχνίδια των Εθνικών ομάδων υποστηρίζοντας: «Τον Ιούλιο του 2017 η ECA και για την ακρίβεια 11 ομάδες από το Ισραήλ, τη Ρωσία, την Τουρκία και 4 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ελλάδα, Ιταλία, Λιθουανία, Ισπανία) που την ελέγχουν, εξέδωσαν το καλεντάρι της Ευρωλίγκας για την επόμενη σεζόν, που υπερκαλύπτει το πρόγραμμα των Εθνικών ομάδων και το χρησιμοποίησαν ως εργαλείο προκειμένου να εμποδίσουν τους παίκτες να αγωνιστούν με τις Εθνικές ομάδες. Κάνοντας αυτό: “Παραβίασαν τα Αρθρα 101 και 102 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης δημιουργώντας μία μονοπωλιακή προσέγγιση, αποκλείοντας τους κορυφαίους παίκτες της Ευρώπης από τις διοργανώσεις των εθνικών ομάδων και ως εκ τούτου μποϊκοτάροντας τα παιχνίδια των εθνικών ομάδων”.
Εξηγούν ότι η ECA με την άρνησή να προσαρμόσει το καλεντάρι της παραβιάζει τις γραπτές και προφορικές εγγυήσεις που δόθηκαν στην Κομισιόν από την FIBA και την ECA. Σε αυτές η ECA τόνιζε πως θα σεβαστεί απόλυτα το πρόγραμμα των εθνικών ομάδων και πως οι κανονισμοί της ECA δεν θα περιορίσουν, ούτε θα απαγορεύσουν στους παίκτες να παίξουν με τις Εθνικές ομάδες τους.
Επίσης πρόσθεσαν ότι: «Τον Φεβρουάριο του 2017 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατέθεσε ψήφισμα σχετικά με μία ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτική γύρω από τα Σπορ: Σωστή διακυβέρνηση, προσβασιμότητα, και ακεραιότητα 2016-2143, όπου μεταξύ των άλλων, ήταν ξεκάθαρο ότι: Οι Εθνικές ομάδες διαδραματίζουν έναν ουσιαστικό ρόλο, όχι μόνο σε ό,τι αφορά την προώθηση της εθνικής ταυτότητας και για να εμπνεύσουν τους νέους αθλητές να φτάσουν στο υψηλότερο επίπεδο της αθλητικής επίδοσης, αλλά και για να προωθήσουν την αλληλεγγύη στα λαϊκά αθλήματα».
Η απογύμνωση των Εθνικών ομάδων από βασικά τους στελέχη προκαλεί γενικότερη ανησυχία. Η στρεβλή εικόνα του αθλήματος που πρόκειται να ξεδιπλωθεί στα παρκέ σε λίγες ημέρες κινητοποίησε τους Ευρωβουλευτές, οι οποίοι αναφέρονται σε παίκτες δεσμευμένους με εργασιακά συμβόλαια από ομάδες που ελέγχει η ECA. Αυτές οι αποφάσεις επηρεάζουν περισσότερους από 100 εκ των κορυφαίων παικτών της Ευρώπης που έχουν πολύ σημαντικό ρόλο στις εθνικές ομάδες τους.
Κλείνοντας οι 31 ζητούν την παρέμβαση της Κομισιόν, ώστε να απελευθερωθούν οι παίκτες και να αγωνιστούν με τις εθνικές ομάδες τους, διότι η συμμετοχή στην Εθνική δεν είναι μόνο η ύψιστη τιμή για κάθε αθλητή, αλλά και επειδή οι διοργανώσεις των Εθνικών ομάδων προωθούν τον αθλητισμό και τις αξίες του, όπως το fair play και την ακεραιότητα όπως καμία άλλη διοργάνωση.
Οι Ευρωβουλευτές είναι οι: Ivana Maletić, Dubravka Šuica, Ivica Tolić, Ruža Tomašić, Tonino Picula,Fulvio Martusciello, Merja Kyllonen, Romana Tomc, Ivan Jakovčić, Pascal Arimont, Ivo Belet, Željana Zovko, Krišjānis Karinš, Biljana Borzan, Milan Zver, Tomáš Zdechovsky, Ramona Nicole Manescu, Marijana Petir, Bronis Ropė, Franc Bogovič, Sofia Ribeiro, José Manuel Fernandes, Heinz K. Becker,Tom Vandenkendelaere, Seán Kelly, György Schöpflin,Patricija Šulin, Alojz Peterle, Fernando Ruas, Tamás Deutsch.