Ο πρώην πλέον ρέφερι, Δημήτρης Καλόπουλος μίλησε στο Αθλητικό Metropolis…
“Ο Δημήτρης ο Καλόπουλος ως άνθρωπος αισθάνεται πολύ περίεργα. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη πίκρα γιατί ο τρόπος που έφυγα δεν ήταν αυτός που μου άρμοζε. Εγώ δεν είχα σκοπό να κάτσω στη διαιτησία μέχρι τα 45. Εγώ θα έφευγα μετά από έναν χρόνο. Εμένα με πείραξε όμως ο τρόπος που έγινε. Είναι λογικό να μην θυμάται κανείς κάποιο κραυγαλέο λάθος δικό μου. Σε εκείνο το παιχνίδι είχε ευθύνη ο βοηθός που ακύρωσε το γκολ του Παναθηναϊκού και έχει δίκιο ο Παναθηναϊκός σε αυτό. Από εκείνη τη στιγμή βρέθηκα κατηγορούμενος για λάθη μου δεν έκανα εγώ. Αυτό με ενοχλεί αφάνταστα.”
“Είναι ένα κατηγορητήριο στο οποίο εμπλέκονται 68 άνθρωποι. Μαζί με εμένα στο συγκεκριμένο κατηγορητήριο είναι άλλοι 15 άνθρωποι για τις ίδιες κατηγορίες.”
“Ο Καλόπουλος δεν είχε ποτέ την ανάγκη προστασίας. Η ερώτηση θα έπρεπε να γίνει στον κύριο που πήρε τηλέφωνο. Δεν μπορώ να απολογηθώ για συζήτηση δύο ξένων προς εμένα ατόμων που μιλάνε για εμένα. Είπε αυτά που είπε ο Μπέος στον Μαρινάκη. Δεν βρίσκω το λόγο . Ποιος είναι ο κ. Μπεός και ποιος ο κ. Μαρινάκης. Ένιωσα έκπληξη όταν το έμαθα. Όταν έφυγα από το γήπεδο δεν υπήρξε κλίμα αρνητικό. Ακόμα και ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού δεν είχε να μου προσάψει προσωπικά τίποτα και είχε παράπονα μόνο από τον βοηθό. Ο κ. Γόντικας ήταν απίστευτα ευπρεπής και μου είπε πως δεν έχει κανένα παράπονο από την απόδοσή μου.”
Για το αν έχει συναντήσει ποτέ του τον Μπέο και τον Μαρινάκη:
“Δεν έχω συναντήσει ποτέ κανέναν από τους δύο.”
“Δεν έχει δώσει ο Δημήτρης ο Καλόπουλος ποτέ το δικαίωμα σε κανέναν να έρθει να μου πει το οτιδήποτε για να ευνοήσω κάποια ομάδα.”
“Βρέθηκα στο προσκήνιο για πράγματα που δεν προκάλεσα. Για το λάθος κάποιου άνθρωπου κατηγορήθηκα εγώ. Εξεπλάγην. Ο άνθρωπος που είναι αθώος εξακολουθεί να περπατά με το κεφάλι ψηλά. Δεν άλλαξε η καθημερινότητα μου γιατί γνώριζα πως δεν έχω κάνει κάτι. Βρέθηκα ξαφνικά στο μάτι του κυκλώνα χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό.”
“Το οξύμωρο είναι ότι όταν το έμαθα ότι εμπλέκομαι στην υπόθεση με τα στημένα ήμουν στην προπόνηση. Όταν τελείωσα είδα 10 αναπάντητες από φίλους και είδα ότι είμαι στους υπόπτους. Ακόμη και σε υποθέσεις δολοφονίας δεν ανακοινώνουν τα ονόματά τους και αναφέρονται σε αυτούς ως φερόμενους. Εγώ σε μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ ήμουν αυτός που είχε κάνει κάτι. Εγώ απλά διάβασα στο ίντερνετ τα όσα διαβάσατε όλοι σας για εμένα. Αντέδρασα όπως οποιοδήποτε φυσιολογικός άνθρωπος. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Με τη στήριξη της οικογένειάς μου και των δικηγόρων προσπαθώ να αποδείξω ότι δεν είμαι… ελέφαντας. Αν είχα κάνει κάτι θα καθόμουν στην γωνία μου και θα λούφαζα. Εγώ έχω μπει σε αυτή διαδικασία και σε αυτόν τον κυκεώνα για να καλυφθούν άλλα πράγματα. Η χρονική συγκυρία που βγήκε το θέμα ήταν το ίδιο με εκείνο που πήγε να περαστεί το μεσοπρόθεσμο. Έπρεπε να ρίξουν στην αρένα με τα λιοντάρια κάποιους αθώους.”
“Εγώ έχω παίξει δύο παιχνίδια του Άρη και τρία του ΠΑΟΚ. Εγώ έχω δώσει ένα πέναλτι υπέρ του Άρη σε παιχνίδι με τον Ηρακλή, ενώ με τον ΠΑΟΚ έχω τιμωρήσει σε μια περίπτωση τον Κοντρέρας με την ΑΕΚ και έχω δώσει επίσης ένα πέναλτι υπέρ του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Εγώ όταν έμπαινα μέσα στο γήπεδο δεν σκεφτόμουν τίποτα. Ούτε φιλίες ούτε τίποτα. Είμαι επαγγελματίας.”
“Ο Καλόπουλος δεν έδωσε πέναλτι σφύριξε μια παράβαση και σφύριξε αυτό που είδα. Πάντως ήταν πέναλτι. Εγώ στον Νέτο είχα κάνει δύο ή τρεις φορές παρατηρήσεις να μην σηκώνει το χέρι του και αυτός το έκανε. Ήταν πέναλτι και αυτό το λέει ο κανονισμός, όχι εγώ. Μέχρι και φίλοι μου Αρειανοί το παραδέχτηκαν. Το πέναλτι στον Νέτο δίνεται παντού στην Ευρώπη, γι’ αυτό και οι διαιτητές κάνουν συστάσεις στο τοίχος πριν την εκτέλεση.”
Για το χτύπημα του Γεωργιάδη στον Καράμπελα στο ντέρμπι ΠΑΟΚ-Άρης του 2008 στο οποίο ήταν τέταρτος διαιτητής: “Η φάση έγινε στο τρίτο ή τέταρτο λεπτό και υπήρχε μια αναμπουμπούλα στους πάγκους. Εκείνη τη στιγμή έκανα συστάσεις στους πάγκους και δεν το είδα. Αν το έβλεπα θα το έλεγα. Όταν το είδα στην τηλεόραση τρόμαξα.”
Για τη διαιτησία του Σπάθα στο Άρης-ΠΑΟΚ το 2010: “Η προσωπική εκτίμηση είναι ότι σε εκείνο το παιχνίδι δεν ήταν η διαιτησία αυτή που καθόρισε το αποτέλεσμα.”