“Θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα ότι δεν είναι καλό για εμάς που βρισκόμαστε εδώ και ότι θέλω να πάω σε ένα άλλο μέρος” επισήμανε ο Μάρκο Λιβάγια, δείχνοντας έτσι πως στο μυαλό του υπάρχει μόνο η ΑΕΚ.
Ο Μάρκο Λιβάγια μίλησε στην κροατική ιστοσελίδα “24sata.hr” για…
-τη γεύση που του αφήνει το 2018: «Ήταν μια χρονιά που θα την θυμάμαι, ως την καλύτερη στην καριέρα μου. Κέρδισα ένα πρωτάθλημα, έπαιξα στον τελικό του Κυπέλλου, ήμουν βασικός στην ομάδα μου, παίξαμε στους 32 του Europa League, περάσαμε στους ομίλους του Champions League, έκανα συμμετοχές με την Εθνική ομάδα της Κροατίας. Δεν ξέρω τι περισσότερο θα μπορούσα να ζητήσω από το 2019 που μπήκε, εκτός βεβαίως από το να μην υπάρχουν σοβαροί τραυματισμοί».
-το επίπεδο της Superleague: «Υπάρχουν 6-7 ομάδες πολύ καλές που μπορούν να κερδίζουν τον καθ’ ένα και δεν είναι εύκολο να πάρεις πόντους οπουδήποτε. Το πρωτάθλημα είναι ισχυρό, επενδύουν, εμείς ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός είμαστε στην Ευρώπη».
-την προσαρμογή του στην ΑΕΚ: «Είναι όλα σχετικά, με την ευκαιρία που παίρνεις ή όχι. Για παράδειγμα στην Λας Πάλμας στο πρώτο μισό της σεζόν σημείωσα οκτώ γκολ, αλλά ο πρόεδρος ήθελε το δικό του επιθετικό να παίζει και δεν ήθελα να καθίσω στον πάγκο. Εντάξει, αν δεν θέλεις, θα κοιτάξω κι εγώ να προχωρήσω. Δεν ψάχνω τίποτα παραπάνω από σεβασμό. Ζήτησαν το ποσό των 10 εκατομμυρίων ευρώ τότε και με κράτησαν στον πάγκο. Με κάλεσε ο Μαϊστόροβιτς από την ΑΕΚ. Του είπα θα έρθω (αν και δεν ήταν το ίδιο επίπεδο με την Ισπανία στην Ελλάδα), αν μου εγγυηθεί ότι θα παίζω. Αγωνίζομαι για την επιβίωση, ήθελα να παίζω για τρόπαια και για ευρωπαϊκές διοργανώσεις».
-το μέλλον του: «Έχουμε μια πολύ ωραία ζωή στην Ελλάδα, έχουμε συνηθίσει στην Αθήνα, η κόρη μου ξεκίνησε σε παιδικό σταθμό μαθαίνει και λίγο ελληνικά. Πραγματικά θα ήμουν αχάριστος αν έλεγα ότι δεν είναι καλό για εμάς που βρισκόμαστε εδώ και ότι θέλω να πάω σε ένα άλλο μέρος, ειδικά από την στιγμή που παίζουμε κάθε χρόνο στην Ευρώπη, στο Champions League και το Europa. Αυτή τη σεζόν που ξεκίνησε δεν είμαστε τόσο καλοί αλλά υπάρχει δρόμος μέχρι το τέλος».
-τον ισχυρό ανταγωνισμό στην εθνική Κροατίας: «Συμφωνώ ότι ο ανταγωνισμός είναι σκληρός, υπάρχουν πολλοί επιθετικοί με μεγάλη ποιότητα, αλλά ο κάθε ένας έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και τη δική του ποιότητα και ο προπονητής θα είναι αυτός που θα αποφασίσει τι είδους χαρακτηριστικά θέλει στους παίκτες για τις διοργανώσεις και για κάθε αντίπαλη. Η δική μου δουλειά είναι να παίζω και να ελπίζω σε μια κλήση, εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία όποτε τη βρω μπροστά μου».
-την ωρίμανσή του: «Όλα έρχονται με τα χρόνια και την εμπειρία, κάποια πράγματα από το παρελθόν με έχουν διδάξει. Δεν έχει νόημα τι γράφεται, ο προπονητής ξέρει και που παίζω και σε ποια θέση και τι μπορώ να του δώσω και εκείνος είναι αυτός που αποφασίζει αν με χρειάζεται ή όχι».