Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Λίγο μετά το… δακρυσμένο του “αντίο” στην ενεργό δράση και στην Μίλαν, ο “μεγάλος” Σουηδός πρόσφερε μια σπαρταριστή συνέντευξη Τύπου, γεμάτη με τρομερές ατάκες.
«Ήταν μια ξεχωριστή μέρα για μένα. Δεν είπα σε όλους ότι αποσύρομαι, ούτε στη Μίλαν το ήξεραν. Απλά τους είχα ζητήσει να ετοιμάσουμε κάτι για το τέλος. Τις τελευταίες 10 μέρες είπα ‘αρκετά’ και αποδέχτηκα πως δεν θα μπορούσε να σταματήσω παίζοντας. Αυτό που έζησα ήταν υπέροχο, μια ανάμνηση που θα έχω για πάντα. Πολλοί με συμβούλευαν τι να κάνω, αλλά έπρεπε να το συνειδητοποιήσω μόνος μου και να πω ‘τέλος’. Να απολαύσω πλέον την προσωπική μου ζωή και το ποδόσφαιρο με διαφορετικό τρόπο. Υπήρχαν προσφορές, αλλά όταν έχεις αποδεχτεί ότι σταματάς, οι προσφορές δεν έχουν πια ενδιαφέρον», τόνισε αρχικά ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς..
«Όταν ξύπνησα το πρωί έβρεχε και είπα ‘ακόμη κι ο Θεός είναι λυπημένος που σταματάω’. Ένιωθα σαν ζόμπι, δεν μιλούσα, δεν έκανε πλάκα. Πριν τρεις μήνες πανικοβαλλόμουν στην ιδέα να αποσυρθώ, αλλά πλέον το έχω αποδεχτεί και είμαι έτοιμος. Είμαι λίγο στενοχωρημένος, προφανώς, αλλά το έχω αποδεχτεί», πρόσθεσε.
Όσο για τα δάκρυά του στον αγωνιστικό χώρο; «Ο κόσμος πιστεύει πως ο Ίμπρα είναι ο Σούπερμαν. Ναι, είναι ο Σούπερμαν, αλλά έχω επίσης μεγάλη καρδιά και συναισθήματα. Προσπαθούσα να εντοπίσω μέσα στο πλήθος ένα πρόσωπο να μου δώσει δύναμη, αλλά όλοι έκλαιγαν. Οι συμπαίκτες μου έκλαιγαν, οι φίλαθλοι έκλαιγαν, έψαχνα τη σύζυγό μου κι εκείνη έκλαιγε περισσότερο από όλους. Δεν θα μπορούσα να ονειρευτώ τέτοια βραδιά. Από την πρώτη μέρα ένιωσα σαν στο σπίτι μου στη Μίλαν. Θα μου λείψει πολύ, έβγαλαν το πραγματικό μου πρόσωπο».
«Ευχαριστώ τα ΜΜΕ για την υπομονή τους, πλέον θα έχετε λιγότερη δουλειά χωρίς εμένα. Είμαι πλέον ελεύθερος από το χώρο του ποδοσφαίρου. Ήταν μια μακρά καριέρα, πραγματικά πολύ μακρά και ευχαριστώ όλους όσοι μου έδωσαν δύναμη, αδρεναλίνη και πάθος για να συνεχίσω», συνέχισε.
Παράλληλα, αστειεύτηκε για τον πρώην ατζέντη και μέντορά του, Μίνο Ραϊόλα, που έφυγε πέρσι από τη ζωή. «Επέστρεψα στη Μίλαν. Έψαχνα να ηγηθώ μιας τελευταίας ομάδας και το λάτρεψα. Δεν είχα πρόθεση να επιστρέψω όταν έφυγα για τις ΗΠΑ, αλλά ο Μίνο με έπεισε. Μοιραστήκαμε μια ζωή με τον Μίνο. Μετά τον θάνατό του τίποτα πλέον δεν ήταν το ίδιο. Αν ζούσε, μάλλον θα συνέχιζα να παίζω γιατί θα ήθελε την προμήθειά του. Συγνώμη, Μίνο, αλλά είναι αλήθεια», τόνισε αστειευόμενος.
Ερωτηθείς για το μέλλον του και τι θα περιλαμβάνει απάντησε: «Για την ώρα θέλω να ξεκουραστώ λίγο και να απολαύσω όσα έχω πετύχει. Δεν είναι σωστό να παίρνεις βιαστικές αποφάσεις, τώρα κυριαρχεί το συναίσθημα. Θέλω να ξεκουραστώ το καλοκαίρι, να κάνω τον απολογισμό μου και θα δούμε. Το να είσαι προπονητής ή διευθυντής είναι μεγάλη ευθύνη. Ένας παίκτης μπορεί να είναι ο εαυτός του, αλλά ένας προπονητής είναι πιο περιορισμένος. Δεν μπορώ ως προπονητής να πηγαίνω στο γήπεδο με Ferrari. Ίσως αν είσαι ο Ίμπρα να μπορείς, βέβαια… Ας αλλάξουμε τους κανόνες! Δεν σκέφτομαι να εγκαταλείψω γενικά το ποδόσφαιρο, αλλά όταν κάνεις κάτι τέτοιο πρέπει να αρχίσεις από το μηδέν και να αρχίσεις να ανεβαίνεις».
Τέλος, για το αν έχει εντοπίσει κάποιον παίκτη που θα μπορούσε να γίνει ο νέος Ιμπραΐμοβιτς, η απάντηση δεν θα μπορούσε να μην είναι… κλασική Ζλάταν. «Είναι αδύνατο! Υπάρχει μόνο ένας Ζλάταν! Όταν ήμουν παιδί με σύγκριναν με τον Φαν Μπάστεν, αλλά εκείνος ήταν αυτός που ήταν και εγώ αυτός που είμαι. Μπορεί να υπήρχαν ομοιότητες, αλλά δεν θεωρώ σωστές τις συγκρίσεις. Αμφιβάλλω αν θα βρεθεί ένας νέος Ζλάταν με τον δικό μου εγωισμό».