Στα μίνι, η FIAT είχε κάνει ήδη από το 1981 το βήμα φέρνοντας στο Panda το μοτέρ εμπρός. Δέκα χρόνια αργότερα έκανε το ίδιο με το αντικαταστάτη του 126, αναβιώνοντας παράλληλα το όνομα «500».
Με την κατηγορία των μίνι να βαδίζει βήμα σημειωτόν σε αντίθεση με μια αγορά που γινόταν όλο και πιο απαιτητική στα αυτοκίνητα πόλης, το FIAT 126 είχε φτάσει πλέον στο τέλος του κύκλου του ύστερα από 18 χρόνια παραγωγής,. Έτσι, το Torino σκέφτηκε ότι ήγγικεν η ώρα να αναβιώσει το όνομα «500» που είχε ήδη δύο επιφανείς προγόνους: Το 500 A επονομαζόμενο και Topolino και το μεταπολεμικό Nuova 500 του ’57.
Στην πραγματικότητα, η παραγωγή του 126, που πλέον ήταν το 126 bis, συνέχιζε να κατασκευάζεται στις γραμμές συναρμολόγησης της πολωνέζικης Fabryka Samochodów Małolitrażowych, γνωστότερης ως FSM. Παραγωγή που απευθυνόταν εμπορικά κατά κύριο λόγο στις αγορές της Ανατολικής Ευρώπης, όπου και διατηρήθηκε μέχρι το 2000. Για την ευρωπαϊκή Δύση, η ιδέα της FIAT ήταν να επιστρέψει στα αυτοκίνητα πόλης με ένα μοντέρνο, ελκυστικό, οικονομικό και διασκεδαστικό μίνι.