Κάποιο αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Μέσα στο καταιγιστικών εξελίξεων και ανατροπών Α τρίμηνο του 2025, η μετοχή της Berkshire Hathaway έχει κερδίσει 17%. Ο αντίστοιχος δείκτης του S&P της Wall Street έχει μέσα από τρελά πάνω – κάτω καταλήξει να χάνει ένα 6%.
Η μετοχή κατηγορίας Α της Berkshire, η οποία έχει τα περισσότερα δικαιώματα ψήφου, είναι αυτή την στιγμή το πιο ακριβό χαρτί στον κόσμο.
Στο τέλος της διαπραγμάτευσης την περασμένη Τετάρτη έκλεισε στα 800.540 δολάρια.
Όταν πριν από 60 χρόνια, το 1965, ο Warren Buffett ανέλαβε διευθύνων σύμβουλος της Berkshire, η μετοχή αυτή κόστιζε μόλις 20 δολάρια.
Σήμερα ο Warren Buffet είναι 94 ετών, παραμένει ενεργός και έχει συγκεντρώσει γύρω του ένα επιτελείο διαχειριστών που έχουν εκπαιδευτεί και δοκιμαστεί ειδικά μετά το 2001 (κρίση του dot com) και το 2008, για να αποτελέσουν την διάδοχη ηγεσία της Berkshire Hathaway.
Ίσως αυτή – η οριστικοποίηση της συνολικής ομάδας διάδοχης ηγεσίας της BH – να είναι και η μεγάλη «είδηση» αυτό το Σαββατοκύριακο στην συνέλευση των μετόχων στην Ομάχα, την έδρα της εταιρείας του WB.
Η δεύτερη μεγάλη είδηση αναμένεται να είναι η εκτίμησή του WB, έτσι όπως θα κοινοποιηθεί στους μετόχους της BH, για το αν και για πόσο ακόμα, η τακτική των σε επίπεδο ρεκόρ συγκέντρωση αποθεμάτων ρευστότητας θα συνεχισθεί.
Μία τακτική που έχει αρχίσει από τις αρχές του καλοκαιριού του 2024 και κορυφώθηκε στις αρχές του 2025 καθώς ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ άρχισε να εφαρμόζει το πρόγραμμά του εξαπολύοντας την καταιγίδα των δασμών απέναντι σε «εχθρούς και φίλους».
Κάποιοι που ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν τον WB αρκετά καλά, υποστηρίζουν ότι η τακτική αυτή, της ρευστοποίησης δηλαδή τεράστιων όγκων μετοχών σε πεδία αιχμής, όπως η πληροφορική και η Τεχνητή Νοημοσύνη αλλά και οι τράπεζες, σε ένα περιβάλλον που ακόμα οι τιμές τους έμοιαζαν να κινούνται σαν «πύραυλοι» στην Wall Street, ήταν αποτέλεσμα της βεβαιότητάς του για την επανεκλογή Τραμπ.
Ο ίδιος ποτέ δεν έχει επιβεβαιώσει μία τέτοια άποψη.
Αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό που «έπραξε», ακατανόητο για την αγορά όταν το άρχισε, αποδείχθηκε εκ των υστέρων ότι ήταν απολύτως συμβατό με την εκτίμηση αυτή… Και εξωφρενικά απρόβλεπτα κερδοφόρο.
Σήμερα οι σχετικές εκτιμήσεις αναφέρουν ότι έχει συγκεντρώσει ένα ποσό «ρευστότητας» το οποίο ξεπερνά τα 400 δισ. δολάρια επισήμως και σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι αποθηκευμένο προσωρινά σε βραχυπρόθεσμης διάρκειας κρατικά ομόλογα.
Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία από τις δημοσιεύσεις του αμερικανικού ΥΠΟΙΚ δείχνουν ότι ο WB και η BH σήμερα είναι ένας από τους μεγάλους κατόχους (5%) του αμερικανικού βραχυπρόθεσμου χρέους. Και το ερώτημα που πολλοί περιμένουν να απαντηθεί αυτό το Σαββατοκύριακο είναι μέχρι πότε αυτό θα συνεχισθεί;
Μέχρι πότε δηλαδή ο WB θα συνεχίσει «να περιμένει» την μεγάλη πτώση στην WS, για να επιστρέψει σαν ο μεγάλος «θηρευτής» των αμερικανικών μετοχών…
Γιατί ο ίδιος και η BH δεν βιάστηκαν να κινηθούν στην πρωτοφανή πτώση που ακολούθησε τις ανακοινώσεις Τραμπ στις 2 Απριλίου. Συνέχισε να στέκεται από μακριά και να παρατηρεί, ασχολούμενος μόνο με κάποιες «ευκαιρίες» που περίμενε έτσι κι αλλιώς στην Ιαπωνία και σε κάποιες άλλες αγορές, αλλά όχι στην Ευρώπη, που σε όλο αυτό το διάστημα έμοιαζε να επωφελείται από τις συνέπειες των εξαγγελιών Τραμπ.
Ο λόγος που τα Οικονοκλαστικά για άλλη μια φορά – από τις λίγες που ασχολείται με το χρηματιστήριο – αφιερώνουν αυτό το σημείωμα στην χρηματιστηριακή παρουσία του Warren Buffet, είναι γιατί αυτό το Σαββατοκύριακο στην Ομάχα, στην Συνέλευση της Berkshire Hathaway, ίσως ακουστούν εκτιμήσεις και προβλέψεις για την οικονομία και όχι απλά για το χρηματιστήριο, που να αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής ακόμα και εκείνων της Fed ή των άλλων κεντρικών τραπεζών.
Άλλωστε ας μην ξεχνάμε εκείνη την πολύ παλιά ρήση που αποδίδεται στον Πώλ Βόλκερ (Fed) σύμφωνα με την οποία «όταν η κατάσταση είναι πράγματι πολύ σοβαρή το καθήκον του Κεντρικού Τραπεζίτη είναι να μην πει την αλήθεια…». Και ασφαλώς δεν υπάρχει κανένας σήμερα που να μη θεωρεί ότι η κατάσταση είναι πλέον πολύ σοβαρή.
- Κάποιοι αποδίδουν την φράση αυτή επίσημα στον Άλαν Γκρίνσπαν (Fed), αλλά η αλήθεια είναι ότι για πρώτη φορά είχε αναφερθεί σε μία παραπλήσια φραστική εκδοχή της το 1981 από τον Πώλ Βόλκερ.
