Σε ένα σημείωμα των Οικονοκλαστικών την περασμένη Παρασκευή – με πολύ λίγους αναγνώστες είναι αλήθεια – προειδοποιούσαμε ότι τα μεγάλα «νέα» έρχονται αυτό το Σαββατοκύριακο από την Ελβετία (Γενεύη). Και όχι από την πολυδιαφημισμένη εμπορική συμφωνία ΗΠΑ – Μ. Βρετανίας.
Όμως ακριβώς γι’ αυτό, χρήσιμο είναι να ρίξουμε εκ των υστέρων μία πιο προσεκτική ματιά στα «γεγονότα».
Το τι ακριβώς συνέβη το ΣΚ στην Ελβετία το συνοψίζει η λακωνική ανακοίνωση της Κίνας και το εξηγούν με πολλά άρθρα και αναλύσεις τα ΜΜΕ στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Το δια ταύτα της συμφωνίας, όπως όλοι ξέρουμε, είναι ότι για τις επόμενες 90 ημέρες, δηλαδή τρείς μήνες, οι τερατώδεις δασμοί των ΗΠΑ στην Κίνα και της Κίνας στις ΗΠΑ, περιορίζονται σε 30% και 10% αντίστοιχα. Και συνοδεύονται από αναστολή και άλλων περιοριστικών οικονομικών μέτρων.
Το αξιοπρόσεκτο και παράδοξο, αλλά ταυτόχρονα εξαιρετικά διαφωτιστικό στοιχείο είναι ότι σύμφωνα με τα διαθέσιμα δημοσιευμένα στοιχεία από την Κίνα, την ημέρα που υποτίθεται ξεκινούσαν οι συνομιλίες στην Γενεύη, δηλαδή 10/5, ο απόπλους πλοίων/εμπορευματοκιβωτίων από την Κίνα για τις ΗΠΑ αυξήθηκε περίπου 18% σε σχέση με την αντίστοιχη «κανονική» ημέρα του 2024. Με άλλα λόγια μπορεί να υποθέσει κανείς ότι πριν καν φτάσουν οι διαπραγματευτές στην Γενεύη η «συμφωνία» είχε ήδη δρομολογηθεί…
Δεν είναι όμως μόνο αυτό το σημείο που αξίζει προσοχής.
Σχεδόν ταυτόχρονα με την «εκκίνηση» της διαπραγμάτευσης στην Γενεύη, πολλά άλλα, «σχεδόν» ταυτόχρονα, γεγονότα συνέβησαν σαν από θαύμα, στην ίδια κατεύθυνση. Δηλαδή στην κατεύθυνση της εκτόνωσης των γεωπολιτικών και εμπορικών εντάσεων.
Ρωσία και Ουκρανία συμφώνησαν να βρεθούν υπό την φιλόξενη σκέπη του Ερντογάν για συνομιλίες ειρήνευσης. Οι ΗΠΑ προχώρησαν στις διαπραγματεύσεις με το Ιράν για τα πυρηνικά. Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ με ενδιάμεσους κάποιες αραβικές χώρες συμφώνησαν με την Χαμάς για την απελευθέρωση του τελευταίου Αμερικανού αιχμαλώτου στην Γάζα. Ο οποίος με το που απελευθερώθηκε, καταφέρθηκε κατά του Νετανιάχου, ενώ παράλληλα στα αμερικανικά ΜΜΕ διέρρευσε η «είδηση» για σοβαρή διάσταση απόψεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Νετανιάχου. Ταυτόχρονα και παρα τα επεισόδια που μεσολάβησαν δρομολογήθηκε η διαδικασία εκτόνωσης της σύγκρουσης Ινδίας – Πακιστάν…
Όλα αυτά σαν από θαύμα έχουν συμβεί μέσα σε ελάχιστα 24ωρα με σημείο αναφοράς την συνάντηση Κίνας – ΗΠΑ στην Γενεύη.
Αν ανοίξει κανείς την κινεζική κρατική ιστοσελίδα Global Times αυτές τις ημέρες, θα δει ότι χωρίς να υποτιμάται ως προς την προβολή της η συμφωνία Κίνας – ΗΠΑ εν τούτοις σε διαφορά από τα δυτικά ΜΜΕ, «εντάσσεται» σε ένα διαφορετικό πλαίσιο ενημέρωσης (δηλαδή προπαγανδιστικής προβολής). Σ’ αυτό το πλαίσιο η Κίνα πέραν της συμφωνίας με τις ΗΠΑ εμφανίζεται να επεκτείνει σημαντικά τις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις με την Λατινική Αμερική (Λούλα/Βραζιλία), ενώ ο πρόεδρος της Κίνας λίγα 24ωρα νωρίτερα βρισκόταν δίπλα στον Πούτιν στην Μόσχα, στην μεγάλη παρέλαση για τα 80 χρόνια από την ήττα της Γερμανίας του Χίτλερ.
Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα κόσμο που μόλις πριν λίγες εβδομάδες στις 2 Απριλίου είχε «ζήσει» τόσο στο επίπεδο της οικονομίας, όσο και των χρηματαγορών, τις πρωτοφανείς συνέπειες της περιβόητης «Ημέρας της Απελευθέρωσης των ΗΠΑ», με την ανακοίνωση και εφαρμογή δασμών που δεν έχει ξαναδεί το παγκόσμιο εμπόριο παρα μόνο σε περιόδους πολέμου…
Τι λοιπόν έχει συμβεί; Μήπως ότι ζήσαμε από μετά τις 2 του Απρίλη απλώς ήταν ένα… κακό όνειρο και πάει;
Τι άλλαξε
Οι χρηματογορές και τα χρηματιστήρια με πρωτοφανή «βία» φαίνεται σαν να έστειλαν τις αποδόσεις των χρηματιστηριακών δεικτών σε επίπεδα πίσω από την 2α του Απρίλη «επουλώνοντας» σε μεγάλο βαθμό πληγές και απώλειες τρισεκατομμυρίων σε χρόνο dt.
Η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή.
Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο τρομακτικών διαστάσεων «σπασμός» γεωπολιτικών και οικονομικών διαστάσεων έχει συμβεί και έχει αφήσει τα σημάδια του με συνέπειες. Και η ιστορία λέει ότι δεν μπορεί να αγνοηθεί σαν να μην συνέβη.
Κατ’ αρχήν και στην προηγούμενη θητεία του Τραμπ το 2018 η αρχική δασμολογική επίθεση που είχε κάνει γρήγορα κατέληξε σε μία συμφωνία, η οποία πολύ σύντομα επίσης ανακλήθηκε… Κατά δεύτερον η συμφωνία που έγινε την Κυριακή (;) αφορά τις επόμενες 90 ημέρες. Και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα ακολουθήσει… Το να μην ακολουθήσουν νέες ανατροπές θα ήταν απολύτως παράδοξο με βάση το τι έχει συμβεί από τις 20 Ιανουαρίου που ανέλαβε ο Τραμπ την προεδρία στις ΗΠΑ.
Όπως επίσης κανείς δεν γνωρίζει μέχρι που μπορεί να φτάσει η βρετανική «διπλωματία»… όσο αφορά τις διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη στις 15/5, αν σκεφτούμε το πως εμποδίσθηκε η με παρέμβαση του Λονδίνου συμφωνία Ουκρανίας – Ρωσίας το 2022 στις διαπραγματεύσεις και πάλι στην Κωνσταντινούπολη.
Όπως επίσης δεν μπορούμε να ξέρουμε τι άλλο μπορεί να «κάνει» ο Νετανιάχου στην Μ. Ανατολή προκειμένου να πετύχει τους δημόσια διατυπωμένους στόχους του σε σχέση με το Ιράν.
Αλλά ας αφήσουμε τα «αν» της στήλης των Οικονοκλαστικών, που θα μπορούσαν να μοιάζουν με μονομερείς ισχυρισμούς. Και ας δούμε τι αναφέρουν στα ψύχραιμα σχόλιά τους τα μεγάλα οικονομικά ΜΜΕ στις ΗΠΑ σε σχέση με το τι συνέβη αυτό το ΣΚ. Κατά πόσο δηλαδή ο κόσμος γύρισε πίσω από την αποφράδα ημέρα της 2ας Απριλίου.
Παραθέτουμε 2 – 3 σχόλια από τα διεθνή και κυρίως αμερικανικά οικονομικά ΜΜΕ:
- «… Οι μετοχές έχουν ανακάμψει και έχουν ξεπεράσει ακόμη και τα ομόλογα από τις 2 Απριλίου, ενώ ο δείκτης VIX της μεταβλητότητας της αγοράς είναι χαμηλότερος από ό, τι ήταν τότε. Αλλά ο χρυσός έχει διατηρήσει το μεγαλύτερο μέρος της ανόδου του (σ.σ. ως ένδειξη της εγκατεστημένης ανασφάλειας), το πετρέλαιο έχει πέσει και οι μη αμερικανικές μετοχές εξακολουθούν να ξεπερνούν τον S&P…».
- «… Οι ανησυχίες που κινούσαν τον κόσμο πριν από τις 2 Απριλίου δεν έχουν εξαφανιστεί και η πίεση από την αγορά ομολόγων για περιορισμό της δημοσιονομικής γενναιοδωρίας εντείνεται (τουλάχιστον εν μέρει επειδή η ακανόνιστη χάραξη πολιτικής κάνει τους επενδυτές πιο απρόθυμους να αγοράσουν). Δύο κρίσιμα στοιχεία του Trump Trade – ότι οι αποδόσεις θα μειωθούν και ότι οι αμερικανικές μετοχές θα συνεχίσουν τη μακρά υπεραπόδοσή τους στον υπόλοιπο κόσμο – εξακολουθούν να λείπουν…».
- «… Προς το παρόν, η απόφαση παραμένει άθικτη, ότι δηλαδή στο περιθώριο, εξακολουθεί να υφίσταται ο λόγος να μεταφερθούν περιουσιακά στοιχεία εκτός των ΗΠΑ, ακόμη και αν η κατάργηση (σ.σ. αναστολή) των δασμών έχει ακυρώσει τη συζήτηση για την πτώση του δολαρίου ή την κατάρρευση της αμερικανικής κυριαρχίας…».
Σ’ αυτά τα σχόλια που αφορούν τους προβληματισμούς στα υψηλά κλιμάκια της Wall Street, πρέπει να επισημανθεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι μετά από όλους αυτούς τους βίαιους οικονομικούς σπασμούς ιδιαίτερα μετά την 2α Απριλίου, το πρόβλημα του βραχυπρόθεσμου χρέους των ΗΠΑ, ήτοι η αναχρηματοδότησή των 9 τρισ. δολαρίων παραμένει εκεί που ήταν δηλαδή στο «κόκκινο».
Οι αποδόσεις των μεσοβραχυπρόθεσμων ομολόγων όχι μόνο δεν έχουν μειωθεί όπως εξ αρχής στόχευε η κυβέρνηση Τραμπ και ο κ. Μπέσσεντ αλλά αντίθετα έχουν αυξηθεί. Και αυτό σημαίνει ότι ο βασικός στόχος της κυβέρνησης Τραμπ όσο αφορά την οικονομική της πολιτική παραμένει στο σημείο «μηδέν».
Με άλλα λόγια οι κινητήριες δυνάμεις για την ανάπτυξη πολιτικών με ανεξέλεγκτες συνέπειες παραμένουν στο πεδίο πιο ισχυρές, πιο ανυπόμονες και πιο απρόβλεπτες από τις 2 Απριλίου. Αυτό περιγράφουν τα προαναφερθέντα σχόλια…
