Για περισσότερες από οκτώ ώρες κατέθετε στην Ε’ τακτική ανακρίτρια και την εισαγγελέα Πειραιά, ο 77χρονος χειριστής του μοιραίου σκάφους της τραγωδίας της Αίγινας. Η απόφαση αυτή προέκυψε παρά τη διαφωνία εισαγγελέα και ανακρίτριας, με τη μεν πρώτη να ζητά την προφυλάκιση και τη δεύτερη να τάσσεται υπέρ της μη προφυλάκισης.
Πιο συγκεκριμένα, η ανακρίτρια ζήτησε να αφεθεί ελεύθερος και να τους επιβληθεί απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, εμφάνιση κάθε πρώτη και 16 του μηνός στο οικείο αστυνομικό τμήμα και εγγυοδοσία 100.000 ενώ η εισαγγελέας ζήτησε να προφυλακιστεί. Εξαιτίας της διαφωνίας η υπόθεση παραπέμπεται στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, ενώ μέχρι τότε ο 77χρονος θα παραμείνει σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Στο απολογητικό του υπόμνημα προς την Ε τακτική ανακρίτρια, το οποίο δημοσιεύει το vima.gr, ο 77χρονος χειριστής, που μετά την παραίτηση του Αλέξανδρου Λυκουρέζου – ο οποίος είναι πρώτος ξάδερφός του- εκπροσωπείται από τον Γιάννη Ηρειώτη, αναφέρει: «Η πορεία πλεύσης μου ήταν από βορρά προς νότο και εισερχόμενος στη θαλάσσια ζώνη που παρεμβάλλεται μεταξύ της νησίδας Μονή και των δυτικών ακτών της Αίγινας, στη θέση Πέρδικα αντιλήφθηκα μηχανοκίνητο σκάφος να κινείται από τη θέση Πέρδικα προς τη νήσο Μονή, δηλαδή επί πορείας από Ανατολή προς Δύση. Ποτέ δεν πίστεψα ότι σκάφος κινούμενο αριστερά μου θα περάσει από την πλώρη μου. Η πορεία μου ήταν σταθερή, χωρίς να έχω τον οποιοδήποτε λόγο να πραγματοποιήσω τον οποιοδήποτε αιφνίδιο ελιγμό, αφού άλλωστε μετέβαινε για λόγους αναψυχής με φίλους σε κόλπο της νησίδας Μονής».
Ο κατηγορούμενος αρνείται τα όσα κατέθεσαν μάρτυρες για επικίνδυνους ελιγμούς του σκάφους του πριν από τη φονική σύγκρουση αλλά και το ότι είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα. «Η ταχύτητα με την οποία ταξίδευε το σκάφος DUENDE κατά τη στιγμή προ της προσκρούσεως ήταν 21 ν.κ., ήταν δηλαδή ταχύτητα, με την οποία πραγματοποιείτο ασφαλής πλους, αφού με αυτή το σκάφος «πλάναρε», δηλ. ερχόταν σε οριζόντια θέση σε σχέση με την θάλασσα. Άλλωστε το συγκεκριμένο σκάφος, με βάση τα τεχνικά χαρακτηριστικά του και την ισχύ των εγκατεστημένων σε αυτό προωστηρίων μηχανών, την κατάσταση στην οποία βρισκόταν (γάστρα και έλικες ήταν ήδη καλυμμένες με θαλάσσιους οργανισμούς λόγω της πολυήμερης ακινησίας) και τις συνθήκες φορτώσεως της συγκεκριμένης ημέρας (επιβάτες, συμπληρωμένη δεξαμενή καυσίμων, πλήρεις δεξαμενές πόσιμου νερού, εφόδια, εξοπλισμός κλπ), δεν θα μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα μεγαλύτερη των 28 ν.μ. Ούτε ο ίδιος ανέπτυσσα ποτέ ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή που το συγκεκριμένο σκάφος πλάναρε, ήτοι τα 21 ν.κ., διότι, τότε το «DUENDE» πραγματοποιούσε ασφαλείς και άνετους πλόες, τόσο για εμένα ως κυβερνήτη, όσο και για τους επιβαίνοντες σε αυτό και ήταν η συνήθης ταχύτητα, η οποία προβλέπεται για πλου κρουαζιέρας».
Αναφέρει επίσης ότι είναι ψευδές ότι και τις προηγούμενες ημέρες οδηγούσε επικίνδυνα με το σκάφος του αφού είχε να επιβιβασθεί σε αυτό 12 ημέρες, αφού αντιμετώπιζε και σοβαρό πρόβλημα υγείας και είχε νοσηλευθεί λίγες μέρες πριν το ατύχημα.
Αναφορικά με το γεγονός πως δεν παρέμεινε στο σημείο του δυστυχήματος για να βοηθήσει τους ανθρώπους που βρίσκονταν πάνω στη λάντζα, υποστηρίζει πως «είχε δημιουργηθεί ρήγμα και στο δικό του σκάφος και υπήρχε κίνδυνος να βυθισθεί. Ήθελα να βοηθήσω τους ναυαγούς που βρίσκονταν στη θάλασσα αλλά αυτό ήταν αδύνατο».
Ωστόσο οι μαρτυρίες των επιβαινόντων στη λάντζα που διασώθηκαν δίνουν άλλη περιγραφή του περιστατικού. Κάποιοι μίλησαν για ιλιγγιώδη ταχύτητα. Είπαν ότι ο 77χρονος κινούνταν με το σκάφος του με τουλάχιστον 40 μίλια και πως ουσιαστικά δεν έκανε την παραμικρή κίνηση για να τους αποφύγει.
Μάλιστα λένε ότι δεν έδωσε καν σημασία στην κόρνα που πάτησε ο καπετάνιος της λάντζας για να τον προειδοποιήσει, ενώ ταυτόχρονα επισημαίνουν ότι μετά τη σύγκρουση δεν έκανε και την παραμικρή κίνηση να βοηθήσει τους ανθρώπους που είχαν πέσει στη θάλασσα.
Υπάρχουν μαρτυρίες που λένε πως δεν είχε ούτε ένα σωσίβιο να ρίξει στους ανθρώπους που βρίσκονταν στη θάλασσα, αλλά μόνο έκανε νοήματα με τα χέρια λέγοντάς του να πλησιάσουν στο σκάφος. Δυστυχώς, όπως αποδείχθηκε, τα περισσότερα θύματα πέθαναν από πνιγμό. Κανείς δεν γνωρίζει εάν θα είχαν σωθεί στην περίπτωση που ήταν κάποιος κοντά και άμεσα τους πρόσφερε μια βοήθεια.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΟΥ