“Άκυρο” έριξε εισαγγελέας της έδρας του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας στον ισχυρισμό του παραολυμπιονίκη Βασίλη Τσαγκάρη, ότι βρέθηκε σε άμυνα το βράδυ της δολοφονίας του 47χρόνου ξενοδόχου Μάριου Λουκόπουλου.
Με τη σημερινή της πρόταση ζήτησε να κριθεί ένοχος ο κατηγορούμενος για την ανθρωποκτονία του ξενοδόχου ωστόσο τάχθηκε υπέρ της αναγνώρισης του ελαφρυντικού του πρότερου έντιμου βίου. “Δεν υπάρχει τίποτα αιφνίδιο στην νύχτα εκείνη. Τον έχει καλέσει, τον έχει εγκλωβίσει και έχει σκοπό να εκφοβίσει έναν άνθρωπο τον οποίο έχει περιγράψει εξαιρετικά άγριο, σωματώδη κτλ. Τι περίμενε; Να βγάλει όπλο και ο άλλος να πει «σηκώνω τα χέρια ψηλά»; “
“Είχε στήσει σκηνικό επίθεσης”
Η εισσαγγελέας συνέχισε λέγοντας πως “έχει στήσει σκηνικό επίθεσης και λέει ήμουν στην άμυνα. Το όπλο το έφερε ο κατηγορούμενος, το χρησιμοποίησε ο κατηγορούμενος. Το θύμα έφερε απλώς τη φυσική παρουσία στο χώρο. Επιπλέον δεν υπάρχει ζήτημα άμυνας” επeσήμανε η εισαγγελέας στην αγόρευση της, στην οποία ανέλυσε διεξοδικά τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα η δολοφονία του 47χρόνου ξενοδόχου.
“Το ουσιώδες είναι το να δούμε αν υπάρχει δόλος. Για το δόλο αρκεί και ο ενδεχόμενος. Πρακτικά σημαίνει ότι αρκεί ο κατηγορούμενος αρκεί να προέβλεψε το ενδεχόμενο να θανατωθεί ο παθών κι αυτό να το αποδέχτηκε. Δηλαδή να μην απέκλεισε το ενδεχόμενο της θανάτωσης. Από τα αποδεικτικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν, και ήταν πολλά, εγώ θα εστιάσω στην απολογία του κατηγορουμένου.
Οργανώνει μια συνάντηση σε δικό του χώρο. Προσδιορίζει τόπο και χρόνο. Με δική του πρωτοβουλία διακόπτει το σύστημα καταγραφής του καταστήματος περίπου μισή ώρα πριν τη συνάντηση. Σβήνει τα φώτα του καταστήματος και διατηρεί χαμηλό φωτισμό στο πίσω μέρος. Έχει κατεβασμένα τα στόρια τα οποία ενεργοποιούνται μόνο με τηλεχειριστήριο το οποίο έχει ο ίδιος” τόνισε η εισαγγελέας της έδρας.
“Άκυρος” ο ισχυρισμός ότι ήθελε απλά να τον εκφοβίσει
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στον ισχυρισμό του παραολυμπιονίκη ότι ήθελε να εκφοβίσει το θύμα.
“Τα ευρήματα δείχνουν ότι τελικά κατάφερε στο θύμα τραύματα σε καίρια σημεία. Είναι σε γνώση του κατηγορουμένου ότι υπήρχε ένταση στη σχέση του με το θύμα. Είναι σε γνώση του ότι το θύμα οπλοφορούσε και υπερτερούσε σωματικά σε σχέση με εκείνον. Μας είπε «εγώ να τον εκφοβίσω ήθελα, εκείνος άρπαξε το όπλο και το όπλισε».
Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο. Εάν δεν υφίσταται αποδοχή, εφόσον ο κατηγορούμενος είχε μόνο κίνητρο να εκφοβίσει πως τελικά καταλήγουμε στους πυροβολισμούς; Δεν θα έπρεπε να σταματήσει επιτόπου τη δράση του; Να καλέσει αστυνομία; Να φωνάξει; Να ισχυριστεί έστω ότι έκανε το οτιδήποτε για να σταματήσει αυτό που έγινε και ότι βρίσκεται σε μια κατάσταση που δεν αποδέχεται; Μας λέει ότι το θύμα του πετάει τραπέζια και καρέκλες γιατί βρίσκεται σε θέση άμυνας. Τον ξανά πυροβολεί όμως. Αποτέλεσμα ο ήταν ο Λουκόπουλος να βρεθεί πίσω από το τραπέζι και καλεί την άμεσο δράση. Μετά τον βλέπει να έρχεται κατά πάνω του και ξανά πυροβολεί. Γνώριζε όμως ότι είναι τραυματισμένος. Κρυβόταν πίσω από το τραπέζι το θύμα. Δεν του περνάει από το μυαλό ότι μπορεί να τον σκοτώσει με πυροβολισμό; Δε φτάνουν όλα αυτά τον αφήνει και ψυχορραγεί δίπλα του. Δεν ειδοποιεί κανένα. Δεν προσπάθησε να τον σώσει. Έφυγε και κατέβασε και τα ρολά! Δεν τα άφησε καν ανοιχτά για να τον βρουν”.
Τα ελαφρυντικά που του αναγνωρίζονται
Όσο αφορά το αίτημα της υπέρασπισης για την αναγνώριση των ελαφρυντικών του προτέρου εντίμου βίου και της ανάρμοστης συμπεριφοράς θύματος η εισαγγελέας επισήμανε : “Για το πρώτο ελαφρυντικό, ο κατηγορούμενος είναι από αυτές τις περιπτώσεις που ο νομοθέτης θέλει να κατατάξει.
Συνέβη ότι συνέβη στη ζωή του, βρήκε τη δύναμη να αντεπεξέλθει και να καταφέρει όσα κατάφερε. Με την επιφύλαξη του ποινικού του μητρώου, θεωρώ πως πρέπει να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου. Αντιθέτως, θεωρώ πως δεν προέβη στην πράξη από ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος, γιατί η ιστορία αυτή έχει πολλές όψεις.
Είχαν οικογενειακές σχέσεις, στη συνέχεια συνήψε σχέση με τη σύζυγό του θύματος πριν εκδοθεί διαζύγιο και άλλα περιστατικά όπως περιγράφηκαν στην ακροαματική διαδικασία. Ακόμη και τα περί «σακάτη, ανήμπορου» και άλλα που έλεγε το θύμα στον κατηγορούμενο, αν και απολύτως κατακριτέα, δε δικαιολογούν την υπέρμετρη αντίδραση του κατηγορουμένου, που κατέληξε στο να του αφαιρέσει τη ζωή”.