Θεωρείται βέβαιον ότι οι δράστες που έκαναν την απαγωγή στις 30 Μαρτίου δεν συνελήφθησαν ακόμη. (Πρόκειται για την αρχική ομάδα των “σκληρών”). Αυτούς που συνέλαβε η αστυνομία είναι εκείνοι που τον είχαν στα χέρια τους κατά την απελευθέρωσή του. Ενδεχομένως όμως, ανάμεσά τους να υπάρχουν 1-2 πρόσωπα που συμμετείχαν στην απαγωγή εξ αρχής.
Σύμφωνα με το ekriti, μετά την σύλληψη των φερόμενων ως εμπλεκομένων στην υπόθεση, άτομα τα οποία μετείχαν αρχικά στην απαγωγή, τους απείλησαν προκειμένου να μην προβούν σε αποκαλύψεις.
«Αν μιλήσεις θα σκοτώσουμε την οικογένειά σου» φέρεται να απειλήθηκε ένας από τους συλληφθέντες. Με τις συνθήκες αυτές λοιπόν είναι δύσκολο να “ανοίξουν τα στόματα”. Αυτό διαπιστώνεται και από τις αστυνομικές πηγές, σύμφωνα με τις οποίες οι συλληφθέντες «δεν μιλούν».
Οι πρώτοι απαγωγείς παρέδωσαν τον Λεμπιδάκη στη δεύτερη ομάδα
Εξάλλου, στο πολύμηνο “σήριαλ” της απαγωγής, αναμφισβήτητα διαδραματίστηκαν πολλά γεγονότα με δαιδαλώδεις πτυχές. Η ομάδα των δραστών που έκανε την απαγωγή, αφού δεν κατάφερε να πάρει το ποσό που ζητούσε ως λύτρα, βρήκε άλλα άτομα, πρόθυμα να συνεχίσουν τον εκβιασμό προς την οικογένεια του απαχθέντος.
Τα άτομα αυτά είχαν ένα κοινό γνώρισμα: Ήταν χρεωμένα “μέχρι το λαιμό” και απελπισμένα. Μάλιστα, κάποια απ’ αυτά, χρωστούσαν έως και 2 εκατομμύρια ευρώ και είχαν μπλέξει με τοκογλύφους. Προκειμένου να “ξελασπώσουν” μπήκαν στην υπόθεση και στην προσπάθειά τους να εισπράξουν ό,τι μπορούσαν, “έριξαν” θεαματικά τις απαιτήσεις τους αλλά η αστυνομία τους χάλασε τα σχέδια, αφού τους συνέλαβε.
Στις προτεραιότητες της αστυνομίας είναι να πληροφορηθεί ποια ήταν τα άλλα κρησφύγετα στα οποία μεταφέρθηκε ο απαχθής στη διάρκεια της ομηρίας του, ποιος ειδοποίησε τους αρχικούς δράστες της απαγωγής για την ώρα που τσέκαρε ο επειχηρηματίας το εισιτήριο επιστροφής από την Αθήνα και ποιος είναι ο “τσιλιαδόρος” που ειδοποίησε τους απαγωγείς για την ώρα αποχώρησης του Μιχάλη Λεμπιδάκη από το εργοστάσιο.
Τώρα, αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η απολογία στον ανακριτή των συλληφθέντων, ενώ παράλληλα η αστυνομία συνεχίζει με εντατικό ρυθμό τις έρευνες για την σύλληψη όλων των εμπλεκομένων, από την αρχή της υπόθεσης.
Πανούσης: Δεν ήθελαν να σκοτώσουν τον Λεμπιδάκη
Την άποψη ότι οι απαγωγείς δεν ήθελαν να σκοτώσουν τον επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη λόγω της μεγάλης, χρονικά, διάρκειας κράτησής του, που έφτασε τους 6 μήνες εξέφρασε ο πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη και καθηγητής εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιάννης Πανούσης, σε συνέντευξή του στο “Ράδιο Κρήτη”.
Όπως είπε ο κ. Πανούσης “η απαγωγή επιχειρηματία είναι σπάνια ως προς τη χρονική διάρκειά της και αναλύοντας τα χαρακτηριστικά της ανέφερε ότι μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει σε πολιτικές ή ερωτικές απαγωγές, βλέπε περίπτωση Τασούλας ή Άλντο Μόρο στην Ιταλία. Στη συνέχεια αρχίσαμε να συνηθίζουμε, αλλά με σπάνιες περιπτώσεις, μια περίπου το χρόνο, στις απαγωγές που είχαν ως βάση το οργανωμένο έγκλημα. Διότι εξήγησε ότι δεν είναι η απαγωγή που έχουν γίνει από 2 γνωστούς τα τελευταία χρόνια πχ Παναγόπουλου ή του επιχειρηματία από την Θεσσαλονίκη, είναι απαγωγές οργανωμένες από ομάδες που στόχο έχουν ακριβώς αυτό να κάνουν απαγωγή και να ζητήσουν λύτρα.
“Δεν κρατάς κάποιον 6 μήνες για να τον σκοτώσεις. Στην απαγωγή, η δυσκολία διαχείρισης είναι ότι έχει πολλά στάδια, το στάδιο της πρώτης φάσης, το δεύτερο τα μέρη που φυλάς το θύμα, το τρίτο είναι η ειδοποίηση και το τέταρτο από πού θα πας να πάρεις τα λύτρα. Άρα επειδή υπάρχουν τόσες πολλές φάσεις γίνεται και το λάθος, ενώ τις περισσότερες φορές είναι γνωστοί οι οποίοι έχουν δώσει στοιχεία στους υπόλοιπους για να γίνει η απαγωγή”.
«Εδώ λοιπόν έχουμε μια μεγάλη διάρκεια και κατά τη γνώμη μου αντίθετα με ότι φημολογείται δεν είχαν σκοπό να τον σκοτώσουν. Δεν κρατάς κάποιον 6 μήνες και τον σκοτώνεις κατά τη γνώμη μου» είπε ο κ. Πανούσης . Παρά ταύτα, ξεκαθάρισε ,άλλο η διακινδύνευση να πάθει κάτι, όταν έναν άνθρωπο τον έχεις 6 μήνες σε συνθήκες όπως αυτές περιγράφονται και άλλο η πρόθεση δολοφονίας του, εκεί έχω μια μικρή επιφύλαξη σε σχέση με εκτιμήσεις άλλων.
Στην ερώτηση γιατί τον κρατούσαν τόσο μεγάλο διάστημα απάντησε: «Ήταν μεγάλο το διάστημα γιατί οι απαγωγείς ήθελαν τα χρήματα, ήθελαν τη διαπραγμάτευση, άλλαζαν οι όροι της διαπραγμάτευσης , δεν ήξεραν και αυτοί πως θα τελείωναν αυτή την ιστορία που είχαν αρχίσει με καθαρά εγκληματικούς οικονομικούς όρους, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν όροι αίματος. Δηλαδή, ούτε εκδίκηση είχε μέσα ούτε να του κλείσουν το στόμα, τίποτα απ΄όλα αυτά».
Η απαγωγή ανέφερε ο κ. Πανούσης έχει πολλούς εμπλεκόμενους γιατί παίζουν πολλούς ρόλους, άλλος έχει υποδείξει το πώς κινείται το υποψήφιο θύμα, άλλος ξέρει πως κρατείται, άλλος αυτό που έχει επαφή με την οικογένεια, άλλος θα προσπαθήσει να μάθει τι γίνεται στην αστυνομία, ακριβώς γι’ αυτό δεν έχουν επιτυχία στην Ελλάδα οι απαγωγές.
Πρώτον, είπε, γιατί μιλάνε πάρα πολύ, γενικά οι Έλληνες μιλάνε πολύ, δεύτερον γιατί εμπλέκονται πολλοί, τρίτον ο χρόνος είναι σε βάρος του εγχειρήματος διότι κουράζονται, κάποιοι φοβούνται περισσότερο, κάποιοι θέλουν απεμπλακούν από την ιστορία ,άρα τώρα αν υπάρχει ένα εγκέφαλος από πίσω ο οποίος έχει ποινικό παρελθόν, ή κάποιοι άλλοι οι οποίοι ήθελαν να λύσουν τις οικονομικές τους εκκρεμότητες κλπ αυτό θα φανεί στην ανάκριση.
Για τους δράστες της απαγωγής ο κ.Πανούσης ανέφερε ότι ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παρανομήσει ακόμη και αυτός της διπλανής πόρτας και εξήγησε: «Η απαγωγή όταν δεν έχει μέσα στο μυαλό των δραστών ένα δραματικό τέλος, δηλαδή να σκοτώσεις το θύμα, φαίνεται καταρχήν μια εύκολη υπόθεση. Δηλαδή δεν έχει όπλα πολλά, δεν έχει αίμα δεν έχει βία.
Απαγάγουν τον άνθρωπό τον κρύβουν, ζητούν λύτρα, τα παίρνουν ή όχι και τον αφήνουν ελεύθερο. Αντίθετα εάν κάποιος θέλει να κάνει μια ληστεία, ακόμη και μια διάρρηξη ή κλοπή μέσα στο μυαλό αυτού του απλού ανθρώπου της καθημερινότητας είναι περίπλοκα αυτά τα πράγματα, πως θα γίνουν κλπ. Ενώ η απαγωγή, συνέχισε, ιδίως αν συμμετέχει κάποιος στην πρώτη φάση της αρπαγής και στις άλλες φάσεις δηλ κάτι απλό, δεν είναι δύσκολο να αποδραματοποιηθεί και να επαγγελματοποιηθεί στο μυαλό κάποιου αυτή η πράξη αν θεωρεί ότι με αυτή σώζει την περιουσία του ,την τιμή του κλπ.
Για την εξιχνίαση της απαγωγής
Ο πρώην υπουργός Προστασίας του πολίτη απένειμε τα εύσημα στην αστυνομία που λειτούργησε όπως είπε επαγγελματικά. «Επειδή η απαγωγή έχει πολλά στάδια συνήθως κάποιος μιλάει. Μπορεί να μιλήσει κάποιος όχι με την έννοια να τηλεφωνήσει κάποιος και να δώσει μια πληροφορία, παρόλο που και οι πληροφορίες δίνονται και εκεί υπάρχουν αμοιβές, που δεν φαίνονται αμέσως γιατί υπάρχει αντεκδίκηση από την μια και η ομερτά από την άλλη. Εννοώ ότι μιλάει το όπλο, μιλάει το κινητό, μιλάει ο «κοριός» μιλάνε διάφορα πράγματα όταν έχεις μεγάλη διάρκεια» επεσήμανε ο κ. Πανούσης.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας είπε ο πρώην υπουργός τι είναι λεβεντιά, τι είναι τιμή και τι έγκλημα. «Δεν είναι όλοι οι ίδιοι ακόμη και αν υπάρχει η αντίληψη της κτήσης των όπλων αφού είναι διαφορετικό από την χρήση των όπλων και βεβαίως είναι άλλο το όπλο ως μέσο εγκλήματος. Αν δει κάποιος όλες τις στατιστικές και τις έρευνες για τα όπλα η Κρήτη είναι πρώτη δηλ στο νόμο περί όπλων οι παραβάσεις σε Ρέθυμνο ,Χανιά Ηράκλειο ακόμα και το Λασίθι που είναι τελευταίο στη συνολική εγκληματικότητα της χώρας, στα όπλα είναι πολύ μπροστά. Άρα πρέπει κανείς να δει τι είναι αυτή η κουλτούρα του όπλου που μπορεί ακόμα να δικαιολογηθεί ιστορικά ως τρόπος αντίστασης απελευθέρωσης κλπ αλλά μέρος της κρητικής κοινωνίας επιμένει στην κτήση του, όμως αυτό δεν κάνει εγκληματίες τους κρητικούς. Η κρητική κοινωνία όμως θα πρέπει να βρει γιατί επιμένει αυτό το φαινόμενο αλλά και τις συμπεριφορές των ολίγων που δημιουργούν προβλήματα. Σε γενικές γραμμές αν δει κανείς τις στατιστικές δεν είναι η Κρήτη πρώτη σε όλα τα εγκλήματα όπως τα ναρκωτικά ,στις κλοπές ,τις διαρρήξεις. Η Κρήτη δεν πρωτοπορεί στο έγκλημα» κατέληξε ο κ. Πανούσης.
Πηγή: ekriti