Στο εδώλιο του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων μεταφέρθηκε με ταξί συνοδεία αστυνομικών η Βίκυ Σταμάτη.
Η Βίκυ Σταμάτη μεταφέρθηκε στο Δικαστήριο, λόγω της εκτέλεσης αποσπάσματος της απόφασης.
Η καταδικασθείσα σε ποινή κάθειρξης οκτώ ετών κάθισε στο εδώλιο δύο σειρές πίσω από τον πρώην υπουργό, χωρίς να του πει κουβέντα. Εκείνος, όταν αντιλήφθηκε την παρουσία της, πήγε και της μίλησε.
Η Βίκυ Σταμάτη δεν του είπε κουβέντα. Εκείνος επέστρεψε στη θέση του και μετά από λίγα δευτερόλεπτα σηκώθηκε και πάλι για να της μιλήσει.
Τότε, η Βίκυ Σταμάτη έστρεψε το κεφάλι της προς την άλλη κατεύθυνση, σηκώθηκε από το εδώλιο και βγήκε έξω από τη δικαστική αίθουσα.
Το διαζύγιο
Μέσα από το δικηγορικό γραφείο που την εκπροσωπεί, η Βίκυ Σταμάτη γνωστοποίησε σήμερα το πρωί τις επόμενες κινήσεις της. Η πρώτη, το διαζύγιο από τον Άκη Τσοχατζόπουλο, με τον οποίο παντρεύτηκε το 2004 στο Παρίσι.
Μόλις μια μέρα αφού ο Άκης Τσοχατζόπουλος έμαθε πως θα πρέπει να επιστρέψει στη φυλακή, η σύζυγός του ανακοίνωσε την απόφασή της να χωρίσουν. Να βάλει τέλος στο γάμο της με τον άνδρα «τον οποίο λάτρεψα, λατρεύω, σέβομαι και θα σέβομαι, θαύμασα και θα θαυμάζω».
«Καταδικάστηκα άδικα δυο φορές από τη Δικαιοσύνη, μόνον και μόνον επειδή φέρω το όνομα του συζύγου μου «Τσοχατζοπούλου»», αναφέρει αρχικά η Βίκυ Σταμάτη. Σπαράζει, τονίζει, για την απόφασή της. Αλλά σημειώνει πως «ο ιστός της οικογένειάς μου έχει πλέον διαρραγεί».
Όπως τονίζει, όλα γίνονται για το ανήλικο παιδί τους. «Έχω την ηθική υποχρέωση απέναντι στο μοναδικό παιδί μας να προχωρήσω στη λύση του γάμου μας».
Όλη ανακοίνωση της Βίκυς Σταμάτη
«Καταδικάστηκα άδικα δυο φορές από τη Δικαιοσύνη, μόνον και μόνον επειδή φέρω το όνομα του συζύγου μου «Τσοχατζοπούλου». Από τα βάθη της ψυχής μου σπαράζω αλλά ο ιστός της οικογένειάς μου έχει πλέον διαρραγεί και ως εκ τούτου έχω την ηθική υποχρέωση απέναντι στο μοναδικό παιδί μας να προχωρήσω στη λύση του γάμου μας με τον άνδρα τον οποίο λάτρεψα, λατρεύω, σέβομαι και θα σέβομαι, θαύμασα και θα θαυμάζω.
Αυτό μου το επιβάλλει η διαφύλαξη της ψυχής του ανήλικου παιδιού μου αλλά και γενικότερα της οικογενειακής ισορροπίας, όση αυτή μου έχει απομείνει.
Υψώνω το ανάστημά μου απέναντι στην ωμότητα, την αδικοπραξία του συστήματος, που στυγνά και ολόψυχρα μας εκτέλεσε. Η ποινή εκτελέστηκε».