Η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, διεκδικούσε, από το Γερμανικό Δημόσιο, 150.000 χρυσά γαλλικά φράγκα και 38 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα, όπως και 50 εκ. δραχμές (146.735 ευρώ), για χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν Εβραίοι της Θεσσαλονίκης.
Η Κοινότητα ζητούσε να της επιστραφούν τα χρήματα που είχε δώσει, μετά από συμφωνία με τον αρχηγό του Γερμανικού Επιτελείου της Θεσσαλονίκης – Αιγαίου, Mάξ Μέρτεν, ώστε να απαλλαγούν 2.000 Εβραίοι, από την καταναγκαστική εργασία, στην οποία τους είχαν υποχρεώσει οι Γερμανικές αρχές κατοχής, τον Ιούλιο του 1942.
Όμως, ο ‘Αρειος Πάγος έκρινε ότι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και τις αποφάσεις του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου,(υπόθεση θυμάτων Διστόμου), το Γερμανικό Δημόσιο απολαμβάνει το προνόμιο της ετεροδικίας, με συνέπεια να μην μπορούν τα ελληνικά δικαστήρια να εκδικάσουν την αίτηση της Κοινότητας.
Κατόπιν αυτών, τα Γερμανικά δικαστήρια είναι αρμόδια να εκδικάσουν την αίτηση της Ισραηλιτικής Κοινότητας.
Διαβάστε επίσης:
Επίσκεψη του Γερμανού Προέδρου στην Εβραϊκή Συναγωγή των Ιωαννίνων
Άουσβιτς: Ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος
Ολοκαύτωμα: Η Κόλαση, η “Τελική λύση” και οι Έλληνες Εβραίοι