Άλλωστε αυτοί οι σκληροτράχηλοι άντρες που καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με την οργή μιας Ελληνικής θάλασσας δεν έχουν χρόνο να σκεφθούν για τους χαρακτηρισμούς. Η ψαριά και τα καΐκια είναι η ζωή τους.
Στο φωτογραφικό πορτφόλιο που κατάφερε να δημιουργήσει μετά από πέντε χρόνια, ο φωτογράφος απεικονίζει με τον πιο εύγλωττο τρόπο, αυτόν της εικόνας, τις περιπέτειες μια αγέλης που απειλείται με εξαφάνιση.
Καθώς οι νέοι της Πάρου προτιμούν τα επαγγέλματα που δεν φέρουν αλμύρα και οι χώροι εστίασης μαζικού τουρισμού προτιμούν τις φτηνές εισαγόμενες πρώτες ύλες, οι ήρωες του Lupimaris μοιάζουν και είναι «ένα ιδιαίτερο είδος του ανθρώπου. Για αυτούς υπάρχει μόνο το σκάφος, η θάλασσα και τα ψάρια. Τίποτα άλλο» σχολίασε ο Stemper.
Γυρνώντας τα λιμανάκια του νησιού, κατάφερε να γνωρίσει τους αρχηγούς κάθε κολπίσκου, να τους αποδείξει ότι δεν ενδιαφέρεται μόνο για τα απίθανα χρωματιστά πλεούμενα τους αλλά και για τις πραγματικότητες κάθε βαθιάς ρυτίδας στο πρόσωπο τους.
«Αν δεν βλέπω τη θάλασσα δεν ζω. Αν έπρεπε να μείνω στην Αθήνα για περισσότερες από 24 ώρες, δεν θα επιβίωνα. Θα τρελαινόμουν» λέει ο Βαγγέλης Παρούσης, ένας ψαράς που στα 60 και κάτι χρόνια του προτιμάει την τρικυμία από το ίσωμα.
Συνδυάζοντας τα σκληροτράχηλα ασπρόμαυρα πορτρέτα τους με τα χρωματιστά σαν γιορτινά καΐκια τους, ο Christian Stemper καταφέρνει να φέρει στην επικαιρότητα μια αγέλη αντρών που παλεύουν για τη ζωή και την επιβίωση τους σε μια Ελλάδα που παλεύει ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον της.
Το πρόσωπο του 70χρονου Γιάννη Περαντινού είναι απόκρημνο και βαθύ σαν τις ακτογραμμές που συναντά κάθε μέρα εδώ και δεκαετίες. Είναι το πρόσωπο της σκληρότητας που χαρίζει το νερό και η στεριά σε όσους τολμούν να τα υπηρετούν σε πείσμα των καιρών.
«Όταν το 2012 ολοκλήρωσα το πορτφόλιο πραγματοποίησα μια έκθεση στην Πάρο στην οποία και τους κάλεσα. Τους είπα ότι θα τους έδινα αντίγραφο της φωτογραφίας τους. Μόνο ένας ήρθε. Οι οικογένειες ήρθαν, οι σύζυγοι και τα αδέρφια. Τους υπολοίπους δεν τους ενδιέφερε. Για αυτούς, η ζωή είναι η θάλασσα και το σκάφος» λέει ο φωτογράφος που έχει αναρτήσει το project του στην ιστοσελίδα indiegogo για να κάνει αυτούς τους σύγχρονους Γέρους με τις Θάλασσες τους ένα λεύκωμα στις βιβλιοθήκες όλων.
Υποστηρίξτε την προσπάθεια του ΕΔΩ.