Άρθρο του Κωνσταντίνου Σεβρή, υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με την παράταξη ΝΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ του Κωνσταντίνου Ζέρβα.
Αρκετοί βλέποντας τον Γιάννη Μπουτάρη να πλαισιώνει το ψηφοδέλτιο του Σπ. Πέγκα πίστεψαν πως «ζουν» την εμφατική υλοποίηση του διαχρονικού συνθήματος «τόπο στα νιάτα», με το να θέτει συμβολικά εαυτόν κάτω από το πολιτικό του παιδί.
Λίγοι αντιληφθήκαμε νωρίς πως ο Γ. Μπουτάρης στην εκλογική κάθοδο του Σπ. Πέγκα βλέπει την ευκαιρία να επανακάμψει ως δήμαρχος «άνευ χαρτοφυλακίου». Λίγοι σημειώσαμε πως το ψηφοδέλτιο του Σπ. Πέγκα είναι το σχήμα με το οποίο ο Γ. Μπουτάρης προσωπικά και οι φίλοι του έχουν τη δυνατότητα να επανέλθουν στο προσκήνιο και να «πιάσουν» τις θέσεις που με πίκρα εγκατέλειψαν κακήν κακώς το 2019. Και δεν είναι τυχαίο πως «επένδυσε» σε αυτόν που δεν μπορεί να του σηκώσει κεφάλι, στερώντας από τον «φίλο» του Στ. Αγγελούδη ακόμα και το νεύμα που θα μπορούσε να του δώσει κάποια ώθηση.
Ο Γ. Μπουτάρης εισήγαγε τη Θεσσαλονίκη στο όνομα της δήθεν «προόδου» σε μια εξόχως παρακμιακή περίοδο.
Εξαρχής επένδυσε στον τοξικό διχασμό της πόλης. Μια ενδιαφέρουσα αντίθεση της πόλης ανάμεσα σε πιο εκκοσμικευμένα κοινωνικά στρώματα και σε ανθρώπους της πίστης, τη μετέβαλε σε μια αρένα «σκοταδιστών» εναντίον «φωτισμένων». Στο όνομα ενός δήθεν «κοσμοπολιτισμού» προβόκαρε νυχθημερόν την τοπική κοινωνία.
Έτσι για τον Γ. Μπουτάρη η ελληνοτουρκική φιλία θα περάσει μέσα από την «αμβλυμένη» του κριτική για τις θηριωδίες του Κεμάλ για να καταλήξει στη σκανδαλώδη υποστήριξη της συμφωνίας για… Νόμπελ(!) των κυρίων Αλ. Τσίπρα και Ζ. Ζάεφ.
Ο Γ. Μπουτάρης είναι ο άνθρωπος που έφερε στην πόλη τον μηδενισμό για τα έργα άλλων. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον μηδενισμό του για την ανάπλαση της Νέας Παραλίας που δεν του άρεσε απλά γιατί την έκανε ο Β. Παπαγεωργόπουλος.
Σήμερα πιάνει το νήμα από εκεί που το άφησε. Εκμηδενίζοντας το έργο του Κ. Ζέρβα. Ασχέτως εάν στον τελευταίο οφείλει για παράδειγμα την πρόοδο του Μουσείου Ολοκαυτώματος, όταν ο ίδιος είχε κόψει την κορδέλα μόνο στη «μελέτη» του. Ασχέτως εάν ο Κ. Ζέρβας κατάφερε εν μέσω σκληρών συνθηκών σήμερα στο κέντρο της πόλης να βλέπεις τουρίστες από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Κάτι για το οποίο εργάστηκε ο Γ. Μπουτάρης σε εποχές απείρως καλύτερες και σημείωσε ασθενικές επιδόσεις.
Ο Γ. Μπουτάρης πήγε πολύ «πίσω» τη Θεσσαλονίκη, στερώντας από τους Θεσσαλονικείς τη δυνατότητα αυτές τις στιγμές να μετακινούνται με το Μετρό. Όταν ξεχαρβάλωσε με δικαστικές ενέργειες κάθε χρονοδιάγραμμα με το εύηχο αλλά και ανεφάρμοστο σύνθημά του «μετρό και αρχαία». Στη διοίκηση του Γ. Μπουτάρη εντοπίζουμε τη δυσαρμονική ανάπτυξη του κέντρου σε σχέση με τις γειτονιές της πόλης. Εκείνος μετέφερε το κέντρο βάρους από τον δημότη Θεσσαλονίκης στον «επισκέπτη» της και μιλούσε νυχθημερόν για το όραμά του, μια πόλη που δεν κοιμάται ποτέ.
Δεν είναι τυχαίο πως το «τηλέφωνο» που επέλεξε να κάνει για να υποστηριχτεί η υποψηφιότητα του Σπ. Πέγκα ήταν προς τον τέως πρόεδρο του Συ.Ριζ.Α. κύριο Αλέξη Τσίπρα. Διότι γνωρίζει καλά πως δεν του κοστίζει να προσπεράσει τον κύριο Ανδρουλάκη του «κομματικού σωλήνα» ή τον επόμενο πρόεδρο του Συ.Ριζ.Α. όταν απολαμβάνει προνομιακές σχέσεις με τον προς στιγμήν σιωπηρό «Πρόεδρο».
Η πόλη μπορεί να μη βρίσκεται στο επίπεδο που οι Θεσσαλονικείς επιθυμούν. Προς τιμήν τους έχουν θέσει τον πήχη ψηλά. Όμως η αναζήτηση μιας καλύτερης μέρας για την πόλη σίγουρα δεν περνά μέσα από την επαναφορά του συστήματος και των ανθρώπων του Γ. Μπουτάρη.