Την θλίψη της για τον χαμό του αρχιμάγειρα του Αγίου Όρους, Γέροντα Επιφάνιου εξέφρασε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έγραψε στο twitter:
Ασκητικός και δημιουργικός ο βίος του αγαπητού γέροντα Επιφάνιου Μυλοποταμινού και τυχεροί όσοι γευθήκαμε τη μαγειρική του. Ανέδειξε με ταπεινότητα, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, την παραδοσιακή κουζίνα και τον τρόπο ζωής του Αγίου Όρους. Εκφράζω τη θλίψη μου για την απώλειά του.
Δείτε την ανάρτηση της Προέδρου της Δημοκρατίας
Ασκητικός και δημιουργικός ο βίος του αγαπητού γέροντα Επιφάνιου Μυλοποταμινού και τυχεροί όσοι γευθήκαμε τη μαγειρική του. Ανέδειξε με ταπεινότητα, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, την παραδοσιακή κουζίνα και τον τρόπο ζωής του Αγίου Όρους. Εκφράζω τη θλίψη μου για την απώλειά του. pic.twitter.com/HDJ0TD7g0x
— President GR (@PresidencyGR) December 11, 2020
Ως χωνευτήρι γαστρονοµικών γνώσεων και εµπειριών περιέγραφε ο γέρων Επιφάνιος την αγιορείτικη µαγειρική: «Οι µοναχοί, ερχόµενοι στο Άγιον Ορος, φέρνουν την κουλτούρα τους, τις παραδόσεις τους, τις γεύσεις του τόπου από τον οποίο κατάγονται». Αυτό έχει ως αποτέλεσµα τη διαµόρφωση µιας πολυσχιδούς µαγειρικής παράδοσης µε ιδιάζοντα χαρακτήρα, που βρίσκεται σε διαρκή συνοµιλία µε το τοπικό στοιχείο.
Ο μοναχός Επιφάνιος υπήρξε μια από τις πιο γνωστές ασκητικές μορφές του Αγίου Όρους, και στο πέρασμα των χρόνων είχε επάξια έχει κερδίσει τον τίτλο του «Αρχιμάγειρα του Αγίου Όρους». Το βιβλίο του «Μαγειρική του Αγίου Όρους», μπορεί να εκδόθηκε πρώτη φορά το 2008, όμως στο πέρασμα των 11 χρόνων έχει ανατυπωθεί πολλές φορές και έχει μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στη νοστιμιά των πιάτων του υποκλίνονται διάσημοι Σεφ, όπως ο Jamie Oliver.
Ποιος ήταν ο Μοναχός Επιφάνιος ο Μυλοποταμινός
Ο µοναχός Επιφάνιος κατάγονταν από την Καβάλα. Στο Άγιον Ορος, στη Μονή του Αγίου Παύλου, πηγαίνει το 1973, µόλις είχε τελειώσει το λύκειο. Αναλαμβάνει διάφορα διακονήµατα. Στην κουζίνα κάθεται 8 χρόνια, πράγµα που γενικώς δεν συνηθίζεται – τα διακονήµατα αλλάζουν κάθε χρόνο, ώστε οι µοναχοί να αποκτούν σφαιρική εµπειρία των εργασιών σε ένα κοινόβιο. Του αρέσει η µαγειρική και «απ’ ό,τι φαίνεται, άρεσε και σε αυτούς που έτρωγαν. Έκτοτε, και άλλη δουλειά να είχα, σε γιορτές και πανηγύρια µε φώναζαν να µαγειρέψω. Στα πανηγύρια, πρέπει να µαγειρέψεις για πολύ κόσµο, είχε εξομολογηθεί ο ίδιος.
«Η πανήγυρις της Ιβήρων διαρκεί τρεις µέρες και συγκεντρώνει 1.300 άτοµα. Για το πανηγύρι αυτό χρειαζόµαστε 2 τόνους ψάρια και 800 κιλά χταπόδια – µόνο το βράδυ της παραµονής που κάνουµε χταπόδι µε µακαρονάκι κοφτό, βάζουµε 50 κιλά µακαρόνια. Για να τα βγάλεις πέρα, δεν αρκεί να έχεις γνώσεις µαγειρικής. Πιο πολύ πρέπει να είσαι διοικητής, να διευθύνεις 20 ανθρώπους – ένας να σου κάνει λάθος, σου έχει καταστρέψει το φαγητό». Θυµάται τέτοια λάθη: «Μια φορά, ένας µοναχός έβαλε στις µελιτζάνες ξινό αντί για αλάτι και τρελάθηκαν οι µελιτζάνες, έβγαζαν αφρούς. Τρεις µέρες έκανε να φανεί στην κουζίνα».
Το 1990 αναλαμβάνει τον Μυλοπόταµο. «Ερείπιο ήταν τότε», θυµάται. «Το 1993 φυτέψαµε το πρώτο αµπέλι, το 1996 χτίσαµε το οινοποιείο. Γιατί ασχολήθηκα µε το αµπέλι; Στο Αγιον Ορος πρέπει να έχεις ένα εργόχειρο, ένα διακόνηµα, να κάµεις µια δουλειά για να βγάζεις ένα µεροκάµατο, άλλοι κάνουν θυµίαµα, άλλοι κοµποσκοίνια, άλλοι κάνουν εικόνες και τις πουλάνε. Και παλιότερα έκαναν κρασί στο Άγιον Ορος, αλλά το διέθεταν χύµα σε πεντάλιτρα, εικοσάλιτρα. Πήρα την απόφαση να κάνω το οινοποιείο και να εµφιαλώσω κρασί. Και σιγά-σιγά ξεκίνησα. Με πολλή προσπάθεια, πολύ αγώνα, νύχτα-µέρα». Το οινοποιείο κατάφερε να εµφιαλώνει 70.000 – 80.000 µπουκάλια το χρόνο.
Ήταν µέλος της Λέσχης Αρχιµαγείρων Β. Ελλάδος και ταξίδευε συχνά στο εξωτερικό σε εκθέσεις και διαγωνισµούς τροφίµων και ποτών.
Με πληροφορίες από dogma.gr