Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία παιδιά έχει η οικογένεια του Θανάση και της Ευτυχίας Τσιατούρα αλλά 11 ηλικίας από τεσσάρων έως εικοσιπέντε ετών με διαφορετικές ανάγκες και υποχρεώσεις το καθένα. Ο εγκλεισμός λόγω κορονοϊού για την οικογένεια αποτελεί μια καλή αφορμή να είναι όλοι μαζί περισσότερο και να αξιοποιούν τον χρόνο τους δημιουργικά και με ανάληψη ευθυνών και εργασιών μέσα στο σπίτι για τον καθένα ξεχωριστά και μάλιστα χωρίς καμία εξαίρεση.
Η ζωή τους σε μία περιοχή έξω από τα Ιωάννινα κυλά σε ήρεμους ρυθμούς, με τους δυο εργαζόμενους γονείς να αφιερώνουν τον χρόνο τους στα παιδιά τους και στις δουλειές του σπιτιού. Ο Θανάσης είναι δάσκαλος και η Ευτυχία φιλόλογος, και οι δύο μαζί κάνουν έναν μεγάλο αγώνα για την επιβίωση της οικογένειας, αλλά κυρίως, για να μην λείψει τίποτα από τα παιδιά ούτε καν οι διακοπές τους στο εξωτερικό κάθε χρόνο. Η οικογένεια περιέγραψε στο newsit.gr και στην Μάγδα Τσέγκου την καθημερινότητά της στις μέρες του κορονοϊού.
Πόσο εύκολο είναι για μία γυναίκα, σύζυγο, μητέρα, εργαζόμενη, να ανταπεξέλθει σε τόσες υποχρεώσεις πως ετοιμάζονται 26 μερίδες φαγητού καθημερινά και πως κυλά η ημέρα της; Ποιο είναι το μυστικό της και ποια η μεγάλη της δυσκολία;
«Το να είσαι μητέρα 11 παιδιών, μάχιμη, είναι πραγματικά μόνο έργο Θεού. Φυσικά δεν εργάζομαι μόνη μου, βοηθάει όλη η οικογένεια. Πρώτα ο σύζυγος και μετά όλα μου τα παιδιά, στις δουλειές του σπιτιού και σε όλες τις ανάγκες που υπάρχουν εδώ που για να καλυφθούν χρειάζεται πάρα πολύ προσπάθεια. Για μας η καθημερινότητα μοιράζεται το πρωί στο σχολείο μέχρι και το μεσημέρι και όλες οι υπόλοιπες ώρες είναι αφιερωμένες στην οικογένεια. Που σημαίνει ότι όλο το πρωί είμαστε στη δουλειά και πρέπει να αφοσιωθούμε σε αυτό και μετά επιστρέφοντας πρέπει και να διαβάσουμε για το σχολείο, εμείς που εργαζόμαστε σε αυτό, αλλά και να φροντίσουμε και τα παιδιά και να κάνουμε τις οικιακές εργασίες.
Πρώτον δεν απλωνόμαστε σε περιττά πράγματα, κάνουμε τα απολύτως αναγκαία και μετά μοιράζουμε τις ευθύνες. Όλα τα παιδιά έχουν αναλάβει από μία εργασία να κάνουν. Πρώτα για τον εαυτό τους και μετά για όλους. Για να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας. Όλα δύσκολα είναι πολλές φορές, αλλά ξέρετε, όταν κανείς τα αντιμετωπίζει με ηρεμία και ψυχραιμία, τα αντιμετωπίζει πιο εύκολα. Νομίζω, να σας πω την αλήθεια, ένα σημαντικό ζήτημα είναι το ζήτημα του φαγητού. Πρέπει να μαγειρευτεί κάθε μέρα φαγητό, είμαστε πολλά άτομα και φαγητό δεν μένει από την προηγούμενη ημέρα. Χρειαζόμαστε περίπου τρία ταψιά φαγητό, ή μία μεγάλη κατσαρόλα 15λιτρη. Μπορώ να πω ότι όλα μου τα παιδιά είναι πρόθυμα να βοηθήσουν γιατί σε όλα αρέσει να μαγειρεύουνε. Αλλά και ο μεγάλος ξέρει και η Μαρία. Αυτή είναι η ανώτερη από όλους, της αρέσει πάρα πολύ να μαγειρεύει και κάνει πολύ πρωτότυπα πράγματα.»
Πως είναι το σπίτι και τα δωμάτια προκειμένου να χωρέσουν 11 παιδιά και οι δυο γονείς; Πόσο εύκολο είναι να διατηρείται καθαρό και λειτουργικό για όλους; Πόσο συμμετέχουν τα παιδιά και τι ρόλο έχει αναλάβει το καθένα;
«Κατοικούμε σε δύο μεζονέτες που επικοινωνούν, έχουμε γύρω στα 10 δωμάτια μαζί τα δύο διαμερίσματα, έχουμε δύο κοινόχρηστους χώρους, δύο σαλόνια, δύο κουζίνες. Μένουμε σε μία περιοχή, είμαστε σε προάστιο της πόλεως και αυτό μας βοηθάει πολύ να είμαστε κοντά στη φύση.Αναθέτουμε και υπηρεσίες στα παιδιά. Κάθε παιδί είναι υπεύθυνο να τακτοποιεί το τραπέζι, να μοιράζει το φαγητό και να καθαρίσει την κουζίνα, να σκουπίσει, να σφουγγαρίζει όταν χρειάζεται στον κοινόχρηστο χώρο. Ο καθένας θα φτιάξει το δωμάτιό του, θα μαζέψει τα ρούχα του. Βασικά το Σάββατο κάνουμε τις πιο πολλές δουλειές. Με τα ρούχα για να είμαι ειλικρινής, δεν τα σιδερώνουμε όλα. Σιδερώνουμε όμως τα απολύτως αναγκαία. Τα πιο πολλά όμως τα βάζουμε στο στεγνωτήριο για να στεγνώσουν. Ζούμε σε ένα περιβάλλον που έχει πολύ υγρασία και οι συνθήκες είναι λίγο δύσκολες για να στεγνώσουν.»
Ο κύριος Θανάσης έχει αναλάβει αποκλειστικά και μόνο εκείνος να κάνει τα ψώνια του σούπερ μάρκετ και δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση με δυο μισθούς στην τσέπη και 13 στόματα στο σπίτι.
«Εμείς κοιτάμε τις προσφορές πάντα. Μπορούμε να πάρουμε π.χ. 100 πακέτα χαρτιά υγείας, ή χαρτιά κουζίνας ή όταν βρούμε φθηνό κρέας ή ρύζι ή οτιδήποτε, παίρνουμε ποσότητες. Οπότε εξοικονομούμε πολλά χρήματα για να μπορέσουμε να οργανώσουμε και διακοπές καλοκαιρινές. Έχω αγοράσει μύλο που αλέθει σιτάρι, αγοράζουμε σιτάρι από την Θήβα, έχουμε ζυμωτήρια και φτιάχνουμε το δικό μας αλεύρι, το δικό μας ψωμί, κάνουμε πολλά πράγματα, έχω κήπο με λαχανίδες και τρώμε υγιεινά πράγματα που προβλέπει και υγεία κατά του κορωνοϊού και εξοικονομούμε πολλά χρήματα ώστε να μας μείνουν για το καλοκαίρι να μπορέσουμε να κάνουμε και εκδρομές και κυρίως στο εξωτερικό. Το παν είναι η καλή διαχείριση. Είναι ότι και εμείς έχουμε ένα πρόγραμμα που ακολουθούμε τις νηστείες της εκκλησίας οπότε δεν έχουμε πολλές σπατάλες σε φαγητά γευστικά και εξοικονομούμε πάντα χρήματα. Τα βγάζουμε πέρα με οικονομίες και δεν μας λείπει και τίποτα. Δόξα το Θεό. Σας πληροφορούμε ότι εμείς τα βγάζουμε πέρα πιο καλά, από αυτούς που έχουν λίγα παιδιά. Υπάρχουν οικογένειες που έχουν πολλά προβλήματα με ένα ή δύο παιδιά και απορούν πώς εμείς με τόσα παιδιά τα βγάζουμε πέρα. Εμείς έχουμε ένα πρόγραμμα τέτοιο ώστε να μην μαθαίνουμε τα παιδιά την φυγοπονία. Άλλωστε ορθοδοξία σημαίνει φιλοπονία. Δεν υπάρχει φυγοπονία εδώ πέρα, ο καθένας να μαθαίνει στην τεμπελιά και οι γονείς να είναι το υπηρετικό προσωπικό στα γούστα και στις επιθυμίες των παιδιών. Εδώ, μαθαίνουμε από μικρή ηλικία να εργάζεται. Να κάνουν από απλά πράγματα μέχρι το πιο δύσκολο.
Το πώς θα μετακινείται μια οικογένεια πολύτεκνη είναι μια εύκολη υπόθεση για την οικογένεια Τσιατούρα. Η μεγάλη πρόκληση και ο ετήσιος στόχος της είναι οι καλοκαιρινές διακοπές σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα !Και αν για κάποιους φαίνεται ακατόρθωτο, για εκείνους αποτελεί κομμάτι της ζωής τους.
«Έχουμε γυρίσει πολλές χώρες! Έχω αγοράσει από την Γερμανία ένα λεωφορειάκι 17 θέσεων, το έχω μετατρέψει σε τουριστικό λεωφορείο. Έχω βάλει ράφια, για να βάζουμε τα πράγματα, έχουμε αγοράσει και μερικά στρωματάκια, τα βάζουμε κάτω, κάνουμε οικονομικές εκδρομές και όπου βρίσκουμε φθηνά ξενοδοχεία ή μεγάλους σταθμούς όπου μπορεί κανείς να βρει ντους, να εφοδιαστεί με οτιδήποτε, να πλυθούμε… και έτσι πάμε φθηνές και πολλές διακοπές κάθε χρόνο όλη η οικογένεια , με κάποιες εξαιρέσεις από τα παιδιά που εργάζονται.»
Πόσος ελεύθερος χρόνος για ψυχαγωγία υπάρχει στην ζωή των παιδιών, πως αξιοποιείται καθημερνά , ποια είναι η τιμωρία και ποιο το δώρο αν τηρούνται οι κανόνες του σπιτιού;
«Έχουμε και laptop πολλά και tablet υπάρχει. Όλοι έχουν κινητά, αλλά είναι όλα υπό έλεγχο. Όταν το βλέπω ότι το παρακάνουν και κολλάνε πάνω σε μικρές και μεγάλες οθόνες, παίρνω το router και νεκρώνονται όλα. Ο γιος μου εδώ ασχολείται με αυτό το κομμάτι… Τώρα, τη Μεγάλη Σαρακοστή, έχει αναλάβει το κομμάτι της ψυχαγωγίας με το Home Cinema. Έχει να κάνει με έναν προβολέα και σε έναν χώρο που βάζουμε ένα σεντόνι, προβάλλουμε μία ταινία το βράδυ. Γίνεται Home Cinema. Αν κάποιος έχει διαβάσει ένα βιβλίο. Είναι το εισιτήριο για μπει στον υπολογιστή ή να δει την ταινία το βράδυ. Να υπάρχει και ένα κίνητρο. Αν κάποιος βλέπει μόνο οθόνες την ημέρα, δεν έχει δικαίωμα να δει την ταινία το βράδυ ή να μπει στον υπολογιστή κάποιο διάστημα.»
Ο γιος της οικογένειας εξηγεί πως μοιράζουν τις δουλειές του σπιτιού και λέει:
«Εντάξει, λίγο πολύ, όλοι όλη μέρα θα ασχοληθούμε με το σπίτι. Δεν γίνεται αλλιώς. Τώρα με την καραντίνα πάνω κάτω τα ίδια είναι, έτσι και αλλιώς δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι τις άλλες ώρες, οπότε δεν έχει αλλάξει και πολύ. Πάνω κάτω όλοι τις ίδιες δουλειές έχουμε στο σπίτι. Τις δουλειές τις μοιράζουμε με τις μέρες της εβδομάδας. Εντάξει, δεν υπάρχει διαχωρισμός σε αγόρια και κορίτσια, όλοι θα ασχοληθούν με τις δουλειές.»
Η γκρίνια και συγκρούσεις υπάρχουν ανάμεσα σε 11 παιδιά και πως διαχειρίζονται αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις στο σπίτι;
«Παιδιά που δεν συγκρούονται, που δεν τσακώνονται, που δεν φωνάζουν, δεν είναι φυσιολογικά παιδιά. Αυτό είναι το φυσιολογικό. Το ζητούμενο είναι το πώς το διαχειρίζεσαι και πόσο έκταση θα πάρει και πόσο πρόβλημα προκαλεί. Εάν το αντιμετωπίσεις με ηρεμία και ψυχραιμία, όλα εξομαλύνονται σιγά σιγά. Τα παιδιά τα βρίσκουν πάντα μόνο τους. Μεταξύ τους. Εκεί που τσακώνονται, εκεί φιλιώνουν κιόλας.»