Ο Μάνος Ελευθερίου υπέγραψε κάποια από τα σπουδαιότερα τραγούδια των τελευταίων ετών. Οι στίχοι του συγκίνησαν. Ερμηνεύτηκαν από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού Πενταγράμμου. Μελοποιήθηκαν από “ιερά τέρατα” της ελληνικής μουσικής. Έμειναν και θα παραμείνουν ανεξίτηλα στο χρόνο.
Μάνος Ελευθερίου: Αυτά είναι τα “διαμάντια” του
Ποιος τη ζωή μου
Οι ελεύθεροι κι ωραίοι
Άγιος Φεβρουάριος
https://youtu.be/JPZ5sRotY14
Η Διαθήκη
Κάτω από τη μαρκίζα
Σ’ αυτή τη γειτονιά
Μαλαματένια λόγια
Παραπονεμένα λόγια
Στα χρόνια της υπομονής
Θα σε ξανάβρω στους μπαχτσέδες
Στων Αγγέλων τα μπουζούκια
Δεν είμαι άλλος
Όλα τα τραγούδια του Μάνου Ελευθερίου
Αγιασμένα τραγούδια
Άγιος Φεβρουάριος
Άλλοι ζητούν τον ποταμό
Άλλος για Χίο τράβηξε
Αν ήταν άστρα τα φιλιά σου
Αν κάτι κάποτε σωθεί
Αν μ΄ ονειρευτείς
Αν ρωτάς να σου πω
Αναθεώρησα
Ανάμνηση
Αναμονή
Άνοιξα το συρτάρι μου
Απ΄ τον περασμένο Μάρτη
Από τα μικρά ψαράδικα
Απομόνωση (Ο άνεμος γέννησε τη νύχτα)
Απ’ το ποτέ στο πουθενά
Αργοναύτες
Ας αγαπιόμαστε κρυφά
Άσ΄ τους να μας κοροϊδεύουν
Ατέλειωτη εκδρομή
Αύριο εσύ αύριο κι εγώ
Αυστραλία
Αυτά τα χείλη
Αυτές οι ξένες αγκαλιές
Αυτοί που θά ‘ρθουν μια βραδιά
Αυτοί που χειροκροτούσαν
Αυτός ο έρωτας
Αυτός ο έρωτας δεν μένει πια εδώ
Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει
Αυτός ο τόπος
Άφησες πόρτα ανοιχτή
Αφύλαχτες διαβάσεις
Βαγδάτη
Βάλε τα όνειρα στο γύψο
Βραδεμβούργιο
Βραδιά πρωτοχρονιάς
Βρέχει απ’ το πρωί
Βρήκα ζωγράφο μάστορα
Γενέθλια
Για ποια Ιθάκη μου μιλάς
Γιατί είσαι άνθρωπος απλός
Γιορτάζεις απόψε
Γι’ αυτούς που αγαπήσανε
Γλυκοφιλούσα Παναγιά
Γνωριμία
Γύρισα να βρω τη φωτιά
Γύρνα το φύλλο
Δε βαριέσαι
Δε μου λείπεις
Δε φταις εσύ που ταξιδεύω
Δέκα γραμμάρια
Δεν είμαι άλλος
Δεν είναι μόδα πια Τα γκρι
Δεν έχει πια ζωή
Δεν έχω τίποτα δικό σου
Δεν κοιτάς που ξενυχτάω
Δεν πηγαίνεις, δε γυρίζεις
Δεν υπάρχουνε κλουβιά
Δίδαξε λοιπόν ανθρώπους
Δίνω ψυχή
Δίψασα στην πόρτα σου
Δρόμοι του Βερολίνου
Δυο κόσμοι
Δυο μαύρα βότσαλα
Δυο ώρες μείναμε μαζί
Έγειρα στο παραθύρι
Έγινε ο κόσμος καφενές
Εγώ δε γνώρισα ουρανούς
Εγώ δεν είμαι υπουργόςΕγώ είμαι ξένος που περνά (Ο δικαστής)
Εγώ μ΄ εσένα
Εγώ μιλώ κι εσύ είσαι αλλού
Είδα γυναίκες
Είδαμε… είδαμε
Είμαι θύμα μιας κατάστασης μεγάλης
Είν’ αρρώστια τα τραγούδια
Είναι κάτι αγάπες
Είναι κάτι άνθρωποι
Είναι το κάθε σου φιλί
Είναι φτωχό το μαγαζί
Είσαι η Πρέβεζα και το Κιλκίς
Είσαι μια χώρα
Είχαμε όνειρα μεγάλα
Εκείνα που είχα να σου πω
Έκλαιγες
Ελλάδα – Ελλάδα
Εμάλωσα με τη ζωή
Εμείς οι άλλοι
Εν Ερμουπόλει
Ένα γράμμα δεν περιμένω
Ένα κορμί χωρίς ψυχή
Ένα τραγούδι
Ένας άπονος αέρας
Ένας ζητιάνος στα χρυσά
Έπεσε βροχή κι αγέρας
Έπιασε να σουρουπώνει
Επισκεπτήριο
Έρημοι σταθμοί
Έστω κι από λύπη
Εσύ δεν είσαι γκόμενα
Ευαγγελία Πίσσα
Ευχαριστώ
Έφταιξα έφταιξα
Έφτιαξα ένα κόσμο
Έχει καρφιά η υπομονή
Έχει ο Θεός
Έχεις μάτια το φεγγάρι
Έχω πρόβλημα υγείας
Ζήσαμε και δε ζήσαμε
Ζητιάνος ήρθε ο έρωτας
Ζητώ απ’ τους αμαρτωλούς
Ζούσα μια χάρτινη ζωή
Η αγάπη σου σχολείο
Η άγια μέθη
Η Άνοιξή σου
Η αυλή
Η διαθήκη
Η δίκοπη ζωή
Η δόξα των ανέμων
Η ελπίδα που έλεγες
Η επικήρυξη
Η επιστολή
Η καρδιά μου είναι γράμμα
Η κιβωτός
Η μοίρα που γελάς
Η μπαλάντα του οδοιπόρου
Η μπαλάντα των φονιάδων
Η πανοπλία που φοράς
Η πληρωμή
Η πόρτα μου είναι
Η πόρτα που ‘χεις φύγει
Η σούστα πήγαινε μπροστά
Η φυλακή
Ηθοποιός
Ήρθαν οι άνθρωποι με τα μαύρα
Ήρθαν τα βάσανα νωρίς
Ήσουν μπαξές
Ήταν και δεν ήταν Μάρτης
Ήτανε λάθος
Θα γίνω χαμηλή ροδιά
Θα μείνεις ουρανός
Θα πάρω βόλτα τη ζωή
Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
Θάλασσα είναι τ’ όνομα σου
Θάνατος από καημό
Θεατρικά προγράμματα
Θέλω να φύγω σ΄ επαρχία
Θέσεις
Ίδιος ήλιος μας ζεσταίνει
Καημός παλιού ρεμπέτη
Κάθε όμορφη γυναίκα σε θυμίζει
Κάθε πρωί που ξαναρχίζει
Κάθε φορά που φεύγεις
Και με παίρνουν τα κλάματα
Και να ‘χα δυο ζωές
Καλό ταξίδι
Κανείς δεν έρχεται
Κάποια νύχτα στη Βαγδάτη
Κάποια πρόφαση
Κάπου θα μ’ έβλεπες
Κάπου υπάρχει ένα νησί
Καταμεσής του χάους
Κάτω απ΄ τη μαρκίζα
Κερνάς πιοτό
Κι αν ζήσαμε γονατιστοί
Κι αν φταίει κανείς
Κι όταν μ’ άφησες πρωί
Κιθάρα στη βροχή
Κιθάρες των νερών
Κλάψε στα γόνατά μου την ντροπή σου
Κλείσ΄ το παράθυρο
Κλείσε τα σκούρα
Κλωστές τα μαλλιά σου
Κόλαση
Κόσμε άσωτε
Κουράγιο και υπομονή
Κουρείον “Η ωραία Ελλάς”
Κρίση
Κρυφά
Κυρά Μικρασιάτισσα
Κυριακή
Κυριακή σε είχα βρει
Κυριαρχώ κυριαρχείς
Κώστας Μίχος (1938-1974)
Λέγοντας και κλαίγοντας
Λες και κράταγες μαχαίρια
Μακριά απ΄ τα ψέματα
Μαλαματένια λόγια
Μάνα, το μάννα τ΄ ουρανού
Μαρία Μοντέζ
Μαρτυρίες
Μαύρη σημαία
Με μια κόκκινη βαλίτσα
Με παρεξήγησες
Με πήρανε τα βάσανα
Με πήρε ο ύπνος στην καρέκλα
Με πιάσανε Σαρακηνοί
Με ποια τραγούδια
Με ποια ψευδώνυμα
Με τη ζυγαριά στο χέρι
Με τις χαμένες τις ψυχές
Με το τριμμένο σου παλτό
Μες στo θέατρο του κόσμου
Μες στα συντρίμια μου
Μες στους βίους των αγίων
Μέσα σε κήπο
Μέσα στα καπνομάγαζα
Μέσα στον ύπνο μου γυρνάς
Μεταξουργείο
Μη γράφεις άλλα γράμματα
Μη με ρωτάς
Μη με ρωτάτε
Μη χτυπάς σ’ ένα σπίτι κλειστό
Μην πετάτε την ψυχή σας
Μήπως ζούμε σ΄ άλλη χώρα
Μια γενιά χαμένη
Μια γυναίκα που είναι μόνη
Μια νυχτερίδα στη σκεπή
Μοναχικέ μου φίλε
Μου ‘δωσες τον ουρανό
Μου ‘πες φεύγω μετανάστης
Μου φτάνει ένα παράθυρο
Μπορείς αν θέλεις
Ναυάγια
Ναύτης βγήκε στη στεριά
Νέοι φίλοι
Νίκος Πλουμπίδης
Νύχτα και μέρα με καημό
Νύχτες φωτογράφοι
Νωρίς νωρίς κοιμήθηκα
Ξέχνα τις αναμνήσεις
Ο Άμλετ της βροχής
Ο Άμλετ της σελήνης
Ο κόσμος είναι σαν μπαξές
Ο λόγος ο στερνός
Ο μαύρος καβαλάρης
Ο μύθος λέει τα πολλά
Ο ουρανός που διάβαζα
Ο Ποιητής
Ο πρωταγωνιστής
Ο τόπος ο δικός μας
Ο φετινός Νοέμβρης
Ο Χάρος
Ο χάρος βγήκε παγανιά
Ο χαρτοπαίχτης
Ο χρησμός
Ό,τι αγαπήσαμε
Ό,τι κι αν κρύβει ένα κορμί
Οι αμαρτίες
Οι γέροι
Οι ελεύθεροι κι ωραίοι
Οι κακές οι συντροφιές σου
Οι μαρμαρωμένοι
Οι μεγάλες οι αγάπες ειν ανίκητες
Οι νικημένοι είμαστε εμείς
Οι παλιές ευτυχίες
Οι πληρωμένες οι αγάπες
Οι πολυκατοικίες
Οι πρίγκιπες του τραγουδιού
Οι σταθμάρχες
Οι τρελοί
Οι φιλίες του στρατού
Οι φίλοι μας
Οι φίλοι οι παλιοί
Όλα συμβαίνουν στο μυαλό μας
Όλα τα είπα στο Θεό
Όλα τα χρώματά του μπλε
Όπα όπα οπαλά
Όποιος τραγουδάει τον πόνο
Όσα λες – όσα λέω
Όσες φορές
Όσοι γυρίσουν τσακισμένοι
Όσους δεν πήρε η μοναξιά
Όταν αρχίζει αμανές
Όταν βρέχει σε θυμάμαι
Όταν εμοίραζε ο Θεός
Όταν θα δεις καπνό
Όταν θα κοιτάζω εσένα
Όταν μας κόψαν τα φτερά
Όταν σωπαίνει ένα κορμί
Ούτε φωνή κι ακρόαση
Παλιές νομοθεσίες (Μη δείχνεις διαρκώς ευαισθησίες)
Παναγιά μου Γρηγορούσα
Πάντα κάτι μένει
Παραθαλάσσια καφενεία
Παρακαλώ εξηγήστε μου
Παραπονεμένα λόγια
Παράσταση θα δώσω
Πάρτι με παλιούς σου εραστές
Πατρίδες που έγιναν φωτιά
Περίοπτοι
Περίπατος στην Νιγρίτα
Πες μου τι σε τυραννάει
Πέφτει μια βροχή
Πήρα την άγονη γραμμή
Πήρα τους δρόμους του ληστή
Πήραν τ΄ Ανάπλι
Ποια κρεβάτια ζεσταίνεις
Ποιοι είμαστε εμείς
Ποιος καημός μεγάλος
Ποιος σε χαίρεται
Ποιος τη ζωή μου
Πολλές σημαίες
Πού πηγαίνεις, πού πηγαίνω
Πουλάκι χάρτινο
Πρόλογος για τον Αθανάσιο Διάκο
Πρώτη Δεκέμβρη
Πώς να κερδίσω ένα κορμί
Ρεμπέτικος νταλκάς
Ρημαγμένοι κήποι (Το σπίτι γέμισε με λύπη)
Ρόζα Λούξεμπουργκ
Ρούχο παλιό η αγάπη σου
Σ’ αυτό το σπίτι τ’ ορφανό
Σαββάτο βράδυ
Σαν κουρέλι
Σαν πας στην Αλεξάνδρεια
Σαν ραγίσει το ποτήρι
Σαν σβησμένο καρβουνάκι
Σαν τα ρολόγια
Σε άδειο θέατρο
Σε βρήκα στη Μονεμβασιά
Σε θυμάμαι στο γραφείο
Σε λένε μάνα του Χριστού
Σε ποια πατρίδα θες να πας
Σε φώναξα
Σεπτέμβρη του’62
Σμύρνη Κωνσταντινούπολη
Σόδομα
Στα βουνά τ’ απατηλά
Στα δικά σου τα σχολεία
Στα νερά του Ιορδάνη
Στα στέκια των ανόμων
Στα ταμπάκικα
Στα χέρια πήγες αλληνής
Στα χρόνια της υπομονής
Σταμάτης Κομνηνός
Στεφάνι αγίου φόρεσες
Στη Βαγδάτη και σ΄ άλλους καιρούς
Στη βρύση και στον ποταμό
Στη Σμύρνη και στo Αϊβαλί
Στη φωτιά ρίξε χρυσάφι
Στην άκρη του παράδεισου
Στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Στην ίδια θέση πάντα
Στην Ιθάκη
Στην πόρτα του παράδεισου
Στο βλέμμα σου το γκρίζο
Στο μπαρ
Στο παζάρι του ληστή
Στο χορό των αρχαγγέλων
Στοιχεία ταυτότητος
Στου κάτω κόσμου την αυλή
Στου πικραμένου την αυλή
Στου σπιτιού τη σάλα
Στους μπαξέδες (Εις μνήμην)
Στρυχνίνη
Στων αγγέλων τα μπουζούκια
Συνεννόηση μηδέν
Συνήθισα
Σ’ αυτή τη γειτονιά
Σ’ αυτό το δύσκολο καιρό
Τα γράμματα για σένα
Τα γράμματα στο πέλαγος
Τα δικαστήρια
Τα είκοσι σου χρόνια
Τα ίχνη σου ζητώ
Τα κουρέλια
Τα λόγια και τα χρόνια
Τα λόγια της αγάπης
Τα μαγικά που σου ‘γραψα τραγούδια
Τα μαύρα κοροϊδεύεις
Τα μαχαίρια
Τα μυστικά σου μην τα καις
Τα ονόματα
Τα παγώνια της θάλασσας
Τα παραμύθια μια φορά
Τα πλοία
Τα πρώτα λόγια
Τα σπασμένα ποδήλατα
Τα τελευταία σήματα
Τα τέρμινα
Τα τραγούδια θέλουν πόνο
Τα τραγούδια που ‘χω γράψει
Τα τρελά φεγγάρια
Τα υλικά των μυστικών
Τα φάρμακα
Τα χρέη της καρδιάς σου
Τα ψευδώνυμά σου
Τη δόξα των ανθρώπων
Τη ζωή μου μη διαβάζεις
Την ξενιτειά ζυγίσανε
Την τέταρτη βραδιά
Της ζωής μου το χρυσάφι
Της ορφάνιας γιος
Της τύχης τα παιχνίδια
Τι ξέρεις για τα όνειρα
Τις αναμνήσεις κάψαμε
Τις ξένες πόρτες μη χτυπάς
Το αίνιγμα
Το αχ
Το δηλητήριο που πίνεις
Το δικό μου το τσιγάρο
Το καρυοφίλι, μάνα μου
Το κομοδίνο
Το κορμάκι σου λαμπάδα
Το κρεβάτι τρίζει
Το μέλλον θα ‘ρθει στη Συγγρο
Το παζάρι
Το παλληκάρι έχει καημό
Το παρελθόν διεκδικώ
Το πιτσιρικάκι
Το ρούχο σου το θαλασσί
Το σαράκι
Το σήμα κινδύνου
Το σπίτι μου είναι μικρό
Το σπίτι στην ανηφοριά
Το σώμα μου είναι η ενοχή μου
Το τελευταίο αντίο
Το τηλέφωνο
Το τρένο
Το τρένο φεύγει στις οχτώ
Το τσίρκο του κόσμου
Το ψωμί μου είναι γλυκό
Τον κόσμο που κι εγώ μισώ
Τον ουρανό που σου ‘ταξα
Του έρωτα όλα τα φίλτρα
Του κάτω κόσμου τα πουλιά
Του κόσμου μάνα
Του Χάρου η μάνα
Τούτο το χώμα
Τραγούδι για καφενεία
Τρεις η ώρα νύχτα
Τρία ποτάμια
Τρίτο ουίσκι τρίτο λάθος
Τσακισμένη φωτογραφία
Τυχαίες συναντήσεις
Των Αγίων Πάντων
Τώρα κρύψε τ’ όνομά σου
Τώρα λες πως διασκεδάζεις
Τώρα που θα φύγεις
Τώρα στα ογδόντα έξι
Τ’ ανεκτίμητα (το περιθώριο)
Φεγγάρι μακρινό
Φτερά γυρεύω
Φυλλαράκι φυλλαράκι
Φύλλο φύλλο ξεφυλλίζω
Χακί κουβέρτα
Χάρισα καρδιά και σώμα
Χάρτινα καράβια
Χίλιοι φυλάνε
Χρόνια σαν βροχή
Χρόνια σαν τριαντάφυλλα
Χρόνια φτηνά
Χτυπώ την πόρτα του θεού
Χωρικά ύδατα
Ψηλά στα παράθυρα
Ώρα αναχωρήσεως
Ώρα τρεις το μεσονύχτι
Λίστα: stixoi.info