Ημέρα γιορτής η σημερινή για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία μας σε όλο τον κόσμο. Η 25η Μαρτίου γιορτάζεται από όλους τους Έλληνες σε κάθε γωνιά της χώρας αλλά και στο εξωτερικό.
Δυστυχώς για εκατοντάδες οικογένειες όμως, η σημερινή μέρα, δεν είναι ημέρα γιορτής αλλά ημέρα θλίψης και πόνου, καθώς έχουν χάσει μέλη της οικογένειας τους εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού που θερίζει στην χώρα μας.
Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η περίπτωση της Μαλεσίνας, που μετρά τις πληγές της έπειτα από την έκρηξη κρουσμάτων κορονοϊού και το θάνατο 14 συνανθρώπων μας.
Ο μητροπολίτης Φθιώτιδος Συμεών, μιλάει στο newsit.gr και την Μάγδα Τσέγκου, για την κατάσταση στη περιοχή της Φθιώτιδας όπου τα κρούσματα έχουν αυξηθεί και δεκάδες άτομα νοσηλεύονται σε νοσοκομεία της περιοχής ενώ άλλοι βρίσκονται σε κατοίκον νοσηλεία.
Ο Σεβασμιότατος εξηγεί, από πού προήλθε η διασπορά της νόσου στην περιοχή και πόσο ρόλο έπαιξε ο γάμος με τους 200 χωριανούς στο προαύλιο της εκκλησίας αλλά και ο συνωστισμός στα καφενεία.
Αναφέρεται επίσης, στις αντιφάσεις που έχουμε δει κατά τη διάρκεια της περιόδου του κορονοϊού από τους ειδικούς και όχι μόνο καθώς και στο γεγονός, ότι διαχρονικά τα λιγότερα κρούσματα τα είχαμε σε περιόδους που οι εκκλησίες ήταν ανοικτές.
Για την Μαλεσίνα είναι και γιορτή, είναι συγχρόνως και ημέρα πένθους
«Είναι ασφαλώς ημέρα γιορτής σήμερα για όλο τον Ελληνισμό, για όλη την Ορθοδοξία, είναι η εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, αλλά είναι και η εορτή του Ευαγγελισμού του γένους. Είναι και γιορτή, είναι όμως συγχρόνως και ημέρα πένθους. Ιδιαίτερα για την περιοχή μας και όχι μόνο. Συνολικά στην πατρίδα μας έχουμε χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία, αλλά και γενικότερα έχουμε πολλούς ανθρώπους που είναι βυθισμένοι στην αγωνία, λόγω της πανδημίας, αλλά και άλλων προβλημάτων. Η Μαλεσίνα, αυτή η μικρή κωμόπολη έχει χτυπηθεί πάρα πολύ από τον κορονοϊό. Μόνο αυτές τις ημέρες έχουμε αποχαιρετήσει 13 ανθρώπους μας, οικογενειάρχες. Έχουν βυθιστεί οι οικογένειες τους στο πένθος και μάλιστα σήμερα, επέλεξα ολοκληρώνοντας το επίσημο πρόγραμμα στην πόλη της Λαμίας, να βρίσκομαι κοντά τους. Κοντά στους πονεμένους και θλιμμένους αυτούς ανθρώπους. Γιατί θεωρώ ότι μία τέτοια ημέρα ο πνευματικός τους πατέρας, ο επίσκοπός τους, κατεξοχήν πρέπει να είναι κοντά τους».
Η αρχή της διασποράς της νόσου από ότι γνωρίζουμε προήλθε από τα εργοστάσια στην περιοχή μας
«Κατόπιν εορτής, μπορούμε να λέμε πολλά τραγούδια. Είναι αλήθεια ότι η περιοχή γενικότερα της Λοκρίδος, είναι μία ευρύτερα βιομηχανική ζώνη. Και η αρχή της διασποράς της νόσου από ότι γνωρίζουμε προήλθε από τα εργοστάσια. Γι’ αυτό και η Βοιωτία και η Εύβοια αν διαχρονικά θυμάστε ήταν πάντοτε στο βαθύ κόκκινο. Ασφαλώς συνετέλεσαν και άλλοι παράγοντες. Θα σας φανεί παράξενο αυτό που θα σας πω. Ακόμη και το lockdown. Διότι όπως γνωρίζουμε, αυτό το τρίτο κύμα, είχε σαν βασικό του χαρακτηριστικό την ενδοοικογενειακή διασπορά. Εφόσον ο ιός περάσει σε μία οικογένεια και εφόσον αυτή η οικογένεια είναι κλεισμένη σε αυτά τα τέσσερα ντουβάρια είναι αναμενόμενο να γίνει διασπορά του ιού. Διότι αν κανείς νομίζει ότι μέσα σε ένα σπίτι, οι άνθρωποι είναι σε αποστάσεις μεταξύ τους, πράγμα που δεν είναι εφικτό, μία τουαλέτα έχουν, μία κουζίνα έχουν, ένα μπάνιο έχουν, είναι αναγκαίο κακό δυστυχώς η διασπορά. Αν νομίζουμε ότι βρίσκονται με μάσκες και με αποστάσεις, είμαστε γελασμένοι. Όσο για τα καφενεία, πράγματα υπάρχει μία πληροφορία ότι για κάποιους ποδοσφαιρικούς αγώνες δημοφιλών και μεγάλων ομάδα και διοργανώσεων, οι άνθρωποι βρέθηκαν εκεί για να δουν τους αγώνες. Ούτε αυτό να μας ξενίζει. Διότι όπως γνωρίζουμε αυτές οι οργανώσεις μεταδίδονται από συνδρομητικά κανάλια. Οι άνθρωποι αυτοί είναι φτωχοί, δεν έχουν στο σπίτι τους τη δυνατότητα να έχουν συνδρομητική τηλεόραση και αυτοί οι άνθρωποι είναι κλεισμένοι στο σπίτι. Αν αυτοί οι αγώνες μεταδίδονταν από τα πανελλαδικής εμβέλειας κανάλια, ή είχαν δωρεάν πρόσβαση μέσω ίντερνετ, ενδεχομένως να μην ήθελαν να πάνε στο καφενείο. Δεν τους δικαιολογώ με αυτό τον τρόπο, αλλά πρέπει τα πράγματα να τα βλέπουμε σφαιρικά και να μην πυροβολούμε μόνο τους ανθρώπους. Όλα τα μέτρα έχουν και τα συν και τα πλην».
Πως έγινε η διασπορά στο γάμο
«Όσο για το γάμο, πράγματι στον προαύλιο χώρο και όχι μέσα στο Ναό, μαζεύτηκαν αρκεί χωριανοί χωρίς να είναι προσκεκλημένοι για να είμαστε ακριβείς και μην ρίχνουμε την ευθύνη σε δύο νέα παιδιά που ξεκινούν τη ζωή τους και αισθάνονται άσχημα. Διότι όπως ξέρετε, δεν γίνονται κάθε μέρα γάμοι στα χωριά. Είναι λογικό κάποιοι άνθρωποι, θα βγήκαν έξω να δουν τη νύφη, να δουν τον γαμπρό, να χειροκροτήσουν, να θαυμάσουν. Και να λέμε και την αλήθεια, όταν οι άνθρωποι βλέπουν στις τηλεοράσεις εικόνες με χιλιάδες διαδηλωτές για το Α ή το Β θέμα, βλέπουν δημόσιες συμπεριφορές οι οποίες δεν έχουν την τήρηση των μέτρων, ακόμη και στα προαύλια ή στα μπαλκόνια νοσοκομείων, ή κέντρων υγείας, ε τώρα θα τους πυροβολήσουμε και θα τους κατηγορήσουμε γιατί βγήκαν να δουν μία νύφη ή έναν γαμπρό και να εκφράσουν την αγάπη τους ή την ευχή τους; Είναι πολύ εύκολο να γίνει το κακό. Μία απροσεξία, μία χαλάρωση, είναι ικανή να φέρει την έκρηξη. Αυτή είναι η αλήθεια».
Έχουμε δει πολλά πράγματα αντιφατικά μέσα σε αυτή την περίοδο – Όμως τώρα, είναι ώρα μάχης, είναι ώρα πολέμου
«Εγώ δεν είμαι ειδικός. Έχω δεσμευθεί και δημόσια εδώ στη Φθιώτιδα, ότι θα κάνω τον απολογισμό, τον προσωπικό μου απολογισμό και θα καταθέσω την άποψή μου, όταν θα έρθει η ώρα να κλείσουμε ταμείο. Και αυτό ζητώ και από τους ανθρώπους. Γιατί τώρα, είναι ώρα μάχης, είναι ώρα πολέμου. Έχουμε δει πολλά πράγματα αντιφατικά μέσα σε αυτή την περίοδο. Από την αρχή της πανδημίας, από πέρυσι, μέχρι και τώρα. Κατά καιρούς, άλλες θέσεις, άλλες απόψεις, για το άνοιγμα των σχολείων, για το κλείσιμο των σχολείων, για τα μέσα συγκοινωνίας και μεταφοράς, για το αν πρέπει να βγαίνουμε σε εξωτερικούς χώρους ή όχι, αν μεταδίδεται από τα παιδιά. Έχουμε ακούσει πάρα πολλά πράγματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον παράγοντα άνθρωπο. Δεν είμαι μία μηχανή ο άνθρωπος και πόσο μάλλον δε, ο Έλληνας. Ο Έλληνας δεν μπορεί την καταπίεση. Είναι γεννημένος για την ελευθερία. Και σήμερα που είναι η γιορτή της ελευθερίας και τελειώνουμε τον Εθνικό ύμνο με το «Χαίρε ω χαίρε ελευθεριά», θα έπρεπε να καταλάβουμε ότι είμαστε άνθρωποι συναισθηματικοί, έχουμε ανάγκη μίας κοινωνικότητας και για αυτό δεν νομίζω ότι χρειάζονται υπερβολές, γιατί είμαστε παιδιά του Αριστοτέλη. Ο οποίος μας δίδαξε τη βασιλική οδό, τη μέση οδό και όχι τα άκρα. Τα άκρα φέρνουν αντίδραση».
Τα λιγότερα κρούσματα, διαχρονικά τα είχαμε σε περιόδους που ήταν ανοιχτές οι εκκλησίες – Να ανοίξουν αύριο
«Θέλω να πιστεύω ότι θα επικρατήσει η λογική και η ευθύνη. Η επιστημονική λογική και η επιστημονική ευθύνη. Δεν μιλάω για τη θεολογία αυτή την ώρα. Αν αγαπάμε αυτόν τον λαό και θέλουμε να τον κρατήσουμε όρθιο υγειονομικά, νομίζω κατά την ταπεινή μου άποψη, ότι επιβάλλεται να έχουμε ανοιχτές εκκλησίες το Πάσχα και όχι το Πάσχα, αλλά αύριο. Διότι οι χώροι των Ιερών Ναών και είναι υγειονομικός ασφαλείς χώροι, και έχει αποδειχθεί αυτό. Τα λιγότερα κρούσματα, διαχρονικά τα είχαμε σε περιόδους που ήταν ανοιχτές οι εκκλησίες. Και μπορείτε να το δείτε με βάσει τα στοιχεία που δίνει ο ΕΟΔΥ. Ενώ λέγανε ότι με τις ανοιχτές εκκλησίες θα είχαμε έξαρση κρουσμάτων, τελικά δεν είχαμε έξαρση όπως τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια, ενώ είχαμε την περίοδο που ήταν κλειστές οι εκκλησίες. Αυτό είναι ένα κεφάλαιο. Το δεύτερο είναι και ο ψυχικός παράγοντας. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν συνάνθρωποί μας, που είναι σε απόγνωση. Απόγνωση λόγω του κορωνοϊού, απόγνωση λόγω του φόβου του θανάτου, απόγνωση λόγω στιγματισμού, απόγνωση λόγω της οικονομικής καταστροφής με τα μαγαζιά που κλείνουν, με τις δουλειές που χάνονται. Πέφτουν από τα μπαλκόνια, ακόμη και μέσα από τα νοσοκομεία, φεύγουν από τη ζωή και εμείς πρέπει οπωσδήποτε να δώσουμε ελπίδα, παρηγοριά και γαλήνη στον άνθρωπο. Την παρηγοριά δεν θα τη βρεις στην εκκλησία, δεν θα την βρει στην προσευχή, δεν θα την βρει όταν πάει να ηρεμήσει, να πάρει λίγη δύναμη, να ακούσει το «Χριστός Ανέστη!»; Πώς θα νικήσει τον θάνατο χωρίς το «Χριστός Ανέστη», χωρίς την ελπίδα της Αναστάσεως;
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς, στους νοσηλευτές, σε όλο το προσωπικό που τέτοιες μέρες και σαν τη σημερινή που είναι γιορτινές και σαν τα Χριστούγεννα, αλλά και κάθε μέρα βρίσκονται στο πλευρό των ασθενών, δίνοντας μία τεράστια μάχη με αντίξοες συνθήκες και ενδεχομένως χωρίς ανταμοιβή. Και δεν αναφέρομαι στην υλική, αλλά αυτή που τους αξίζει. Να μην ξεχάσουμε τόσο γρήγορα το χειροκρότημα, δεν είναι επικοινωνιακό tweet, το χειροκρότημα. Αλλά είναι χρέος καρδιάς και ψυχής και κατεξοχήν τώρα που έχει περάσει ένας χρόνος και παραπάνω και τα πράγματα είναι στα όριά τους. Θέλω να ευχηθώ σε όλους μας να γιορτάσουμε την απελευθέρωση όχι μόνο από τον τουρκικό ζυγό, αλλά και από τον ζυγό του κορονοϊού».