Ο Σπύρος Παπασπύρος γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1961, στο Στένωμα Ευρυτανίας. Σπούδασε Κοινωνιολογία και Δημόσιο Managment στο Middlesex University της Αγγλίας.
Ακόμη, υπήρξε, συντονιστής του Ομίλου Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού «Ακτίδα» αλλά και Πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ.
Ο Σπύρος Παπασπύρος, διετέλεσε πρόεδρος στον οργανισμό για 11 χρόνια και αποχώρησε οικειοθελώς το 2011. Κατά την αποχώρησή του είχε δηλώσει: «Σε αυτές τις θέσεις δεν πρέπει να παραμένεις πάνω από οκτώ-εννιά χρόνια. Παρέμεινα για να δούμε τι θα γίνει με το μισθολογικό. Τώρα που το θέμα πάει για μετά τα μέσα Σεπτεμβρίου, δεν θα το παρακολουθήσω…Θα παραμείνω για λίγο στην εκτελεστική επιτροπή για να ενημερώσω».
Η ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ για τον Σπύρο Παπασπύρο
«Απεβίωσε σήμερα ο συνάδελφος Παπασπύρος Σπύρος, επί χρόνια Πρόεδρος της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., ύστερα από πολύχρονη μάχη με δυσίατη ασθένεια. Το αποτύπωμά του στη δράση του Συνδικαλιστικού Κινήματος ήταν εμβληματικό. Συνδύαζε την αγωνιστικότητα, με την ικανότητα για εις βάθος ανάλυση των εξελίξεων, καθώς και τη διάθεση για συναινέσεις και συνεννόηση. Τα πέτρινα χρόνια των μνημονιακών πολιτικών υπήρξε σοβαρός και υπεύθυνος, με κινηματική λογική και αντίληψη, για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων. Είχε με ακρίβεια προβλέψει τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις και σφράγισε με τη στάση του την πορεία του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος.
Οι αγώνες του, το ήθος του, οι απόψεις του, η στάση ζωής, το κουράγιο του στην αντιμετώπιση της ασθένειάς του, αποτελλούν για εμάς πολύτιμη παρακαταθήκη και οδηγό στη σκέψη και τη δράση μας. Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του για τον άδικο και πρόωρο χαμό του. Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και το Γενικό Συμβούλιο τον αποχαιρετάμε από καρδιάς αλλά και με απέραντη ευγνωμοσύνη για όσα προσέφερε. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. Σπύρο θα σε θυμόμαστε με αγάπη και θαυμασμό».
Και η ΠΟΕΔΗΝ αποχαιρετά τον Σπύρο Παπασπύρο με μια συγκινητική ανακοίνωση. «Δυστυχώς απεβίωσε ο φίλος, συνάδελφος Σπύρος Παπασπύρος που διατέλεσε επί σειρά ετών Πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ. Έδωσε γενναία μάχη τα τελευταία χρόνια με αυτοάνοσο νόσημα που έπασχε και τελικά δεν τα κατάφερε. Ήταν αγωνιστής με παρεμβατικό λόγο. Του οφείλουν πολλά οι εργαζόμενοι στην υγεία, την Πρόνοια και οι πολίτες καθ’ ότι συνέβαλλε αποφασιστικά στη συγκρότηση και ανάπτυξη της σημαντικότερης κοινωνικής κατάκτησης που είναι το ΕΣΥ. Μεγάλη η παρακαταθήκη του. Θα μας συνοδεύει».
