Το δύσκολο ταξίδι επιστροφής στην Ελλάδα περιέγραψαν οι έλληνες δημοσιογράφοι που επέστρεψαν από την Ουκρανία, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «κοιτούσαμε μπροστά, βλέπαμε ακριβώς τα όπλα να μας σημαδεύουν και τις κάννες των δύο τανκς».
Αυτό ανέφερε η ελληνική αποστολή του ΣΚΑΙ που επέστρεψε στην Ελλάδα το απόγευμα του Σαββάτου από την Ουκρανία. Συγκεκριμένα, ο δημοσιογράφος Σταύρος Ιωαννίδης και ο εικονολήπτης, Ηλίας Μπασίσογλου σημείωσαν ότι είναι ανακουφισμένοι που επέστρεψαν.
«Μεγάλη η ανακούφιση που γυρίσαμε πίσω με ασφάλεια. Ήταν ένα ταξίδι πάρα πολύ δύσκολο που κράτησε τέσσερις ημέρες. Πάρα πολλοί κίνδυνοι στον δρόμο. Τα πρώτα 50-60 χιλιόμετρα ήταν μια κόλαση. Ζήσαμε πράγματα που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ» ανέφερε ο Σταύρος Ιωαννίδης.
«Καταφέραμε να διανύσουμε 2.000 χιλιόμετρα σε αυτήν την κόλαση, χωρίς χάρτη. Πηγαίναμε στα τυφλά», πρόσθεσε ο Ηλίας Μπασίσογλου.
Σημείωσαν πως: «Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν μείνει πίσω στην Μαριούπολη. Μαθαίνουμε για πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τους ανθρώπους που είμαστε εκεί και δεν το έχουμε καταφέρει. Τους έχουμε στο μυαλό μας και ελπίζουμε να είναι ζωντανοί», ανέφεραν.
«Μας σημάδευαν με όπλα»
«Βγαίνοντας από τη Μαριούπολη, πέσαμε στο ρωσικό μπλόκο και δεν μας σημάδευαν μόνο ένας σκοπευτής. Τριάντα, σαράντα σκοπευτές ήταν. Ήταν έτοιμοι σε θέση μάχης και σημάδευαν εμάς. Η κάννη των δύο τανκς, το ένα που φαινόταν στην κάμερα και ένα άλλο δεξιά, σημάδευε εμάς και κάποια στιγμή ο επικεφαλής της ρώσικης επιχείρησης έβαλε μια δυνατή φωνή και είπε πιθανώς, όπως καταλάβαμε εμείς, ‘πάρτε θέση μάχης’. Τότε τριάντα, σαράντα φαντάροι σημάδευαν εμάς» σημείωσε ο Ηλίας Μπασίσογλου.
«Εκεί παγώσαμε πραγματικά! Κοιτιόμασταν και μείναμε ακίνητοι. Κοιτούσαμε μπροστά, βλέπαμε ακριβώς τα όπλα να μας σημαδεύουν και τις κάννες των δύο τανκς» συνέχισε.
Σε αυτό το σημείο ο Σταύρος Ιωαννίδης πρόσθεσε: «Η παραμικρή κίνηση από την πλευρά μας θα μπορούσε να φανεί απειλητική και θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα πάρα πολύ δύσκολα. Να ανοίξουν πυρ ενδεχομένως για να χτυπήσουν το κομβόι. Δεν μας πίστευαν στην αρχή. Δεν πίστευαν ότι είμαστε όντως ένα ανθρωπιστικό κομβόι με δημοσιογράφους και οικογένειες που ακολουθούσαν. Δυσκολευτήκαμε πάρα πολύ να περάσουμε από εκείνο το σημείο».
«Περάσαμε ώρες που προσπαθούσαμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να κάνουμε τη δουλειά μας γιατί αυτό έπρεπε να κάνουμε» κατέληξε.