Ελλάδα

Τη Δευτέρα η κηδεία του Παναγιώτη Παπαδόπουλου – Συγκίνηση για τον πρόεδρο του ΒΕΘ!

Τη Δευτέρα 26 Μαρτίου, στις 4 το απόγευμα, στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης θα γίνει η κηδεία του προέδρου του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ), Παναγιώτη Παπαδόπουλου, ο οποίος πέθανε, σήμερα το μεσημέρι, από ανακοπή καρδιάς...

Για το έργο και την πολυσχιδή δραστηριότητα του Παναγιώτη Παπαδόπουλου στο ΒΕΘ και ην κοινωνία της Θεσσαλονίκης, η Διοικούσα Επιτροπή Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας αναφέρει σε ανακοίνωση ότι «θα είναι ισχυρή ανάμνηση και διαρκές πρότυπο για όσους ασχολούνται με τη δημόσια και οικονομική ζωή της πόλης μας».

Ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Κατερίνη Πιερίας. Από το 1978 ασχολήθηκε με την εμπορία και επεξεργασία υαλοπινάκων. Ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος στην εταιρεία «PAP SAFETY GLASS ΑΒΕΕ» που βρίσκεται στη βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Έχει διατελέσει πρόεδρος του Συλλόγου Εμπόρων Βιοτεχνών Υαλοπινάκων Θεσσαλονίκης και γενικός γραμματέας του Συλλόγου Επιχειρήσεων Εγκατεστημένων στην Βιομηχανική Περιοχή της Θεσσαλονίκης (ΒΙΠΕΘ).

Από το 1997 εκλεγόταν στη διοίκηση του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, τον Ιούνιο του 2006, εκλέχθηκε στο αξίωμα του α΄ αντιπροέδρου. Το Δεκέμβριο του 2010 ανέλαβε τα ηνία του επιμελητηρίου από τη θέση του προέδρου.

Τον Απρίλιο του 2012 εξελέγη α΄ αντιπρόεδρος στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος.

Σχόλια
Σχολίασε εδώ
50 /50
2000 /2000
Όροι Χρήσης. Το site προστατεύεται από reCAPTCHA, ισχύουν Πολιτική Απορρήτου & Όροι Χρήσης της Google.
Ελλάδα
Ακολουθήστε το Νewsit.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι για όλη την ειδησεογραφία και τα τελευταία νέα της ημέρας
Newsit Blogs
Ελλάδα: Περισσότερα άρθρα
Δεν ήξεραν κολύμπι οι 16χρονοι που βρέθηκαν νεκροί στο «Μονοπάτι της Ζωής» στη Ξάνθη - «Είδα να βάζουν τα παιδιά μας στον σάκο»
Στο νοσοκομείο μεταφέρθηκε ο πατέρας του ενός παιδιού καθώς δεν άντεξε την εικόνα του νεκρού γιου του να ανασύρεται από το ποτάμι - «Πρέπει να κλείσουν το σημείο για να μη κλάψουν άλλοι γονείς όπως κλαίμε εμείς»
Αιντεκίν / Εγκέ