Έτσι τα ζευγάρια που σχηματίσθηκαν είναι το αμερικανο-ελβετικό σχήμα της Carlyle- Glencore, και το ολλανδο-αλγερινό της Vitol- Sonatrach. Πηγές με γνώση των προφορικών δεσμεύσεων που έχουν δοθεί από τα ενδιαφερόμενα σχήματα, αναφέρουν πως αν και ακόμα δεν έχουν υπάρξει επίσημες ανακοινώσεις για τις συμπράξεις αυτές, εντούτοις, τα ζευγάρια του «τελικού», σύμφωνα και με το energypress, πρέπει να θεωρούνται «κλειδωμένα».
Στην παρούσα φάση του διαγωνισμού, η είσοδος των νέων εταίρων δημιουργεί προσδοκίες για μια ακόμα πιο ισχυρή πλειοδοσία στα προτεινόμενα τιμήματα όταν περί τα μέσα του Ιανουαρίου θα κατατεθούν οι δεσμευτικές προσφορές.
Στο 51% η συμμετοχή του Δημοσίου στη εταιρεία holding
Παράλληλα, ως δεδομένη πλέον θεωρείται και η απόφαση από πλευράς Δημοσίου να συμμετάσχει με 51% στην εταιρεία holding των υδρογονανθράκων, υπό την επωνυμία «ΕΛΠΕ Upstream». Αυτό μεταφράζεται πρακτικά στο ότι ο νέος αγοραστής του ομίλου θα κατέχει το μειοψηφικό 49% της holding, εξέλιξη με την οποία καλούνται να συμμορφωθούν τόσο οι υφιστάμενοι μέτοχοι, όσο, ως επί το πλείστον, οι υποψήφιοι αγοραστές.
Η συγκεκριμένη holding εξάλλου είναι έτοιμη εδώ και καιρό, στην οποία μάλιστα έχουν ήδη μεταφερθεί υπό μορφή ξεχωριστών εταιρειών, όλες οι τωρινές παραχωρήσεις δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης των ΕΛΠΕ, ανά περιοχή. Οπότε, σε Αρτα-Πρέβεζα (ΕΛΠΕ 100%), σε Κυπαρισσιακό (ΕΛΠΕ 100%), σε Πατραϊκό (EΛΠΕ 50% ως operator και Edison 50%), στο οικόπεδο 2 του Ιονίου (Total 50% operator, EΛΠΕ 25% και Edison 25%), και στη Κρήτη (Total 40% διαχειριστής- ExxonMobil 40% και ΕΛΠΕ 20%).
Ως προς την διοικητική δομή της νέας αυτής εταιρείας, το Δημόσιο θα ορίζει τον διευθύνοντα σύμβουλο, ωστόσο, βάσει των υφιστάμενων πληροφοριών, ο μέτοχος της μειοψηφίας, διατηρεί το δικαίωμα να αποφασίζει για τις επενδυτικές επιλογές της, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα αποκτήσει και δικαίωμα άσκησης βέτο στις αποφάσεις.
Εξάλλου, αν δεν διασφαλιζόταν η δυνατότητα να εκφέρουν ισχυρό λόγο και άποψη επί της διοίκησης της εταιρείας holding, δεν θα υπήρχαν πολλές πιθανότητες να πειστούν οι μελλοντικοί διεκδικητές των ΕΛΠΕ, να βάλουν το χέρι στη τσέπη. Σε αυτό το πλαίσιο οι μελλοντικοί επενδυτές είχαν εξαρχής ζητήσει να είναι ξεκάθαρη η συμφωνία, ώστε να αποφευχθεί τυχόν εκ των υστέρων περίπτωση να τους ζητηθεί να καταβάλλουν εκ νέου χρήματα, ενώ ήδη το Δημόσιο θα είχε αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο επί της εταιρείας holding.
Παρότι στην αρχική συμφωνία μεταξύ των μετόχων του Δημοσίου και της Paneuropean (όμιλος Λάτση) ορίζονταν ότι το κρατικό μερίδιο στη holding θα ανερχόταν στο 25%, εντούτοις, ακολούθως, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ζήτησε την αύξηση της συμμετοχής ώστε να ανέλθει στο πλειοψηφικό ποσοστό του 51%. Η παραπάνω πρωτοβουλία από πλευράς Σταθάκη, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες είχε προκαλέσει μια έστω και μικρή αναστάστατωση στις τάξεις των υποψηφίων επενδυτών.
Το όνομα της αμερικανικής Carlyle δεν ακούγεται πρώτη φορά στα ΕΛΠΕ, καθώς είχε ακουστεί και στην αρχική φάση του διαγωνισμού. Τότε όμως το ενδιαφέρον δεν εκδηλώθηκε ποτέ στην πράξη, καθώς παρόλο που ο αμερικανικός όμιλος είχε δηλώσει την πρόθεσή του να προσέλθει στην α’ φάση του διαγωνισμού των ΕΛΠΕ, εντούτοις τελικά δεν εμφανίσθηκε ποτέ.
Παράλληλα, εκτός της αμερικανικής εταιρείας, είχαν ακουστεί και άλλα βαριά ονόματα, θεωρούμενοι ενεργειακοί κολοσσοί, όπως αυτό της ιταλικής ENI.