Η εκλογή του Πάπα Λέοντα 14ου σηματοδοτεί μια νέα εποχή για την Καθολική Εκκλησία, σε μια περίοδο όπου η παγκόσμια πολιτική είναι πολωμένη και οι κοινωνικές προκλήσεις είναι μεγάλες. Για τους Καθολικούς, ο Πάπας είναι ο Άγιος Πατέρας. Για τον κόσμο, είναι μια ισχυρή φωνή, σημειώνουν σε σημερινή τους ανάλυση οι New York Times.
Ο νέος Πάπας Λέων έχει ήδη αρχίσει να εκφράζει τη θέση του για μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, οι φτωχοί και οι μετανάστες, και οι συνεχιζόμενες παγκόσμιες συγκρούσεις και να εκθέτει τη δική του οπτική για το πώς θα ηγηθεί της Καθολικής Εκκλησίας. Όπως και ο προκάτοχός του, σκοπεύει να αγκαλιάσει τους φτωχούς και τους περιθωριοποιημένους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Θέλει να συνεχίσει την προσπάθεια του Φραγκίσκου να ανοίξει τις πόρτες του Βατικανού και να ακούσει πολλές φωνές έξω από την εκκλησιαστική ιεραρχία. Και σε μια σαφή ένδειξη ότι αυτός ο Πάπας είναι βαθιά ευαισθητοποιημένος στα μεγαλύτερα τεστ της σύγχρονης εποχής, είπε πως η Εκκλησία θα ασχοληθεί με την πρόκληση που θέτει η τεχνητή νοημοσύνη για την «ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη και την εργασία».
Η ενέργεια και η ηγεσία του Φραγκίσκου μπορεί να αποτελούν ένα πρότυπο, αλλά ο Λέων φαίνεται να διαμορφώνει τον δικό του δρόμο. Ενώ ο κόσμος αλλάζει, ο νέος Πάπας θα αντιμετωπίσει προκλήσεις και προσδοκίες που ξεπερνούν τα σύνορα της Καθολικής Εκκλησίας.
Ως ηγέτης περίπου 1,4 δισεκατομμυρίων καθολικών, μια πληθυσμιακή ομάδα που ισοδυναμεί με το μέγεθος της Κίνας ή της Ινδίας, τα λόγια του Πάπα Λέοντα 14ου έχουν σημασία για σχεδόν 1 στους 6 ανθρώπους στον κόσμο. Διαθέτει επίσης μια ισχυρή παγκόσμια έδρα, οπότε τα θέματα που επιλέγει να επικεντρωθεί μπορεί να αντηχήσουν πολύ πέρα από το καθολικό ποίμνιο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η ενέργεια, το χάρισμα και η συμπόνια του Φραγκίσκου υπενθύμισαν όχι μόνο στους Καθολικούς αλλά και σε όσους ανήκουν σε άλλες θρησκείες ή βρίσκονται σε κοσμικούς κύκλους, ότι ένας Πάπας μπορεί να είναι μια δημόσια φωνή στην ηθική ζωή.
Ο Φραγκίσκος ανέλαβε τον ρόλο του υπερασπιστή των φτωχών και των μεταναστών, καθώς και την επείγουσα ανάγκη να ανταποκριθεί στην κλιματική αλλαγή. Ήταν ένας άνθρωπος με δυνατές κινήσεις – χειρονομίες, όπως η πρώτη του επίσημη επίσκεψη στην Λαμπεντούζα, το μικρό νησί της Μεσογείου όπου χιλιάδες απελπισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες προσπάθησαν να μπουν στην Ευρώπη, ή οι επισκέψεις του σε φυλακές για να φιλήσει τα πόδια των κρατουμένων.
Λίγο πριν εισαχθεί στο νοσοκομείο τον Φεβρουάριο, άσκησε κριτική στις μαζικές πολιτικές απελάσεων του Προέδρου Τραμπ, χαρακτηρίζοντάς τις ως παραβίαση της «αξιοπρέπειας πολλών ανδρών και γυναικών, και ολόκληρων οικογενειών».
Ο Πάπας Λέων 14ος αναλαμβάνει το παπικό αξίωμα σε μια ταραχώδη περίοδο. Οι πόλεμοι μαίνονται σε πολλά μέτωπα, η πολιτική σφαίρα σε πολλές χώρες είναι πολωμένη, η οικονομική ανισότητα αυξάνεται και οι άνθρωποι προσπαθούν να δημιουργήσουν βασικές ανθρώπινες συνδέσεις μέσα από μια θάλασσα παραπληροφόρησης και παραπλανητικών μηνυμάτων στα social media.
«Βρισκόμαστε σε μια στιγμή που οι ηθικές δυνάμεις του κόσμου και οι θρησκευτικές δυνάμεις του κόσμου έχουν βαθιά ευθύνη να πουν ότι δεν χρειάζεται να είναι έτσι», δήλωσε ο Πατέρας Δρ. William J. Barber II, Προτεστάντης ιερέας και ιδρυτής του Κέντρου Δημόσιας Θεολογίας και Δημόσιας Πολιτικής στη Θεολογική Σχολή του Yale.
Κάθε Πάπας χρησιμοποιεί την παγκόσμια επιρροή του για να τονίσει ορισμένα ζητήματα. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κατάρρευση του σοβιετικού και του ευρωπαϊκού κομμουνισμού, φυτεύοντας τους σπόρους του κινήματος αλληλεγγύης στην Πολωνία όταν πραγματοποίησε την πρώτη του επίσκεψη ως Πάπας στην πατρίδα του.
Εκατομμύρια άνθρωποι ήρθαν να τον ακούσουν, ενεργώντας ανεξάρτητα από την κομμουνιστική κυβέρνηση, κάτι που τους ενδυνάμωσε να διαμαρτυρηθούν ενάντια στους αυταρχικούς ηγέτες τους.
Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ ήταν ένας συντηρητικός μελετητής που επιχείρησε να επαναφέρει την Εκκλησία στην αυθεντική διδασκαλία της, αναδείχθηκε ως κριτικός του πολέμου στο Ιράκ και υποστηρικτής της περιβαλλοντικής προστασίας.
Οι Πάπες δεν ενσαρκώνουν πάντοτε την ηθική ακεραιότητα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί η βαθιά κρίση σεξουαλικής κακοποίησης που έχει πλήξει την Καθολική Εκκλησία, υπονομεύοντας σοβαρά την αξιοπιστία της. Επιζώντες και επικριτές κατηγορούν διαδοχικούς Ποντίφικες για ανεπαρκή ή εσφαλμένο χειρισμό της.
Οι μελετητές συνεχίζουν να συζητούν αν ο Πάπας Πίος ΙΒ’ γνώριζε για το Ολοκαύτωμα και δεν αντιστάθηκε στον Χίτλερ, ή αν παρέμεινε δημόσια σιωπηλός επειδή μυστικά ρύθμιζε ή τουλάχιστον επέτρεπε στους τοπικούς Καθολικούς να σώσουν Εβραίους από τους Ναζί.
Η παγκόσμια αναγνώριση του Πάπα του επιτρέπει να μιλήσει με μοναδική δύναμη. Ως μια προσωπικότητα που υπερβαίνει τα εθνικά συμφέροντα, μπορεί να επηρεάσει τους πολιτικούς ηγέτες να ενεργήσουν για το συλλογικό καλό, σημειώνει το δημοσίευμα.
Ο Πάπας Φραγκίσκος, για παράδειγμα, το 2015 έγραψε την πρώτη παπική εγκύκλιο που επικεντρωνόταν στο περιβάλλον, περιγράφοντας την κλιματική αλλαγή ως απειλή, των οποίων οι μεγαλύτερες συνέπειες πλήττουν τους φτωχούς. Την ίδια χρονιά, 195 χώρες υπέγραψαν μια ιστορική συμφωνία στο Παρίσι και τουλάχιστον 10 παγκόσμιοι ηγέτες ανέφεραν τα λόγια του Πάπα κατά τη διάρκεια των ομιλιών τους στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα.
Η επιρροή ενός Πάπα, ωστόσο, έχει τα όριά της, υπόκειται στις μεταβαλλόμενες πολιτικές, τις πολιτιστικές μάχες και τις μεγάλες οικονομικές αναταράξεις. Και μία από τις πιο θεμελιώδεις αρχές του Καθολικισμού – να υποστηρίξει την ειρήνη – είναι συχνά ο πιο δύσκολος στόχος να επιτευχθεί.
Ο Πάπας Φραγκίσκος είπε ότι βρισκόταν σε «μυστική αποστολή» για να σταματήσει τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, έπεσε στα γόνατα για να φιλήσει τα πόδια των ηγετών του Νοτίου Σουδάν και της αντιπολίτευσης του και, στην τελευταία του ομιλία για το Πάσχα πριν πεθάνει, έκανε σαφή εκκλήσεις για ειρήνη στην Ουκρανία και τη Γάζα, κάτι που ο Λέων επανέλαβε την Κυριακή.
Ως μία μόνο φωνή στη σκηνή του κόσμου, η ικανότητα ενός Πάπα να οργανώσει αλλαγές εξαρτάται από το διεθνές πολιτικό πλαίσιο. Ο Φραγκίσκος έγινε Πάπας σε μια εποχή που υπήρχαν φυσικοί σύμμαχοι όπως ο πρώην Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα στις ΗΠΑ και η πρώην Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ στη Γερμανία που υποστήριζαν το μήνυμά του υπέρ των μεταναστών. Όταν ο Φραγκίσκος πέθανε, ο κόσμος είχε μετατοπιστεί σε μια πιο δεξιά κατεύθυνση, με τον Πρόεδρο Τραμπ στις ΗΠΑ, τον Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία και τη Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία.
Σε κάποια ζητήματα του πολιτισμικού πολέμου, οι ακτιβιστές από τις δύο πλευρές μπορεί να επιθυμούν να διεκδικήσουν τον νέο Πάπα ως… δικό τους. Οι φιλελεύθεροι θα αγκαλιάσουν την υπεράσπισή του για τους καταπιεσμένους, οι συντηρητικοί θα πιέσουν τον Πάπα Λέοντα να παραμείνει πιστός στην τρέχουσα καθολική διδασκαλία σε θέματα όπως ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο νέος Πάπας, κάποιοι ελπίζουν ότι ο πάπας Λέων 14ος θα συνεχίσει το έργο του Φραγκίσκου ως αντίβαρο στην αντι-μεταναστευτική πολιτική.
Ωστόσο, όπως επισημαίνουν οι ΝΥΤ, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να φανεί με ποιον τρόπο ο Πάπας Λέων θα χρησιμοποιήσει τη φωνή και την επιρροή του πέρα από τα όρια της Εκκλησίας.
