Φιντέλ Κάστρο: Οι ιστορικές ατάκες που έχτισαν τον μύθο του

Ο Φιντέλ Κάστρο έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Παρασκευής, όμως στα 90 χρόνια της ζωής του κατάφερε να χτίσει έναν μύθο. Δημιουργώντας ορκισμένους φίλους και «κολασμένους» εχθρούς, ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης είχε σχεδόν… θεοποιηθεί από τους υποστηρικτές του.

Ένας από τους λόγους ήταν οι «φλογερές» -και συνήθως πολύ μεγάλες σε διάρκεια- ομιλίες του, σε μερικές από τις οποίες έχει πει λέξεις, ατάκες, προτάσεις, που έμειναν στην Ιστορία και συνέβαλαν τα μέγιστα στο να δημιουργηθεί ο «Φιντέλ».

Διαβάστε παρακάτω μερικές από αυτές

– «Καταδικάστε με, δεν με νοιάζει, η Ιστορία θα με συγχωρήσει«. Οκτώβριος 1953, στη δίκη του μετά την επίθεση στον στρατώνα της Μονκάδα που σφυρηλάτησε την έναρξη του μύθου του.

– «Όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος, ένας άλλος, πολύ πιο μακρύς και μεγάλος, θα αρχίσει: ο πόλεμος που θέλω να ξεκινήσω κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό θα είναι το αληθινό μου πεπρωμένο«. Ιούνιος 1958, επιστολή στη Σέλια Σάντσες από τη Σιέρα Μαέστρα.

Φιντέλ Κάστρο: Πάρτι για τον θάνατό του στο Μαϊάμι [pics]

– «Πατρίδα ή θάνατος!» Μάρτιος 1960, κατά την κηδεία των θυμάτων της έκρηξης του γαλλικού σκάφους La Coubre στο λιμάνι της Αβάνας, το οποίο μετέφερε όπλα στο καθεστώς. Το «Πατρίδα ή θάνατος» έγινε ένα από τα κύρια συνθήματα του καθεστώτος.

– «Όλα στην Επανάσταση∙ τίποτα κατά της Επανάστασης«. Ιούνιος 1961, μήνυμα προς τους διανοούμενους.

– «Σοσιαλισμός ή θάνατος! Μαρξισμός-λενινισμός ή θάνατος!» Ιανουάριος 1989, τη στιγμή που η ανησυχία κλιμακωνόταν για το κλυδωνιζόμενο σοβιετικό μπλοκ.

– «Δεν θα αποσυρθώ ποτέ από την πολιτική, από την Επανάσταση. Η εξουσία είναι σκλαβιά και δεν είμαι σκλάβος της«. Σεπτέμβριος 1991.

– «Ακόμα και οι ιερόδουλές μας έχουν περάσει από το πανεπιστήμιο«. 2003, για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού στην Κούβα, σε μια συνέντευξη με τον αμερικανό σκηνοθέτη Όλιβερ Στόουν για το ντοκιμαντέρ του «Κομαντάντε».

– Ο αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Γ. Μπους αποτελούσε έναν από τους αγαπημένους στόχους του Φιδέλ Κάστρο που τον αποκαλούσε «ο μικρός Μπους«, «ο Φίρερ«, «ο Ηλίθιος«, «ο Βλάκας» ή ακόμη «ο Καίσαρας«.

– Αντίθετα, ο «πνευματικός γιος» του, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες, χαρακτηριζόταν «ο μεγαλύτερος δημοκράτης σε ολόκληρη τη Νότια Αμερική«.

– Για τον πρώην μεταλλωρύχο και πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα: «Έχει ψυχή πρωταθλητή, θαυμάζω την επιμονή του. Είναι η αισιοδοξία και η ελπίδα της περιοχής«.

– «Γνώρισα δύο αγίους στη ζωή μου, τον Ιωάννη Παύλο Β’ και τη Μητέρα Τερέζα«. Ο Φιδέλ Κάστρο έδειχνε πάντα τη συμπάθειά του για τον τέως πάπα, ο οποίος επισκέφθηκε την Κούβα το 1998.

– Για τον σύντροφό του στα όπλα, τον αργεντίνο Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα: «Ένας από τους πιο ευγενείς, τους πιο ξεχωριστούς, τους πιο ανιδιοτελείς ανθρώπους που έχω γνωρίσει«.

– Και για τον φίλο του, τον αργεντίνο πρώην ποδοσφαιριστή Ντιέγκο Μαραντόνα: «Ο ‘Τσε» του αθλητισμού«.

– Κατά την εμφάνισή του, στις 19 Απριλίου κατά το κλείσιμο του συνεδρίου του κουβανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, παραδέχθηκε με τρεμάμενη φωνή: «Σύντομα θα έχω τελειώσει όπως όλοι οι άλλοι. Θα έρθει η σειρά μας, όλων«.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ