Όπως τονίζεται σε σχετικο άρθρο στην πορτογαλική εφημερίδα O Publico πρόκειται για ένα νευρικό τικ, μία κίνηση που επιτελείται ασυνείδητα.
Μία έρευνα για την πρόθεση ψήφου των ψηφοφόρων που είναι σε ηλικία ψήφου για πρώτη φορά στις γαλλικές εκλογές του 2017, που πραγματοποίησε πριν έναν χρόνο η Ερευνήτρια Αν Μουζέλ του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού, κατέληξε στο συμπέρασμα πως η προσωπικότητα της Λεπέν έχει συνεπάρει ιδιαίτερα τους νεαρούς πορτογαλικής καταγωγής: το 50% των ερωτηθέντων απάντησε πως θα την ψήφιζε για την προεδρία της Γαλλίας.
Βέβαια το φαινόμενο τούτο δεν είναι αποκλειστικό των Πορτογάλων μόνον. Η ίδια τάση διαπιστώνεται και σε άλλους νεαρούς απογόνους μεταναστών στη Γαλλία: το 45% των Ιταλών, το 40% των Ισπανών, επίσης τάσσονται υπέρ της Λεπέν. Σε γενικές γραμμές, το 60% των νέων ανέργων, που ακόμη ψάχνουν την πρώτη τους απασχόληση, εκφράζουν συμπάθεια για το Εθνικό Μέτωπο, τονίζει η ίδια ερευνήτρια.
Όμως τίποτε από αυτά δεν μπορεί να δικαιολογήσει την επιλογή αυτή μεταξύ των μελών της πορτογαλικής κοινότητας, υποστηρίζει από την πλευρά της η Λουσιάνα Γκοουβέια, γενική αντιπρόσωπος της Ένωσης για την Προώθηση της Πορτογαλικής Κουλτούρας ‘Ακρωτήριο Μαγγελάνος’. Η ίδια έχει κατ’ επανάληψη καλέσει τους Πορτογάλους ψηφοφόρους στη Γαλλία να ‘υψώσουν ένα φράγμα’ απέναντι στο Εθνικό Μέτωπο και να ψηφίσουν τον Εμμανουέλ Μακρόν, στις διάφορες κινητοποιήσεις στους δρόμους, ή μέσω του Ιντερνέτ.
«Το να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε, ή να δικαιολογήσουε (αυτήν την τάση) δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προσπάθεια να τους απενοχοποιήσουμε. Το Εθνικό Μέτωπο εξακολουθεί να είναι ένα ρατσιστικό, ξενοφοβικό κόμμα, όσο κι αν πασχίζει να εξαπατήσει τους ανθρώπους δείχνοντας ένα πιο soft πρόσωπο», προσθέτει η ίδια.
«Αυτό που πάει να συμβεί το 2017 και δεν συνέβη στις εκλογές του 2012 είναι πως υπάρχει μία banalisation (μία προσπάθεια να καταστεί κοινότυπο) το Εθνικό Μέτωπο, αλλά τούτη η πραγματικότητα ισχύει τόσο για τους Πορτογάλους, όσο και για τους υπόλοιπους Γάλλους. Το FN είναι ισχυρό γιατί η Γαλλία είναι αδύναμη» επισημαίνει η Γκοουβέια.
«Οι Πορτογάλοι μετανάστες πιθανώς αισθάνονται πως διακυβεύεται το άνετο επίπεδο ζωής τους και πως τα παιδιά τους φοβούνται ακόμη περισσότερο ότι η δουλειά κι η συμβολή των γονιών τους στη χώρα αυτή δεν πρόκειται να αναγνωρισθεί. Όμως παρ’ όλα αυτά, δεν θα πρέπει αυτοί να λησμονούν σε καμμία περίπτωση πως στη Γαλλία είμαστε ξένοι, και πως για την Μαρίν Λεπέν δεν θα είμαστε διαφορετική περίπτωση», προειδοποιεί.
Σε αντίθεση με ό,τι διαπιστώθηκε στο δημοψήφισμα για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, όπου οι νέοι αποδείχθηκαν οι πλέον φιλοευρωπαϊστές –ή ότι δύσκολα τους έπειθες να προσέλθουν στις κάλπες—η γαλλική νεολαία, που τα τελευταία χρόνια σύμφωνα με τις έρευνες της Αν Μουζέλ έχει στραφεί στη Δεξιά, δεν δείχνει ιδιαίτερο ενθουσιασμό για την Ευρώπη. Τρόπον τινά, θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος να τη χαρακτηρίσει «χαμένη γενιά, νεολαία θυσιασμένη» στον βωμό της ύφεσης, στης οποίας τα μάτια μπορεί κάποιος να εντοπίσει πολλές αποχρώσεις της απαισιοδοξίας.
Πηγή: O Publico