Αναφερόμαστε στη συμφωνία πλαίσιο για το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ιράν. Που αν πάρει τη μορφή της τελικής συμφωνίας ως τις 30 Ιουνίου ανατρέπει το διεθνές στάτους της Μέσης Ανατολής, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, αναδιατάσσει δυνάμεις και συμμαχίες. Επομένως μας αφορά και εμάς άμεσα.
Σε μία πρώτη ανάγνωση η συμφωνία, σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές, επικυρώνει και επισημοποιεί την προσέγγιση των ΗΠΑ με το Ιράν και την περαιτέρω αποστασιοποίηση από τη Σαουδική Αραβία και τα κρατίδια του Κόλπου, την επαφή με το σιιτικό Ιράν και τις αποστάσεις από τη σουνιτική Σαουδική Αραβία, που θα επηρεάσει και τις σχέσεις των Αμερικανών με τους σιίτες και τους σουνίτες γενικότερα.
Η ίδια συμφωνία βάζει σε δοκιμασία τις σχέσεις των ΗΠΑ με το Ισραήλ, ενώ ανοίγει και παράθυρο για προσέγγιση των ΗΠΑ με το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Ασαντ στη Συρία η οποία στηρίζεται από το Ιράν.
Η πορεία που είχε ξεκινήσει πριν από δύο χρόνια περίπου και σαν πρώτο φανερό γεγονός είχε το τέλος της στήριξης των Αμερικανών στους αντικαθεστωτικούς της Συρίας και της οποίας το κεντρικό στοιχείο ήταν η προσέγγιση των ΗΠΑ με το Ιράν, τώρα φαίνεται να επιταχύνεται.
Η πορεία τούτη βάζει σε μεγάλη δοκιμασία σχέσεις και συμμαχίες χρόνων, καθώς στο νέο τοπίο που τείνει να δημιουργηθεί τοποθετούνται τα ζητήματα της ισλαμικής τρομοκρατίας και της χρηματοδότησής της και οι νέοι ανταγωνισμοί στην αγορά πετρελαίου παγκοσμίως. Στο σημείο αυτό αξίζει να ανοίξουμε μία παρένθεση και να επισημάνουμε πως το σχιστολιθικό πετρέλαιο έπαιξε καθοριστικό ρόλο αφού ενίσχυσε το ειδικό βάρος των ΗΠΑ στην παγκόσμια αγορά του πετρελαίου. Καθώς και ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους της μεγάλης πτώσης της τιμής του «μαύρου χρυσού».
Η ολοκλήρωση της συμφωνίας και της προσέγγισης των ΗΠΑ με το Ιράν εκτιμάται ότι θα φέρει σε δύσκολη θέση τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και τα κρατίδια του Κόλπου και να προκαλέσει αλλαγές σε στρατηγικές και συμμαχίες που δεν αφήνουν ανεπηρέαστη τη χώρα μας.
