«Με ρώτησαν, κι αυτή είναι η απάντησή μου» έγραψε, στο TwitLonger, η Φέργκιουσον, η οποία, με το πρώτο της άλμπουμ, το «Heaven» έφτασε στο νούμερο 3, στα βρετανικά charts.
«Αν μου επιτρέψετε να τραγουδήσω το “Strange Fruit”, ένα τραγούδι που έχει τεράστια ιστορική σημασία, ένα τραγούδι που μπήκε στη μαύρη λίστα στις ΗΠΑ επειδή ήταν ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο. Ένα τραγούδι που μιλάει σε όλους τους περιφρονημένους και καταπιεσμένους μαύρους στις ΗΠΑ. Ένα τραγούδι το οποίο είναι μια υπενθύμιση ότι η αγάπη είναι το μόνο που μπορεί να κατακτήσει όλο το μίσος του κόσμου, τότε ευχαρίστως θα αποδεχόμουν την πρόσκλησή σας και θα σας συναντούσα στην Ουάσινγκτον».
Αρχικά, γράφτηκε ως ποίημα, το 1937, από τον Abel Meeropol. Και εκδόθηκε με το ψευδώνυμό του, «Lewis Allan». Ο εβραϊκής καταγωγής και σοσιαλιστής νεοϋορκέζος κατατρυχόταν από φωτογραφίες με λυντσαρίσματα στις ΗΠΑ. Αυτή που του έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η πιο αναγνωρίσιμη φωτογραφία λιντσαρίσματος στην ιστορία, αυτή του Thomas Shipp και του Abram Smith στο Μάριον της Ιντιάνα (την τράβηξε, στις 7 Αυγούστου του 1930, ο Lawrence Beitler).
Έγραφε, λοιπόν, ο Abel Meeropol: “Southern trees bear strange fruit. Blood on the leaves and blood in the root. Black bodies swinging in the southern breeze. Strange fruit hanging from the poplar trees”.
Σε ελεύθερη απόδοση: “Παράξενο καρπό βγάζουν τα δέντρα του Νότου. Αίμα στα φύλλα κι αίμα στη ρίζα. Μαύρα κορμιά αιωρούνται στ’ αεράκι του Νότου. Παράξενα φρούτα κρέμονται απ’ τις λεύκες.”
Ο Meeropol έβαλε μουσική στο ποίημά του, το οποίο άρχισε να τραβάει την προσοχή του κόσμου στη Νέα Υόρκη. Η μαύρη τραγουδίστρια Laura Duncan το τραγούδησε στο Madison Square Garden. Το 1939, το παρουσίασε στην Μπίλι Χολιντέι ο ιδρυτής της Café Society, ο Barney Josephson. Η Μπίλι άρχισε να το τραγουδά στο κλαμπ. Ο Meeropol το άκουσε και είπε: «Αυτό είναι ακριβώς ό,τι ήθελα να κάνει το τραγούδι κι ο λόγος για τον οποίο το έγραψα».
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ