Ο ένας γυναικολόγος, η άλλη θύμα, ο Ντένις Μουκουέγκε (Denis Mukwege), 63 ετών, από την Δημοκρατία του Κονγκό και η Νάντια Μουράντ (Nadia Murad), 25 ετών, που ανήκει στην εθνότητα των Γιαζίντι, ενσαρκώνουν μία οικουμενική υπόθεση που ξεπερνά το όριο των πολεμικών συρράξεων, όπως μαρτυρά η πλανητική πλημμυρίδα του κινήματος #MeToo, που ξεκίνησε πριν από έναν χρόνο από τις αποκαλύψεις κατά του Χάρβεϊ Γουάινστιν.
«Ο Ντένις Μουκουέγκε και η Νάντια Μουράντ έβαλαν και οι δύο προσωπικά σε κίνδυνο τη ζωή τους αγωνιζόμενοι με θάρρος κατά των εγκλημάτων πολέμου και ζητώντας δικαιοσύνη για τα θύματα», δήλωσε η πρόεδρος της Επιτροπής του Νόμπελ Μπέριτ Ράις-Αντερσεν.
«Ενας πιο ειρηνικός κόσμος δεν είναι εφικτός εάν οι γυναίκες, η ασφάλειά τους και τα θεμελιώδη δικαιώματά τους δεν αναγνωρισθούν και διαφυλαχθούν σε καιρό πολέμου», πρόσθεσε.
Τα Ηνωμένα Εθνη χαιρέτισαν μία «εξαιρετική» ανακοίνωση που «θα βοηθήσει στην προώθηση του αγώνα κατά της χρήσης της σεξουαλικής βίας ως πολεμικού όπλου».
Το who is who του Ντένις Μουκουέγκε
Εργάζεται χωρίς ανάπαυλα και ποτέ δεν κάνει πίσω όταν έρχεται αντιμέτωπος με τη φρίκη. Ο δρ Ντένις Μουκουέγκε που τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης περιθάλπει εδώ και χρόνια γυναίκες. Γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βιασμού στους ξεχασμένους πολέμους της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.
Δυόμιση μήνες πριν από τις κρίσιμες εκλογές στη χώρα, η κριτική επιτροπή των βραβείων Νόμπελ τίμησε μια από τις πιο επικριτικές φωνές της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό απέναντι στην εξουσία του προέδρου Ζοζέφ Καμπιλά, η οποία ακούγεται περισσότερο στο εξωτερικό παρά στην ίδια του τη χώρα.
“Ο άνθρωπος παύει να είναι άνθρωπος όταν δεν ξέρει πώς να δώσει την αγάπη του και δεν ξέρει πώς να δώσει ελπίδα στους άλλους”, έλεγε το 2015 στο προσωπικό του νοσοκομείου του Πάντζι, το οποίο διευθύνει στο Μπουκαβού, την πρωτεύουσα της επαρχίας του Νότιου Κίβου.
Ο 63χρονος Ντένις Μουκουέγκε που έχει κάνει πράξη τη βασική αρχή της ζωής του ότι “η δικαιοσύνη είναι υπόθεση όλων” είναι παντρεμένος και έχει πέντε παιδιά και θα μπορούσε να έχει μείνει στη Γαλλία μετά τις σπουδές του στην Ανζέρ, στο κεντροδυτικό τμήμα της Γαλλίας. Ωστόσο επέλεξε να επιστρέψει στη χώρα του και να παραμείνει εκεί στις πιο σκοτεινές της ώρες.
Βαθειά πιστός, γιος πάστορα της Εκκλησίας της Πεντηκοστής, “εφαρμόζει τις αξίες του σε κάθε τι που κάνει” και κυρίως “δεν εγκαταλείπει ποτέ”, λέει Ευρωπαίος που συνεργάστηκε μαζί του για χρόνια στο Πάντζι.
Με τη μάχη του για την αξιοπρέπεια των γυναικών του Κίβου, έγινε στην πράξη εκπρόσωπος εκατομμυρίων αμάχων που απειλούνται από τις ωμότητες των ένοπλων οργανώσεων ή των μεγάλων εγκληματιών του Κίβου, μιας περιοχής πλούσιας σε κοιτάσματα κολτανίου.
Βρέθηκε στο στόχαστρο και γλίτωσε από θαύμα ένα βράδυ του Οκτωβρίου του 2012 από απόπειρα επίθεσης. Έπειτα από μια σύντομη φυγή του στην Ευρώπη, ο Ντένις Μουκουέγκε επέστρεψε στο Μπουκαβού τον Ιανουάριο του 2013.
Ανάμεσα στα ταξίδια του στο εξωτερικό, όπως φέτος στο Ιράκ για να αγωνιστεί κατά του στιγματισμού των γυναικών γιαζίντι που έχουν πέσει θύμα βιασμού, ο γυναικολόγος Ντένις Μουκουέγκε ζει στο ίδρυμα του Πάντζι, το οποίο φρουρείται σε μόνιμη βάση από στρατιώτες της Αποστολής του ΟΗΕ στο Κονγκό.
“Είναι ένας άνθρωπος σωστός, δίκαιος και ακέραιος, αλλά δεν αντέχει τη μετριότητα”, και θέλει να κάνει το Πάντζι σημείο αναφοράς “βάσει των διεθνώς αναγνωρισμένων προδιαγραφών”, λέει γι’αυτόν ο δρ Λέβι Λουχιρίρι. Το νοσηλευτικό του ίδρυμα υποστηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ΕΕ.
«Ο πόλεμος στο σώμα των γυναικών»
Ο Ντένις Μουκουέγκε γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1955 στο Μπουκαβού, στο τότε ακόμη βελγικό Κονγκό, και ήταν το τρίτο από εννέα παιδιά. Μετά τις σπουδές του στην ιατρική στο γειτονικό Μπουρούντι, επέστρεψε στη χώρα για την πρακτική του στο νοσοκομείο της Λεμέρα, στο Νότιο Κίβου.
Τότε ανακάλυψε τα βάσανα των γυναικών, οι οποίες λόγω ανεπαρκούς ιατρικής φροντίδας, υποφέρουν συχνά από σοβαρές αλλοιώσεις των γεννητικών οργάνων μετά τον τοκετό, οι οποίες τις καταδικάζουν σε μόνιμη ακράτεια.
Μετά την ειδίκευσή του στη γυναικολογία-μαιευτική στη Γαλλία, επέστρεψε στη Λεμέρα το 1989, για να στελεχώσει την γυναικολογική υπηρεσία. Όταν ξέσπασε ο πρώτος πόλεμος του Κονγκό, το 1996, το νοσοκομείο καταστράφηκε ολοσχερώς.
Το 1999, ο δρ Μουκουέγκε δημιούργησε το νοσοκομείο του Πάντζι. Το κέντρο, το οποίο έχει ως στόχο να επιτρέπει στις γυναίκες να έχουν έναν τοκετό με τις αρμόζουσες ιατρικές φροντίδες, μετατράπηκε γρήγορα σε κλινική για τα θύματα βιασμού, καθώς το Κίβου βυθίστηκε στη φρίκη του δεύτερου πολέμου του Κονγκό (1998-2003) και στους ομαδικούς βιασμούς που έγιναν κατά τη διάρκειά του.
Αυτός “ο πόλεμος στο σώμα των γυναικών”, όπως τον ονόμασε ο Νομπελίστας Ντένις Μουκουέγκε, συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. “Το 2015 είδαμε μια σημαντική μείωση της σεξουαλικής βίας. Δυστυχώς όμως από τα τέλη του 2016 και το 2017, υπάρχει αύξηση”, δήλωσε στο AFP τον Μάρτιο.
Ο άνθρωπος με τη βαθειά και γλυκιά φωνή, ο οποίος έχει ήδη αναγνωριστεί στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και στην Ασία για την ανθρωπιστική του δράση και που ξεχειλίζει από ενέργεια, ίδρυσε το 2014 ένα ανδρικό φεμινιστικό κίνημα, το V-Men Congo.
Και δεν έμεινε μόνο σε αυτό. Έγινε επίσης το πρόσωπο παγκόσμιας εκστρατείας που καλεί τις μεγάλες πολυεθνικές να ελέγχουν τις αλυσίδες τροφοδοσίας τους για να διασφαλίσουν ότι δεν αγοράζουν “ματωμένα ορυκτά”, τα οποία συμβάλλουν στην τροφοδότηση της βίας στο ανατολικό τμήμα του Κονγκό.
Από το 2015, όταν η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό βυθίστηκε σε πολιτική κρίση που στιγματίστηκε από τη βία, “ο άνδρας που περιθάλπει τις γυναίκες” όπως χαρακτηρίζεται σε ντοκιμαντέρ, για τη μάχη του να καταγγέλλει διαρκώς “το κλίμα καταπίεσης (…) και περιορισμού του χώρου που καταλαμβάνουν οι θεμελιώδεις ελευθερίες” στη χώρα του.
Ο τιμηθείς με το Νόμπελ Ειρήνης ενθάρρυνε στα τέλη Ιουνίου τους Κονγκολέζους “να αγωνιστούν ειρηνικά” κατά της εξουσίας του προέδρου Ζοζέφ Καμπιλά παρά να “στοιχηματίσουν” στις εκλογές που προβλέπεται να διεξαχθούν στις 23 Δεκεμβρίου “στις οποίες γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι θα γίνει νοθεία”, όπως είπε.
“Μας κυβερνούν άνθρωποι που δεν μας αγαπούν”, έλεγε τον Μάρτιο στο AFP αντιδρώντας στο μποϊκοτάζ από την Κινσάσα μιας ανθρωπιστικής διάσκεψης στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Σε όσους θεωρούν ότι τον γοητεύει η πολιτική, ο Ντένις Μουκουέγκε λέει ότι οι μόνοι που μετρούν για αυτόν είναι οι ασθενείς του στο Πάντζι, όμως και ότι δεν σκοπεύει με τίποτα να απαρνηθεί την ελευθερία του να εκφράζει την άποψή του.
“Βασική αρχή του Ντένις Μουκουέγκε είναι ότι ‘η δικαιοσύνη είναι υπόθεση όλων’. Ο τιμηθείς με το Νόμπελ Ειρήνης του 2018 είναι το πιο εξέχον, το πιο ενωτικό σύμβολο, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, του αγώνα για τον τερματισμό της σεξουαλικής βίας στους πολέμους και τις ένοπλες συγκρούσεις”, αναφέρει στο μήνυμα που ανάρτησε η Επιτροπή του Νόμπελ Ειρήνης στο Twitter.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ