«Είδα ανθρώπους απελπισμένους, πανικόβλητους και πολλούς που ενώ τους έβλεπες ήρεμους, μετά από δέκα λεπτά κλαίγανε γιατί βρήκαν κάποιον δικό τους ή ένιωθαν απελπισία που δεν βρίσκουν τους συγγενείς τους», λέει μιλώντας στο newsit.gr, ο Αλέξης Παπαδάτος, ο οποίος βρισκόταν στην πόλη Ισκεντερούν την ώρα που χτύπησαν οι φονικοί σεισμοί την Τουρκία.
Ο κ. Παπαδάτος γύρισε στην Ελλάδα χθες το βράδυ και μιλώντας στο newsit.gr περιγράφει λεπτό προς λεπτό τις δραματικές στιγμές που πέρασε όταν ο εγκέλαδος τον βρήκε κυριολεκτικά στον ύπνο. «Η πόλη που έμενα είναι πολύ κοντά στο Χατάι της Τουρκίας, το οποίο έχει πληγεί κι αυτό, περίπου 80χλμ από το επίκεντρο του σεισμού. Με βρήκε ο σεισμός, ενώ κοιμόμουν στο ξενοδοχείο.
Ξύπνησα από το ταρακούνημα. Αρχικά πίστεψα ότι ”εντάξει είναι ένας σεισμός, θα περάσει μετά από λίγο”. Μετά όμως από λίγα δευτερόλεπτα κατάλαβα ότι δεν σταματάει και η ένταση δυναμώνει. Τότε πήγα κάτω από το γραφείο για να προστατευθώ για όσο διαρκεί ο σεισμός. Τρομακτική εμπειρία γιατί είχε πέσει το ρεύμα, πέφτανε αντικείμενα, τηλεοράσεις, σοβάδες από τους τοίχους».
Προσθέτει ότι «αυτό που σκέφτηκα εκείνη την ώρα ότι το επόμενο στάδιο ήταν η κατάρρευση του κτιρίου. Ένα κτίριο 20 ορόφων, εγώ ήμουν στον έκτο, είχα αλλους 14 ορόφους από πάνω μου, οπότε λέω στον εαυτό μου ”δεν θα μας βρουν ποτέ”. Ήμουν με τις πυτζάμες, έβαλα κατευθείαν τα ρούχα μου γιατί τα είχα έτοιμα τα πράγματα, γιατί είχα προγραμματίσει την αναχώρησή μου. Πρόλαβα τα πήρα όλα, τη βαλίτσα και μία τσάντα και κατέβηκα με τις σκάλες έξι ορόφους. Υπήρχαν πολλοί που κατέβαιναν, άλλοι είχαν ήδη κατέβει, ήταν μία κατάσταση πανικού.
Ευτυχώς δεν πέσαμε δόξα τω Θεώ, και μόλις κόπασε λίγο η ένταση του σεισμού βγήκα εκτός του ξενοδοχείου. Βγήκαμε έξω, πήγαμε απέναντι σε ένα μεγάλο οικόπεδο που ήταν ασφαλές γιατί γύρω δεν υπήρχαν πολυ ψηλά κτίρια και εκεί αντικρίσαμε την καταστροφή. Εκεί διαπιστώσαμε τα δυο-τρία διπλανά κτίρια του ξενοδοχείου μας -κτίρια 15 ορόφων- είχαν καταστραφεί ολοσχερώς, είχαν ισοπεδωθεί. Από θαύμα δεν έπεσε το δικό μας».
Οι εικόνες που αντίκρισε ήταν βγαλμένες από εφιάλτη. «Είδα ανθρώπους απελπισμένους, πανικόβλητους, ανθρώπους να ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν τους δικούς τους, με τα χέρια να προσπαθούν να τραβήξουν κομμάτια από τα χαλάσματα για να βρουν κάποιον από κάτω, να προσπαθούν να βρουν βοήθεια από την αστυνομία ή κάποια σωστική ομάδα, από τον στρατό και ανθρώπους που ενώ τους έβλεπες ήρεμους, μετά από δέκα λεπτά κλαίγανε γιατί βρήκαν κάποιον δικό τους ή ένιωθαν απελπισία που δεν βρίσκουν τον άνθρωπό τους».
Αμέσως μόλις βγήκε από το κτίριο όπως μας λέει «επικοινώνησα με την σύζυγό μου και μετά προσπάθησα να βρω κάποιους συνεργάτες που ήταν και εκείνοι αλλά προφανώς δεν έβρισκα κανέναν, η κατάσταση ήταν απελπιστική. Μίλησα με την εταιρεία μου, με την πρεσβεία , μου έδωσαν κάποιες κατευθυντήριες οδηγίες σε ποιο αεροδρόμιο γιατί δύο κοντινά αεροδρόμια είχαν κλείσει λόγω του σεισμού. Και μετά από 7 ώρες, στις 11 το πρωί, έφυγα και πήγα στο αεροδρόμιο στα Άδανα, περίπου μιάμιση ώρα από εκεί που βρισκόμουν. Και γύρισα στην Αθήνα με την βοήθεια του Θεού», καταλήγει ο Αλέξης Παπαδάτος που πλέον βρίσκεται στην αγκαλιά της οικογένειάς του.
«Το αυτοκίνητο πήγαινε πέρα-δώθε συνέχεια»
Σοκαριστική και η μαρτυρία άλλου Έλληνα στο newsit.gr. Ο Νίκος Καρύδας που είναι βοηθός προπονητή της ομάδας Γκαζιάντεπ, μιλώντας στο newsit.gr αναφέρει «ο σεισμός μας βρήκε στον ύπνο κυριολεκτικά. Ξύπνησα, σηκώθηκα πάνω, κουνιόμουν αλλά πίστευα ότι θα κρατήσει 2-3 δευτερόλεπτα και θα σταματήσει. Πήγα κάτω από την πόρτα και εκεί ένιωθα ότι πρέπει να στηριχτώ γιατί η ταλάντωση ήταν πολύ μεγάλη. Ήμουν στον τέταρτο όροφο σε μία καινούργια εξαώροφη οικοδομή.
Βλέποντας ότι δεν σταματάει ο σεισμός σκέφτηκα να κάνω κάτι γιατί το κτίριο θα πέσει. Ντύθηκα κατέβηκα τα σκαλοπάτια. Εκεί άκουγα τις φωνές από τα παιδάκια, έκλαιγαν, ένας πανικός. Να πάρουμε δύο ρούχα, βγήκαμε, μπήκαμε όλοι στα αυτοκίνητα. Δεν ήξερα που να πάω αλλά ασυναίσθητα τους ακολουθούσα και μετά από περίπου 10 λεπτά έγινε ένας μεγάλος μετασεισμός 6,5 Ρίχτερ το αυτοκίνητο πήγαινε πέρα-δώθε και από εκείνη την στιγμή μέχρι και τώρα είμαι στο αμάξι, περιφέρομαι γιατί θα τρελαθώ άμα κάτσω σε ένα μέρος».
Έπειτα ήρθε ο δεύτερος σεισμός και ο κ. Καρύδας μιλώντας στο newsit.gr περιγράφει το πως ένιωσε όταν έγινε και ένας αρκετά ισχυρός μετασεισμός. «Όλη τη μέρα είχε δονήσεις, μέχρι τις 12.30 που είμαι σε ένα φανάρι και ξεκινάει άλλος μεγάλος σεισμός της ίδιας έντασης και διάρκειας με τον προηγούμενο και έχω την εντύπωση ότι είμαι στην θάλασσα πάνω σε κύμα και νομίζω ότι θα ανοίξει η γη και θα βουλιάξω μέσα.
Αυτός ο δεύτερος σεισμός με φόβισε πολύ περισσότερο. Αυτό που κοίταξα ήταν να βρω προμήθειες για τρόφιμα για να μπορέσω να ”βγάλω” τη νύχτα. Ήταν δεδομένο ότι δεν θα γύριζα σε διαμέρισμα, ευτυχώς το βράδυ κύλισε ομαλά. Στις 5 τα ξημερώματα έκανε έναν σεισμό 5,6 Ρίχτερ αλλά μπροστά στον μεγάλο που έζησα, μου φαινόταν ανεπαίσθητος».
Όπως μας αναφέρει, «τα μέλη της ομάδας (όπου ο ίδιος εργάζεται) -για καλή τους τύχη- ήταν εκτός ξενοδοχείου, μίλησα με δικούς μου που είχαν έντονη ανησυχία, αλλά ακόμα και τώρα είναι αδύνατο να γυρίσω πίσω. Αυτή την ώρα που μιλάμε το αεροδρόμιο στην πόλη είναι κλειστό, γίνονται πτήσεις από ένα άλλο αεροδρόμιο αλλά όλες οι πτήσεις είναι κλεισμένες. Κάνω υπομονή και περιμένω να ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Δεν μπορώ να μιλήσω για τα θύματα που υπάρχουν , είδα με τα μάτια μου δύο κτίρια να έχουν καταρρεύσει.
Στο ένα μάλιστα από αυτά συνήθιζα να πηγαίνω κάτω στην καφετέρια. Είναι ύπουλο φυσικό φαινόμενο ο σεισμός. Είναι πολύ σκληρό, είναι δίπλα σου άνθρωποι που έχουν χάσει την ζωή τους. Εκείνη τη στιγμή το μόνο που σκέφτεσαι είναι ο Θεός», καταλήγει ο κ. Καρύδας για τους φονικούς σεισμούς που στοίχισαν τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, με τον τραγικό απολογισμό να αυξάνεται συνεχώς.
Ρεπορτάζ: Άννα Τριανταφυλλιά Τσούτσα