Το “σκαθάρι” ήταν ένα από τα λίγα που είχε δημιουργήσει ο Μεξικανός σιδηρουργός στη διάρκεια της ζωής του…
Ο Ραφαέλ μεγάλωσε σε ένα σιδηρουργείο στο Μεξικό, προερχόμενος από γενιά σιδηρουργών. Όταν βρήκε δεύτερη δουλειά σε κατάστημα που πωλούσε μέρη αυτοκινήτου, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος τον ρώτησε αν μπορούσε να κατασκευάσει ένα αυτοκίνητο από σφυρήλατο σίδηρο για να το χρησιμοποιήσει ως διαφημιστική «πινακίδα».
Ο Ραφαέλ σήκωσε το γάντι και χρησιμοποίησε ένα «σκαθάρι» ως μοντέλο για τον σκελετό
Το τελικό «ποίημα από μέταλλο» τοποθετήθηκε σε μια περιστρεφόμενη πλατφόρμα έξω από το κατάστημα. Κάποιος από το εργοστάσιο της Volkswagen στο Μεξικό το είδε και ρώτησε τον Ραφαέλ αν μπορούσε να κατασκευάσει κι άλλο ένα. Η VW επιστράτευσε τελικά τον Ραφαέλ για διαφημιστικά «Σκαθάρια» για τους Ολυμπιακούς του 1968 και, στη συνέχεια, για αντιπροσωπείες της Volkswagen σε όλον τον κόσμο.
Το δημιούργημα του Εσπάρσα-Πριέτο αποτελείται από 2.600 φλοράλ ελικοειδή διακοσμητικά σχέδια, τα οποία ο ίδιος φιλοτέχνησε με σφυρί και αμόνι πριν τους περάσει άσπρο χρώμα. Το σώμα του αυτοκινήτου κάθεται πάνω σε ένα εσωτερικό, σασί και κινητήρα «Σκαθαριού» του 1970, με ταχύμετρο 145 χιλιομέτρων την ώρα και ραδιόρφωνο αυτοκινήτου από την Blaupunkt. Αυτή η συγκεκριμένη εκδοχή παρουσιάστηκε, το 1985, στο εστιατόριο Barajas’ Casa Linda στο Μοντεσίτο της Καλιφόρνια και παρέμεινε εκεί, για να μεταφέρει ενίοτε πελάτες του ρεστοράν στην κοντινή Σάντα Μπάρμπαρα. Το είχε παραγγείλει ο ιδιοκτήτης, ο Χοσέ Μπαράχας στις αρχές της δεκαετίας του 1980, και αυτό είναι που δημοπρατήθηκε προσφάτως και άλλαξε χέρια αντί 74.800 δολαρίων.
Ο ειδικός για vintage VW, «Old Bug» υπολογίζει ότι 20 τέτοια «Σκαθάρια» κατασκευάστηκαν κατόπιν παραγγελίας της Volkswagen. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και τα δύο που κατασκεύασε ο Ραφαέλ Εσπάρσα-Πριέτο όταν, αργότερα, εγκαταστάθηκε στην Καλιφόρνια. Αν υπολογίσει κανείς και το πρώτο που κατασκευάστηκε για το κατάστημα μερών αυτοκινήτου, τότε ο συνολικός αριθμός των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων του Ραφαέλ ανέρχεται σε 23.