Στο Προεδρικό Μέγαρο θα επιστρέψει ο Ιταλός εντολοδόχος πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε για να παρουσιάσει στον πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα την πλήρη σύνθεση της νέας της κυβέρνησης με τα ονόματα των υπουργών.
Νωρίτερα, σύμφωνα με τις διαρροές, υπήρχε η πληροφορία ότι στην λίστα αυτή περιλαμβάνεται και το όνομα του οικονομολόγου Πάολο Σαβόνα, για το κύριας σημασίας υπουργείο Οικονομικών.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη εμπλοκή που έχει δημιουργηθεί, αφού η Λέγκα επιμένει ότι είναι ο μοναδικός της υποψήφιος για τη θέση αυτή. Ο Ματαρέλα θα προτιμούσε ένα πρόσωπο που να μην έχει εκφραστεί αρνητικά για το ενιαίο νόμισμα και τον ρόλο της Γερμανίας στην Ευρωζώνη.
Ποτέ άλλοτε δεν είχε προκύψει τόσο οξεία σύγκρουση της ιταλικής προεδρίας της Δημοκρατίας με κάποιο από τα πολιτικά κόμματα στη φάση των διαβουλεύσεων για σχηματισμό κυβέρνησης.
Τις ώρες αυτές καταβάλλονται οι τελευταίες προσπάθειες για να βρεθεί ένας συμβιβασμός. Διαφορετικά, η μόνη εναλλακτική εξέλιξη δείχνει να είναι ο διορισμός προσωρινής κυβέρνησης τεχνοκρατών και νέα προσφυγή στις κάλπες, μάλλον τον Οκτώβριο.
Ο αρχηγός των Πέντε Αστέρων Λουίτζι Ντι Μάιο έχει τονίσει ότι η λύση «ή θα βρεθεί μέχρι σήμερα το βράδυ ή δεν πρόκειται να βρεθεί».
Σαβόνα: Οι θέσεις μου είναι γνωστές
Στο μέλλον της Ευρώπης και της Ευρωζώνης αναφέρεται σε δήλωσή του ο υποψήφιος για την θέση του νέου υπουργού Οικονομικών της Ιταλίας Πάολο Σαβόνα.
«Οι θέσεις μου είναι γνωστές. Θέλω μια διαφορετική Ευρώπη, πιο ισχυρή, αλλά πιο δίκαιη», δήλωσε ο Σαβόνα στον ιταλικό ιστότοπο οικονομικών ειδήσεων scenarieconomici.it
Yπενθυμίζει παράλληλα ότι το κυβερνητικό συμβόλαιο ανάμεσα στην Λέγκα και τα Πέντε Αστέρια «προβλέπει την πλήρη εφαρμογή των στόχων που ορίσθηκαν το 1992 με την Συνθήκη του Μάαστριχτ, οι οποίοι επιβεβαιώθηκαν το 2007 με την Συνθήκη της Λισαβόνας, εντοπίζοντας τα μέσα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για κάθε στόχο».
Ο Ιταλός οικονομολόγος εξηγεί επίσης ότι στο κυβερνητικό αυτό συμβόλαιο «υπάρχει η δέσμευση για μείωση του δημόσιου χρέους, όχι με παρεμβάσεις που να προβλέπουν φόρους και λιτότητα, αλλά μέσω της αύξησης του ΑΕΠ». Ζητά να δοθούν περισσότερες δικαιοδοσίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώ προτείνει «την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού σχολείου, για κάθε βαθμό εκπαίδευσης», ώστε «να βοηθηθεί, με νέα στήριξη, η δημιουργία της πολιτικής ένωσης».