Η Google αποφάσισε να τιμήσει σήμερα την εμβληματική αρχιτέκτονα, Ζάχα Χαντίντ (Zaha Hadid). Γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1950 και πέθανε άδοξα στις 31 Μαρτίου 2016. Η Ζάχα Χαντίντ (Zaha Ηadid) ήταν Ιρακινή αρχιτέκτονας, εκπρόσωπος της σχολής της αποδόμησης (deconstruction).
H Zaha Hadid γεννήθηκε στη Βαγδάτη, ενώ έλαβε πτυχίο μαθηματικών από το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού πριν κινηθεί στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Αρχιτεκτονικής Ένωσης Λονδίνου. Μετά από την αποφοίτησή της η Ζάχα Χαντίντ (Zaha Hadid) συνεργάστηκε με τους αρχιτέκτονες δασκάλους της, τον Έλληνα Ηλία Ζέγγελη και τον Ολλανδό μαθητή του Ρεμ Κούλχαας στο Γραφείο για τη Μητροπολιτική Αρχιτεκτονική (OMA – Office for Metropolitan Architecture). Εκεί έγινε συνέταιρος το 1977.
Η ζωή και το έργο της Zaha Hadid
Το 1980 άνοιξε στο Λονδίνο το δικό της αρχιτεκτονικό γραφείο. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 δίδαξε, επίσης, στην Αρχιτεκτονική Ένωση του Λονδίνου. Το 2002 η Ζάχα Χαντίντ κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό σχεδίου για να σχεδιάσει το νέο γενικό σχέδιο πόλης της Σιγκαπούρης. Το 2004 έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το Βραβείο Πρίτσκερ.
Η Ζάχα Χαντίτ (Zaha Hadid), που άφησε την τελευταία της πνοή στις 31 Μαρτίου 2016 στο Λος Άντζελες εξαιτίας μιας βρογχίτιδας που εξελίχθηκε σε καρδιακή προσβολή, άφησε ευδιάκριτο το αποτύπωμά της σε έργα – ορόσημα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής.
Η γεωμετρία στα έργα της Zaha Hadid
Η προοπτική είναι απαραίτητο συστατικό για κάθε αρχιτεκτόνημα. Η Zaha Hadid (Ζάχα Χαντίντ) χρησιμοποιεί την προοπτική κατά κόρον στις συνθέσεις της, αφού την επιβάλλουν και οι μορφές τις οποίες χρησιμοποιεί. Ίσως είναι κατάλοιπο από τις αρχικές σπουδές της στα μαθηματικά, αλλά μόνο ως κατάλοιπο δεν αντιμετωπίζεται. Η συγκεκριμένη σπουδή της γεωμετρίας μάς δίνει τα “πλαστικά” αποτελέσματα των έργων της.
Η αφαίρεση, έννοια σχετική με την αποδόμηση, χαρακτηρίζει το έργο της Zaha Hadid (Ζάχα Χαντίντ). Η αρχιτέκτονας την αφομοιώνει στο έργο της με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Η αφαίρεση για την Zaha Hadid υπονοεί την αποφυγή του οικείου και των στερεότυπων τυπολογιών.
Αντί, λοιπόν, να θεωρήσει ως δεδομένα αρχιτεκτονικά στοιχεία σπίτια, δωμάτια κτλ., η Zaha Hadid ανασυσταίνει τις λειτουργίες του χώρου, της σχέσης του μέσα και του έξω, μέσω ορίων, πεδίων, όγκων, επιπέδων και τομών. Αυτή η δημιουργική πορεία της προσέγγισής της οφείλεται στην «open-endedness» σύνθεση, καθώς επίσης και στα αφαιρετικά στοιχεία τα οποία εισάγει μέσα σε αυτήν. Για να διατηρήσει το αδέσμευτο πνεύμα της αφαίρεσης στα κτήριά της, αποφεύγει να σχεδιάσει τις λεπτομέρειες οι οποίες υποδηλώνουν άμεσα τη λειτουργία του εκάστοτε χώρου.
Η Zaha Hadid και το ΜΑΧΧΙ
To ΜΑΧΧΙ (Museo Nazionale delle Arti del XXI Secolo) ή αλλιώς το Μουσείο Τεχνών του 21ου αιώνα, είναι ένα Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και Αρχιτεκτονικής στην περιοχή Flaminio της Ρώμης. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που θέσπισε και υλοποίησε το Υπουργείο Εθνικής Κληρονομιάς και Πολιτισμού της Ιταλίας, και φέρει την υπογραφή της μοναδικής Ζάχα Χαντίντ (Zaha Hadid).
Η Zaha Hadid (Ζάχα Χαντίντ) είναι η γυναίκα για την οποάι το MAXXI είναι ένα από τα δεκάδες έργα που την καθιέρωσαν σε όλον τον πλανήτη αναδεικνύοντάς την ως την πιο εμβληματική γυνακα αρχιτέκτονα των τελευταίων δεκαετιών. Το MAXXI έχει ανακηρυχθεί από την εφημερίδα The Guardian ως «το καλύτερο έργο της Zaha Hadid».
Διαβάστε ακόμη: