Σάββατο, 20 Απρ.
13oC Αθήνα

Γιώργος Μαζωνάκης: «Λύγισε» μπροστά στην κάμερα – Η συγκίνηση για την οικογένειά του

Γιώργος Μαζωνάκης: «Λύγισε» μπροστά στην κάμερα – Η συγκίνηση για την οικογένειά του

Συγκλονιστικός ο τραγουδιστής Γιώργος Μαζωνάκης, μίλησε για την προσωπική του ζωή και την οικογένειά του.

Ο Γιώργος Μαζωνάκης, σε μία αποακλυπτική συνέντευξη, μίλησε για τη ζωή του, την καριέρα του, την οικογένειά του, ενώ εξομολογήθηκε άγνωστες στιγμές από την προσωπική του ζωή.

Άγνωστες πτυχές του Γιώργου Μαζωνάκη, οι φίλοι ζωής και τα λόγια καρδιάς της μητέρας του συνθέτουν τη σπάνια εξομολόγηση ζωής στον Αντώνη Σρόιτερ, και την εκπομπή Tik Talk που προβλήθηκε το βράδυ της Πέμπτης μέσα από τη συχνότητα του ALPHA.

Ο ένας και μοναδικός Γιώργος Μαζωνάκης συγκλόνισε και συγκίνησε με την κατάθεση ψυχής του, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της προσωπικής του ζωής, του τρόπου σκέψης του και παρέδωσε μαθήματα ζωής, μέσα από μία πορεία επιτυχίας και αποθέωσης και κατάκτησης της κορυφής, σε μία ειλικρινής διαδρομή «καλλιτεχνικού πρωταθλητισμού» 30 ετών!

Αρχικά, ο αγαπημένος καλλιτέχνης μίλησε για τον περίοδο του κορονοϊού και τον τρόπο που ο ίδιος βιώνει όλη αυτή την κατάσταση.

“Για αυτή τη χρονιά – που ήταν πολύ δύσκολη για όλους- λειτούργησα διαφορετικά γιατί είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσει να λειτουργούν θετικά στα πράγματα. Να κάνω δημιουργικά πράγματα. Είμαι από τους ανθρώπους που αυτό που με κρατάει είναι η καθημερινότητα, η θάλασσα, η άθληση, πράγματα που μπορούμε να τα κάνουμε και χωρίς χρήματα. Τα φετινά γενέθλια γίνανε σε μια ενέργεια που έκανα για τις πρώτες Live streaming συναυλίες μου, είναι μια ενέργεια που χωρίζεται σε τρεις πράξεις. Η πρώτη έγινε εδώ και είχε τίτλο, “Γιορτάζω γιατί ξαναγεννιέμαι”…

Η αγκαλιά και η ανθρώπινη επαφή είναι αναντικατάστατη, μη θεωρήσουμε ότι μπορεί να αντικατασταθεί αυτό από  το κινητό και την τεχνολογία, για αυτό απέχω και από το κινητό μου πολύ” ανέφερε ξεκαθαρίζοντας πως “Ο φόβος είναι καλό, ο τρόμος δεν είναι καλός και εμένα δε με έχει κυριεύσει ακόμα ο τρόμος”.

Από τη συζήτηση δε θα μπορούσε να λείπει και το θέμα των παρενοχλήσεων που έχει έρθει στο προσκήνιο τους τελευταίους μήνες με τον ίδιο να ξεκαθαρίζει πως ποτέ δεν έπεσα κάτι στην αντίληψή του.

“Eιμαι σε αυτόν τον χώρο 30 χρόνια, έχω περάσει πολύ δύσκολες καταστάσεις… Είμαστε σίγουρα σύμφωνοι όλοι στο ότι αυτό, η βία, είναι κάτι κατακριτέο, μη γίνεται όμως ένας χαμός που δε βγάζουμε άκρη. Ο άνθρωπος βλέπει ότι θέλει να δει. Δεν έχω δει κάτι εγώ. Εγώ έχω μεγαλώσει σε μια εργατική φάση καριέρας, ήμουν με το κεφάλι κάτω και πήγαινα να κάνω τη δουλειά μου.. Είμαι άνθρωπος με πολύ κλειστό κύκλο, πως να ξέρω πράγματα; Δεν έχει έρθει κάποιος να μου πει κάτι… Σαφέστατα υπήρχε ο νόμος του δυνατού, το μεγαλύτερο όνομα που θα αποφάσιζε αλλά μέχρι εκεί…” είπε.

Ιδιαίτερη στιγμή, τα λόγια καρδιάς της μητέρας του Κλειούς, με τον Γιώργο Μαζωνάκη να συγκινείται βαθύτατα.
Η πρώτη λέξη του Γιώργου ήταν μαμ. Ήσυχο παιδί. Φορούσε κοστούμι, γραβάτα… Δεν ήθελε κανείς να του πειράζει τα ρούχα του, να του τα χαλάει… Το πρώτο τραγούδι που είπε ήταν όταν ήταν πέντε ετών και είπε το “Υπάρχω” του Καζαντζίδη, είχε πάρει ένα στυλ μεγάλου, δεν το περιμέναμε. Τότε καταλάβαμε ότι θα γίνει τραγουδιστής. Πήγαινε στο Λύκειο και δούλευε, τον άφηναν στο πίσω θρανίο να κοιμάται… Έφυγε από μικρός στις επαρχίες μόνος του. Με τις αδερφές του δεν τσακώθηκε ποτέ, τις πρόσεχε. Του εύχομαι να είναι πάντα ο ίδιος, να μην αλλάξει ποτέ, να είναι πάντα όπως ήταν από παιδί μέχρι το τέλος” είπε η μητέρα του καλλιτέχνη με τον ίδιο χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του να αναφέρει, “Είμαστε πολύ δεμένοι. Είναι πολύ δύσκολο γιατί και στις δεμένες οικογένειες ο ένας μπαίνει στη ζωή του άλλου. Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό κανενός να κάνει κάτι σε βάρος του άλλου ή να κάνει κάτι κακό στον άλλο”.

Το πρώτο μαγαζί που έπιασα δουλειά ήταν κοντά στο σπίτι μου… Σταμάτησα μια μέρα και ζήτησα δουλειά, με έδιωξαν. Πήγαινα πρώτη Λυκείου. Τη δεύτερη φορά με ρώτησαν τι τραγούδια λέω… δε με πίστεψαν. Άρχισα να τραγουδάω και την τρίτη εβδομάδα είχε γίνει πρώτο όνομα στην ταβέρνα”… Δούλευα και το πρωί πήγαινα κατευθείαν στο σχολείο και ταυτόχρονα ήμουν στη θεατρική ομάδα. Στο σχολείο κοιμόμουν στο θρανίο, με κατανοούσαν όμως” εξομολογήθηκε.

Lifestyle Τελευταίες ειδήσεις